گدار، ژان ـ لوک: تفاوت میان نسخه‌ها

|زادروز=۱۹۳۰م

|تاریخ مرگ=

|تحصیلات و محل تحصیل=

| شغل و تخصص اصلی =کارگردان سینما

|جوایز و افتخارات =

|آثار =از نفس افتاده (۱۹۵۹)، موج نو (۱۹۹۰)؛ ریشه های قرن بیست و یکم (۲۰۰۰)

|خویشاوندان سرشناس =

}} گُدار، ژان ـ لوک (۱۹۳۰)(Godard, Jean-Luc)<br />  

کارگردان فرانسوی سینما. فیلم‌ساز سیاسی و نئومدرن، و از رهبران موج نو<ref>Nouvelle Vague

</ref>&nbsp;سینمای فرانسه. با فیلم ''از نفس افتاده''<ref>''A bout de souffle/Breathless''</ref> (۱۹۵۹) به‌شهرت رسید. داستان‌گویی این فیلم، که ماجرایش ملهم از فیلم‌های گانگستری<ref> gangster movies</ref> امریکایی است، نگاه سنت‌شکنانۀ او را به سینمای روایتیِ مرسوم و درهم‌ریختن قواعد آن به‌خوبی نشان می‌دهد. گدار که در دهۀ ۱۹۵۰ جزو منتقدان مجلۀ سینمایی ''کایه دو سینما''<ref> Cahiers du Cinema </ref> بود، در آثارش به کشف قواعد سینمایی و بررسی‌ای تلویحی از شمایل‌نگاری<ref>iconography </ref> دوران خود می‌پردازد، و در فیلم‌هایش که اغلب آثاری تجربی‌اند از هنرهایی دیگر همچون نقاشی، موسیقی، ادبیات، و حتی خودِ سینما بهره می‌گیرد. مهم‌ترین فیلم‌های او عبارت‌اند از ''گذران زندگی''<ref>''Vivre sa Vie/It’s My Life ''</ref> (۱۹۶۲)، ''تحقیر''<ref>''Le Mépris/Contempt''</ref> (۱۹۶۳)، ''‌پیِروی دیوانه''<ref> ''Pierrot le fou''</ref> (۱۹۶۵)، ''دو سه چیزی‌ که از آن زن می‌دانم''<ref> ''2 ou 3 choses que je sais d’elle/Two or Three Things I Know About Her''</ref> (۱۹۶۷)، ''آخر هفته''<ref> ''Weekend''</ref> (۱۹۶۸)، ''همه چیز روبه راه است''<ref> ''Tout va bien ''</ref> (۱۹۷۲)، ''نجات هر کس دست خودش''<ref>''Sauve qui peut (la vie)/Slow Motion ''</ref> (۱۹۸۰)، ''به تو سلام می‌گویم ماری''<ref>''Je vous salue, Marie/Hail Mary''</ref> (۱۹۸۵)، ''تاریخ (‌های) سینما''<ref> ''Histoire(s) du cinéma ''</ref> (۱۹۸۹)، ''موج نو''<ref>New Wave </ref> (۱۹۹۰)، و ''ریشه‌های قرن بیست‌و یکم''<ref>L’Origine du XXIème siècle/Origin of the 21st Century</ref> (۲۰۰۰).