گیلفورد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:36202500-1.jpg|بندانگشتی|قلعه گیلفورد]] | [[پرونده:36202500-1.jpg|بندانگشتی|قلعه گیلفورد]] | ||
گیلْفورْد (Guildford)<br/> | گیلْفورْد (Guildford)<br/> | ||
شهر و مرکز کاونتی (بخش)<ref>county | |||
</ref> [[ساری (انگلستان)|ساری]]<ref>Surrey</ref> (از ۱۲۵۷م)، در جنوب شرقی [[انگلستان]]، کنار رود وِی<ref> River Wey </ref>، به فاصلۀ ۴۸کیلومتری جنوب غربی [[لندن (انگلستان)|لندن]]. جمعیت آن 77,057 نفر است (۲۰۱۱). صنایع آن عبارتاند از [[ارتباطات راه دور]]، علوم مهندسی و تولید [[پلاستیک]] و [[دارو]]. گیلفورد ویرانههای قلعهای نورمانی، کلیسای جامع (تأسیس در ۱۹۳۶ و تقدیس در ۱۹۶۱) و محوطه اصلی دانشگاه سارِی<ref>University of Surrey </ref> (۱۹۶۶) را دربر میگیرد. فقط خرابههایی از دروازۀ قلعۀ قرن ۱۲م نورمانی، که زمانی اقامتگاه سلطنتی بود، برجا مانده است. حدود ۸۸۰م [[آلفرد کبیر]]<ref>Alfred the Great</ref> شهر را به برادرزادهاش [[اتلولف ( ـ۸۵۸م)|اتلولف]]<ref>Ethelwold</ref> واگذار کرد و توسعۀ آن بهمنزلۀ مرکز دفاعی و تجاری آغاز شد. گیلفورد تا ۱۱۰۰م ضرابخانۀ سلطنتی بود و نخستین منشور آن به ۱۲۵۷م بازمیگردد. در [[قرون وسطا]] مرکز تجارت [[پشم]] و در قرن ۱۷ نقطۀ حرکت کشتیها بود. راهآهن در ۱۸۴۵ به این شهر رسید. | </ref> [[ساری (انگلستان)|ساری]]<ref>Surrey</ref> (از ۱۲۵۷م)، در جنوب شرقی [[انگلستان]]، کنار رود وِی<ref> River Wey </ref>، به فاصلۀ ۴۸کیلومتری جنوب غربی [[لندن (انگلستان)|لندن]]. جمعیت آن 77,057 نفر است (۲۰۱۱). صنایع آن عبارتاند از [[ارتباطات راه دور]]، علوم مهندسی و تولید [[پلاستیک]] و [[دارو]]. گیلفورد ویرانههای قلعهای نورمانی، کلیسای جامع (تأسیس در ۱۹۳۶ و تقدیس در ۱۹۶۱) و محوطه اصلی دانشگاه سارِی<ref>University of Surrey </ref> (۱۹۶۶) را دربر میگیرد. فقط خرابههایی از دروازۀ قلعۀ قرن ۱۲م نورمانی، که زمانی اقامتگاه سلطنتی بود، برجا مانده است. حدود ۸۸۰م [[آلفرد کبیر]]<ref>Alfred the Great</ref> شهر را به برادرزادهاش [[اتلولف ( ـ۸۵۸م)|اتلولف]]<ref>Ethelwold</ref> واگذار کرد و توسعۀ آن بهمنزلۀ مرکز دفاعی و تجاری آغاز شد. گیلفورد تا ۱۱۰۰م ضرابخانۀ سلطنتی بود و نخستین منشور آن به ۱۲۵۷م بازمیگردد. در [[قرون وسطا]] مرکز تجارت [[پشم]] و در قرن ۱۷ نقطۀ حرکت کشتیها بود. راهآهن در ۱۸۴۵ به این شهر رسید. | ||