فروغ، مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

<p>محقق و مؤلف ایرانی در زمینۀ موسیقی و بنیانگذار [[دانشکده هنرهای دراماتیک|دانشکدۀ هنرهای دراماتیک]]. همچنین صاحب تألیفات و ترجمه‌هایی در زمینۀ تئاتر و تاریخ نمایش بود. تخصص اصلی او موسیقی و خوانندگی و اولین استادش، [[حسین خضوعی|میرزا حسین خضوعی]]  (ساعت‌ساز) اصفهانی بود که او را با ردیف‌ها و دستگاه‌های موسیقی ایرانی آشنا ساخت.  </p><p>پس از برگزاری چند کنسرت در اصفهان و تهران که با استقبال بسیار روبه‌رو شد، با بورس تحصیلی به [[انگلستان]] رفت و در رشتۀ هنرهای نمایشی فارغ‌التحصیل شد. در بازگشت به ایران در سال‌های ۱۳۲۵ـ ۱۳۲۸ش، با اجرای کنسرت‌های مختلف، ایراد سخنرانی‌های متعدد و ارائۀ مقالات بسیار در رشته‌های گوناگون هنر و به‌ویژه موسیقی، آوازه یافت. در اوایل دهۀ ۱۳۴۰، دانشکدۀ هنرهای دراماتیک را در تهران تأسیس کرد و تعداد زیادی فارغ‌التحصیل که بعدها از چهره‌های نام‌آور فرهنگ و هنر ایران شدند، از کلاس‌های او درس آموختند. مهدی فروغ در سال ۱۳۵۸ش به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] مهاجرت کرد.  </p><p>از آثار او کتاب‌های ''شعر و موسیقی''، ''مداومت در موسیقی ایران'' (تألیف)، ''مردان موسیقی''، و ''چگونه موسیقی بشنویم'' (ترجمه) و تعدادی مقاله در موضوعات مختلف درخور ذکرند. همچنین وی چند نمایشنامۀ مهم را نیز به فارسی برگردانده است. از جمله پدر؛ [[استریندبرگ، اوگوست (۱۸۴۹ـ۱۹۱۲)|آگوست استریندبرگ]] (نشر ابن ‌سینا- ۱۳۳۶)؛ باغ ‌وحش شیشه‌ای؛ [[ویلیامز، تنسی (۱۹۱۱ـ۱۹۸۳)|تنسی‌ ویلیامز]] (نشر معرفت و فرانکلین-  ۱۳۳۶)؛ اشباح؛ [[ایبسن، هنریک (۱۸۲۸ـ۱۹۰۶)|هنریک ایبسن]] (بنگاه نشر و ترجمه-  ۱۳۳۹)؛ خانهٔ عروسک؛ هنریک ایبسن (بنگاه نشر و ترجمه- ۱۳۳۹).  </p>از دیگر ترجمه‌ها و تالیفات او در زمینۀ تئاتر: فن نمایشنامه‌نویسی؛ لاجوس اگری (انتشارات زوار- ۱۳۳۶) و شاهنامه و ادبیات دراماتیک (اداره کل نگارش وزارت فرهنگ و هنر- ۱۳۵۴). <p><br> </p><!--33093900-->

----<br />