پرش به محتوا

حبیب الله بلور: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
کشتی‌گیر، مربی تیم ملی کشتی و بازیگر ایرانی سینما. در محافل ورزشی، به ویژه کشتی، از او به عنوان بنیان‌گذار کشتی نوین ایران یاد می‌شود. همچنین بلور پرافتخارترین مربی کشتی ایران بوده است.  
کشتی‌گیر، مربی تیم ملی کشتی و بازیگر ایرانی سینما. در محافل ورزشی، به ویژه کشتی، از او به عنوان بنیان‌گذار کشتی نوین ایران یاد می‌شود. همچنین بلور پرافتخارترین مربی کشتی ایران بوده است.  


وی در سال ۱۳۱۸ در نخستین دوره‌ی مسابقات قهرمانی کشتی ایران در هر دو رشته‌ی آزاد و فرنگی به مقام قهرمانی رسید. قهرمانی‌های او در سال‌های ۱۳۱۹، ۱۳۲۲ و ۱۳۲۳ تکرار شد. بهترین نتیجه‌ی تاریخ کشتی ایران در المپیک ۱۹۵۶ [[ملبورن]] و اولین قهرمانی تیم ملی کشتی ایران در جهان (۱۹۶۱ یوکوهاما) با سرمربی‌گری وی به ‌دست آمد. بلور که به عنوان کشتی‌گیر نتوانست تجربه‌ی حضور در رقابت‌های معتبر بین‌المللی را به دست آورد با لباس مربی به مدت 5 سال حضور در رقابت‌های متعدد بین‌المللی را تجربه کرد. او در المپیک ۱۹۵۲ [[هلسینکی]] به عنوان دستیار صائیم اریکان، سرمربی ترک تیم ملی، در کادر فنی تیم قرار داشت که با ۲ مدال نقره و ۳ مدال برنز (اولین مدال‌های کشتی ایران در المپیک) و مقام سومی تیمی ایران همراه شد. سرمربی‌گری حبیب‌الله بلور از رقابت‌های المپیک ۱۹۵۶ ملبورن آغاز شد که تیم ایران با دو مدال طلای [[غلامرضا تختی]] و [[حبیبی، امامعلی (بابل ۱۳۱۰ش)|امامعلی حبیبی]] و دو مدال نقره‌ی [[یعقوبی، مهدی (قزوین ۱۳۰۹ش)|محمدمهدی یعقوبی]] و [[خجسته پور، محمدعلی (تبریز ۱۳۱۰ش)|محمدعلی خجسته‌پور]] بهترین نتیجه‌ی تاریخ کشتی ایران در المپیک را به‌دست آورد. در رقابت‌های جهانی ۱۹۵۷ [[استانبول]]، ۱۹۵۸ [[صوفیه، شهر|صوفیه]] و ۱۹۵۹ تهران هم کشتی‌گیران ایرانی با هدایت بلور به نبرد حریفان خارجی خود رفتند و بهترین مقام کسب شده در این سال‌ها سومی رقابت‌های جهانی ۱۹۵۷ استانبول بود. در رقابت‌های المپیک ۱۹۶۰ رم تیم ایران با هدایت بلور پنجم شد، اما نقطه‌ی اوج کار وی رقابت‌های جهانی ۱۹۶۱ یوکوهاما بود که تیم ایران با 5 مدال طلای [[سیف پور، محمدابراهیم (تهران ۱۳۱۷ش)|محمدابراهیم سیف‌پور]]، [[صنعتکاران، محمدعلی (تهران ۱۳۱۶ش)|محمدعلی صنعتکاران]]، [[مهدی زاده، منصور (تهران ۱۳۱۷ش)|منصور مهدی‌زاده]]، امامعلی حبیبی و غلامرضا تختی، همچنین مدال نقره‌ی [[نصرالله سلطانی نژاد|نصرالله سلطانی‌نژاد]] و مدال برنز [[حمید توکل]] با پشت سر گذاشتن شوروی و ترکیه اولین قهرمانی در رقابت‌های بین‌المللی را به‌ دست آورد و یکی از دو قهرمانی تیم ایران در تاریخ کشتی کشور در خارج از کشور رقم خورد. وی در آستانه‌ی رقابت‌های جهانی 1962 تولیدو آمریکا که تیم ایران در این رقابت‌ها سوم شد مدت کوتاهی رئیس فدراسیون کشتی شد که این ریاست عمر زیادی نداشت. از مهمترین شاگردان بلور می‌توان به [[ملاقاسمی، حسین (تهران ۱۳۱۵ش)|حسین ملاقاسمی]]، مصطفی تاجیک، [[فردین، محمدعلی (تهران ۱۳۰۹ـ۱۳۷۹ش)|محمدعلی فردین]]، نبی سروری، جهان‌بخت توفیق، شعبان بابااولادی، [[زندی، عباس (کشتی گیر)|عباس زندی]]، امامعلی حبیبی، محمدابراهیم سیف‌پور، غلامرضا تختی، محمدعلی صنعتکاران، منصور مهدی‌زاده، محمدعلی خجسته‌پور و محمدمهدی یعقوبی اشاره کرد.
وی در سال ۱۳۱۸ در نخستین دوره‌ی مسابقات قهرمانی کشتی ایران در هر دو رشته‌ی آزاد و فرنگی به مقام قهرمانی رسید. قهرمانی‌های او در سال‌های ۱۳۱۹، ۱۳۲۲ و ۱۳۲۳ تکرار شد. بهترین نتیجه‌ی تاریخ کشتی ایران در المپیک ۱۹۵۶ [[ملبورن]] و اولین قهرمانی تیم ملی کشتی ایران در جهان (۱۹۶۱ یوکوهاما) با سرمربی‌گری وی به ‌دست آمد. بلور که به عنوان کشتی‌گیر نتوانست تجربه‌ی حضور در رقابت‌های معتبر بین‌المللی را به دست آورد با لباس مربی به مدت 5 سال حضور در رقابت‌های متعدد بین‌المللی را تجربه کرد. او در المپیک ۱۹۵۲ [[هلسینکی]] به عنوان دستیار صائیم اریکان، سرمربی ترک تیم ملی، در کادر فنی تیم قرار داشت که با ۲ مدال نقره و ۳ مدال برنز (اولین مدال‌های کشتی ایران در المپیک) و مقام سومی تیمی ایران همراه شد. سرمربی‌گری حبیب‌الله بلور از رقابت‌های المپیک ۱۹۵۶ ملبورن آغاز شد که تیم ایران با دو مدال طلای [[غلامرضا تختی]] و [[حبیبی، امامعلی|امامعلی حبیبی]] و دو مدال نقره‌ی [[یعقوبی، مهدی|محمدمهدی یعقوبی]] و [[خجسته پور، محمدعلی|محمدعلی خجسته‌پور]] بهترین نتیجه‌ی تاریخ کشتی ایران در المپیک را به‌دست آورد. در رقابت‌های جهانی ۱۹۵۷ [[استانبول]]، ۱۹۵۸ [[صوفیه، شهر|صوفیه]] و ۱۹۵۹ تهران هم کشتی‌گیران ایرانی با هدایت بلور به نبرد حریفان خارجی خود رفتند و بهترین مقام کسب شده در این سال‌ها سومی رقابت‌های جهانی ۱۹۵۷ استانبول بود. در رقابت‌های المپیک ۱۹۶۰ رم تیم ایران با هدایت بلور پنجم شد، اما نقطه‌ی اوج کار وی رقابت‌های جهانی ۱۹۶۱ یوکوهاما بود که تیم ایران با 5 مدال طلای [[سیف پور، محمدابراهیم|محمدابراهیم سیف‌پور]]، [[صنعتکاران، محمدعلی|محمدعلی صنعتکاران]]، [[مهدی زاده، منصور|منصور مهدی‌زاده]]، امامعلی حبیبی و غلامرضا تختی، همچنین مدال نقره‌ی [[سلطانی نژاد، نصرالله (قم ۱۳۱۵ـ تهران ۱۳۷۴ش)|نصرالله سلطانی‌نژاد]] و مدال برنز [[حمید توکل]] با پشت سر گذاشتن شوروی و ترکیه اولین قهرمانی در رقابت‌های بین‌المللی را به‌ دست آورد و یکی از دو قهرمانی تیم ایران در تاریخ کشتی کشور در خارج از کشور رقم خورد. وی در آستانه‌ی رقابت‌های جهانی 1962 تولیدو آمریکا که تیم ایران در این رقابت‌ها سوم شد مدت کوتاهی رئیس فدراسیون کشتی شد که این ریاست عمر زیادی نداشت. از مهمترین شاگردان بلور می‌توان به [[ملاقاسمی، حسین|حسین ملاقاسمی]]، مصطفی تاجیک، [[فردین، محمدعلی (تهران ۱۳۰۹ـ۱۳۷۹ش)|محمدعلی فردین]]، نبی سروری، جهان‌بخت توفیق، شعبان بابااولادی، [[زندی، عباس (کشتی گیر)|عباس زندی]]، امامعلی حبیبی، محمدابراهیم سیف‌پور، غلامرضا تختی، محمدعلی صنعتکاران، منصور مهدی‌زاده، محمدعلی خجسته‌پور و محمدمهدی یعقوبی اشاره کرد.


حبیب‌الله بلور پس از کناره‌گیری از کشتی به درخواست محمدعلی فردین به سینما رو آورد و مجموعاً در ۲۲ فیلم سینمایی بازی کرد.
حبیب‌الله بلور پس از کناره‌گیری از کشتی به درخواست محمدعلی فردین به سینما رو آورد و مجموعاً در ۲۲ فیلم سینمایی بازی کرد.
۴۶٬۶۱۱

ویرایش