لسترسیتی: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref> با ۷۳ کیلومتر مربع مساحت و ۲۷۰,۵۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). بناهای مهم آن عبارت‌اند از اتاق اصناف<ref>Guildhall </ref> از قرن ۱۴؛ کلیسای جامع سنت مارتین<ref>St Martin’s Cathedral</ref>؛ دانشگاه لستر<ref> University of Leicester </ref> (تأسیس ۱۹۵۷)؛ و دانشگاه دمونتفورت<ref>De Montfort University </ref> (تأسیس ۱۹۹۲). صنایع آن عبارت‌اند از علوم مهندسی و الکترونیکی، تولید [[مواد غذایی]]، مواد شیمیایی، [[پلاستیک]]، ابزار علمی و پزشکی، لوازم برقی، ماشین‌آلات ساختمانی، و چوب‌بری. لستر در ۵۰م با نام رومی راتای کوریتانوروم<ref>Ratae Coritanorum </ref> بنا شد. در دورۀ رومی‌ها شهری ثروتمند،‌ بین [[لینکلن، شهر (انگلستان)|لینکلن]] و سایرنستر<ref>Cirencester </ref> بود. پس از خروج رومی‌ها، [[ساکسون ها|ساکسون‌ها]] در شهر ساکن شدند و تا ۸۷۴م، لستر اسقف‌نشین مرشای شرقی<ref>East Mercian</ref> بود. با هجوم دانمارکی‌ها<ref> Danes </ref> و تصرف لستر، [[داربی سیتی|دارْبی]]<ref>Derby </ref>، و سایر شهرهای میدلندز<ref>Midlands </ref>، اسقف‌نشین مزبور به [[دورچستر]]<ref>Dorchester </ref> منتقل شد. در قرن ۱۲م، قلعه‌ای در شهر ساخته شد و [[هنری دوم (۱۱۳۳ـ۱۱۸۹م)|هِنْری دوم]]<ref>Henry II </ref> آن را محاصره و بخشی از شهر را ویران کرد. در قرن ۱۳م، قلعۀ مزبور مقّر سیمون دو مونفور<ref>Simon de Montfort </ref>، نخستین ارل لستر<ref>Earl of Leicester</ref>، بود. نشست بارون‌ها در ۱۲۰۱م در لستر برگزار شد و پس از اجلاس ۱۲۱۵م، شاه‌ جان<ref> King John </ref> [[ماگنا کارتا]]<ref>Magna Carta </ref> را امضا کرد. لستر در [[جنگ داخلی انگلستان]]<ref>English Civil War</ref> از طرفداران پارلمان حمایت کرد.