ووئیار، ادوئار: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}ووئیار، ادوئار (۱۸۶۸ـ۱۹۴۰)(Vuillard, Edouard)

[[پرونده:40123300-2.jpg|بندانگشتی|خودنگاره‌ای از ووییار]]

</ref>فرانسوی. از بنیادگذاران [[نبی ها|گروه نبی‌ها]]<ref>Les Nabis </ref> بود، و به‌سبب نقاشی‌های تزیینی‌اش از فضاهای خانگی صمیمی با افرادی در آن‌ها، و لیتوگراف<ref>lithograph </ref>های رنگین‌اش شهرت یافت؛ تابلوی رنگ‌روغنی ''ورودیِ شهر''<ref>''L’entrée de la Ville ''</ref> (۱۹۰۳، موزۀ هنرهای معاصر تهران) از آن جمله است. با [[بونار، پیر (۱۸۶۷ـ۱۹۴۷)|پیِر بونار]]<ref> Pierre Bonnard </ref>، دوست دیرینه‌اش، ارتباط نزدیکی داشت، و در هنرش هم‌سو با او حرکت می‌کرد. خودش می‌گفت که کارش «هیچ جنبۀ انقلابی» ندارد. اصطلاح نقاشی صحنه خودمانی (انتیمیست)<ref>Intimiste</ref> که به هر دوی ایشان اطلاق می‌شد، به‌درستی به محیط دنج و لطیفی اشاره دارد که ووئیار با نور چراغ در فضاهای خانگی خلق می‌کرد. ووئیار در مقایسه با بونار جسارت کمتر، و گرایش آکادمیک<ref> academic </ref> بیشتری داشت، ولی در لیتوگراف‌های رنگی‌اش که از باسمه‌های ژاپنی متأثر بود، طرح‌های نامتعارف زیبایی پدید آورد. نیز برای ساختمان «کمدی شانزه‌لیزه<ref>Comédie des Champs Elysées </ref>» (۱۹۱۳)، پاله دو شایو<ref>Palais de Chaillot </ref> (۱۹۳۷)، و کاخ ملل<ref>Palais des Nations </ref> در ژنو<ref>Geneva </ref> (۱۹۳۸) آثاری تزیینی خلق کرد. یادداشت‌ها و خاطراتِ او به کتابخانۀ ملی<ref>Bibliothèque Nationale</ref> فرانسه واگذار شدند، مشروط بر آن‌که تا ۱۹۸۰ کسی آن‌ها را نخوانَد.