پاچی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پاچی (Pachi) | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Pachi|نام قدیمی=|نام دیگر=پاجی|استان=مازندران|شهرستان=ساری|بخش=دودانگه|موقعیت=فاصله 52کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری|جمعیت=342نفر (1395ش)|نوع اقلیم=|ارتفاع از سطح دریا=1,200متر|تولیدات و صنایع مهم=برنج، گندم، جو، لوبیا، سیب، آلوچه، گردو، فندق، سیر، گیلاس و تولیدات دامی|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=|دهستان=بنافت}}پاچی (Pachi) | ||
(یا: پاجی) روستایی در دهستان بنافت، بخش دودانگه شهرستان | (یا: پاجی) روستایی در دهستان بنافت، بخش دودانگه [[ساری، شهرستان|شهرستان ساری]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 52کیلومتری جنوب شرقی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، 85کیلومتری جنوب [[خزر، دریای|دریای خزر]]، 170کیلومتری شرق شمالی تهران، و در ارتفاع حدود 1,200متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی ییلاقی در ارتفاعاتِ میانی البرز شرقی و در میان جنگلهای دودانگه است. پاچی در جنوب به روستای [[میانا]] متصل است و راه این دو آبادی در شمال به ترتیب با گذر از روستاهای جورجاده و خوشرودبار به فریم میرسد و از طریق شبکۀ راههای فریم، در غرب به جادۀ فیروزکوه و در شمال به جادۀ ساری - کیاسر - دامغان دسترسی دارند. روستای پرجمعیت سنگده در 4.5کیلومتری جنوب غرب پاچی قرار دارد. اراضی وسیع روستاهای پاچی و میانا (با حدود 1300هکتار اراضی مسکونی، کشاورزی و جنگلی) در جنوب به [[منطقه حفاظت شده بولا|منطقۀ حفاظتشدۀ بولا]] و [[سمنان، استان|استان سمنان]] محدود شده است و اشکرود (از ریزابههای شیرینرود) از ارتفاعات جنوبی میانا سرچشمه گرفته و در شرق این دو روستا به سمت شمال به جریانش ادامه میدهد. پاچی درمانگاه، بقالی، نانوایی و زیارتگاهی به نام چهلدختر (یا کتبانو) دارد. وجود جاذبههایی چون رود، جنگل، چشمههای آب معدنی، کوه و مراتع سرسبز پاچی و میانا را تبدیل به روستاهایی گردشگرپذیر در میان جنگلهای دودانگه کرده است. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت پاچی 342نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، باغداری و [[دامداری]]، و محصولاتشان [[برنج]]، [[گندم]]، [[جو]]، [[لوبیا]]، [[سیب]]، [[آلوچه]]، [[گردو]]، [[فندق]]، [[سیر (گیاهان)|سیر]]، [[گیلاس]] و تولیدات دامی است. مردم پاچی به زبان [[طبری]] (گویش ساروی) سخن میگویند. | |||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | |||
[[رده:مازندران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۱
| پاچی | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | ساری |
| بخش | دودانگه |
| دهستان | بنافت |
| نام دیگر | پاجی |
| جمعیت | 342نفر (1395ش) |
| موقعیت | فاصله 52کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری |
| ارتفاع از سطح دریا | 1,200متر |
| تولیدات و صنایع مهم | برنج، گندم، جو، لوبیا، سیب، آلوچه، گردو، فندق، سیر، گیلاس و تولیدات دامی |
| نام لاتین | Pachi |
پاچی (Pachi)
(یا: پاجی) روستایی در دهستان بنافت، بخش دودانگه شهرستان ساری، استان مازندران. در فاصلۀ 52کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری، 85کیلومتری جنوب دریای خزر، 170کیلومتری شرق شمالی تهران، و در ارتفاع حدود 1,200متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی ییلاقی در ارتفاعاتِ میانی البرز شرقی و در میان جنگلهای دودانگه است. پاچی در جنوب به روستای میانا متصل است و راه این دو آبادی در شمال به ترتیب با گذر از روستاهای جورجاده و خوشرودبار به فریم میرسد و از طریق شبکۀ راههای فریم، در غرب به جادۀ فیروزکوه و در شمال به جادۀ ساری - کیاسر - دامغان دسترسی دارند. روستای پرجمعیت سنگده در 4.5کیلومتری جنوب غرب پاچی قرار دارد. اراضی وسیع روستاهای پاچی و میانا (با حدود 1300هکتار اراضی مسکونی، کشاورزی و جنگلی) در جنوب به منطقۀ حفاظتشدۀ بولا و استان سمنان محدود شده است و اشکرود (از ریزابههای شیرینرود) از ارتفاعات جنوبی میانا سرچشمه گرفته و در شرق این دو روستا به سمت شمال به جریانش ادامه میدهد. پاچی درمانگاه، بقالی، نانوایی و زیارتگاهی به نام چهلدختر (یا کتبانو) دارد. وجود جاذبههایی چون رود، جنگل، چشمههای آب معدنی، کوه و مراتع سرسبز پاچی و میانا را تبدیل به روستاهایی گردشگرپذیر در میان جنگلهای دودانگه کرده است.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت پاچی 342نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولاتشان برنج، گندم، جو، لوبیا، سیب، آلوچه، گردو، فندق، سیر، گیلاس و تولیدات دامی است. مردم پاچی به زبان طبری (گویش ساروی) سخن میگویند.