دایان ویست: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۵۵۸ بایت اضافه‌شده ، ۵ ماه پیش

بدون خلاصۀ ویرایش

Automoderated users، ربات‌ها، دیوان‌سالاران، checkuser، مدیران رابط کاربری، moderation، Moderators، پنهانگران، مدیران، userexport، سرویراستار

۴۷٬۲۳۸

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:2042166074.jpg|جایگزین=دایان ویست|بندانگشتی|دایان ویست]]
+{{جعبه زندگینامه
+|عنوان =دایان ویست
+|نام =Dianne Wiest
+|نام دیگر=
+|نام اصلی=
+|نام مستعار=
+|لقب=
+|زادروز=کانزاس سیتی 28 مارس 1948م
+|تاریخ مرگ=
+|دوره زندگی=
+|ملیت=امریکایی
+|محل زندگی=
+|تحصیلات و محل تحصیل=رشتۀ هنر و علوم- دانشگاه مریلند
+| شغل و تخصص اصلی =بازیگر
+|شغل و تخصص های دیگر=
+|سبک =
+|مکتب =
+|سمت =
+|جوایز و افتخارات =اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن (1986)؛ اسکار نقش اول زن (1994)
+|آثار =هانا و خواهرانش؛ روزگار رادیو؛ سپتامبر؛ پسران گم‌شده؛ والدین؛ کلوچه؛ ادوارد دست‌قیچی؛ گلوله‌ها بر فراز برادوی؛ نجواگر اسب؛ جادوی عملی؛ قفس پرنده
+|خویشاوندان سرشناس =
+|گروه مقاله =سینما
+|دوره =
+|فعالیت های مهم =
+|رشته =
+|پست تخصصی =
+|باشگاه =
+}}[[پرونده:2042166074.jpg|جایگزین=دایان ویست|بندانگشتی|دایان ویست]]
 دایان ویست (کانزاس سیتی 28 مارس 1948م- ) (Dianne Wiest)
-(نام کامل: دایان اولین ویست<ref>Dianne Evelyn Wiest</ref>) بازیگر امریکایی تئاتر و سینما. ابتدا باله تمرین می‌کرد . سپس به تحصیل تئاتر روی آورد و در سال 1969م از دانشگاه مریلند<ref>University of Maryland</ref> در رشتۀ هنر و علوم فارغ‌التحصیل شد. با گروه‌های تئاتری معتبر و ترار اول کار کرد. در آغاز دهۀ ۱۹۸۰ وارد سینما شد و به خاطر بازی ظریف و نکته‌بینانۀ نقش زنان معاصر و اغلب شهری به شهرت رسید. ویست به خاطر ایفای نقش خواهر ناآرام و دستپاچه در ''هانا و خواهرانش''<ref>''Hannah and Her Sisters''</ref> برنده اسکار بهترین بازیگر نقش دوم شد (1986) و برای ''گلوله‌ها بالای برادوی''<ref>''Bullets Over Broadway''</ref> اسکار نقش اول را از آن خود کرد (1994).
+(نام کامل: دایان اولین ویست<ref>Dianne Evelyn Wiest</ref>) بازیگر امریکایی تئاتر و سینما. ابتدا باله تمرین می‌کرد . سپس به تحصیل تئاتر روی آورد و در سال 1969م از دانشگاه مریلند<ref>University of Maryland</ref> در رشتۀ هنر و علوم فارغ‌التحصیل شد. با گروه‌های تئاتری معتبر و ترار اول کار کرد. در آغاز دهۀ ۱۹۸۰م وارد سینما شد و به خاطر بازی ظریف و نکته‌بینانۀ نقش زنان معاصر و اغلب شهری به شهرت رسید. ویست به خاطر ایفای نقش خواهر ناآرام و دستپاچه در ''هانا و خواهرانش''<ref>''Hannah and Her Sisters''</ref> برنده [[اسکار، جایزه|اسکار]] بهترین بازیگر نقش دوم شد (1986م) و برای ''گلوله‌ها بر فراز برادوی''<ref>''Bullets Over Broadway''</ref> اسکار نقش اول را از آن خود کرد (1994م).
+ویست اگر چه فاقد فریبندگی قراردادی بازیگران هالیوودی است، چهره‌ای جالب و ملیح دارد که از نظر تنوع حالت و القای احساس‌ها چشمگیر است و آرام آرام به چهره‌ای باارزش و برجسته میان بازیگران نقش دوم هالیوود بدل شد. اعتبار او در تئاتر و به لطف نقش‌هایی در آثاری مثل [[هدا گابلر]] و [[آگاممنون]] به دست آمد. همراه یک گروه تئاتری به شوروی سفر کرد، در گروه‌های محلی فعالیت داشت و در برادوی مقابل «[[اتللو]]»ی جیمز ارل جونز<ref>James Earl Jones</ref>، نقش [[دزدمونا]] را ایفا کرد. در دهۀ ۱۹۸۰م کارگردانی تئاتر را هم به فعالیت‌هایش اضافه کرد. همۀ این‌ها ورودش به سینما را به تعویق انداخت، یعنی تا هنگامی که استعداد پرورش‌یافته، شخصیت بارز و هوش آشکارش نظر همه را جلب کرده بود. ویژگی‌هایی که در کارنامۀ سینمایی او تداوم یافتند. ابتدا نقش‌های کوچک و کم‌اهمیت، به واسطۀ توانایی او در رسوخ به درون شخصیت جالب توجه به نظر می‌آمدند و حاشیه‌ای بودنشان به فراموشی سپرده می‌شدند، مثل نقش دوست و همکار اداری [[استریپ، مریل|مریل استریپ]] در ''عاشق شدن''<ref>''Falling in Love''</ref> (1984م). اما در واقع ویست شناسایی نهایی‌اش در دنیای سینما را مدیون [[آلن، وودی|وودی آلن]] است که پی به قابلیت او برد و نقش‌های درخوری برایش آفرید. پس از نقشی کوچک در ''رز ارغوانى قاهره''<ref>''The Purple Rose of Cairo''</ref> (1985م)، آلن نقش «هالی»، شکننده‌ترین و آشفته‌ترین سه خواهر ''هانا و خواهرانش''<ref>''Hannah and Her Sisters''</ref> را به او واگذار کرد. نقشی عالی که نیازمند عمق نیشدار بازی ویست بود و ضمناً به او امکان می‌داد حس طنز خود را به نمایش بگذارد. پس از آن چندین بار نقش زن تنها را با قدرت بازی کرد، در ''کلوچه''<ref>''Cookie''</ref>، در نقش مادر ازدواج نکردۀ امیلی لوید<ref>Emily Lloyd</ref>، در ''والدین''<ref><bdi>''Parenthood''</bdi></ref> در نقش زن مظلومی که شجاعانه با شرایط مبارزه می‌کند، و باز هم مادری تنها در فضای عجیب و غریب ''پسران گم‌شده''<ref>''The Lost Boys''</ref>. اما احتمالاً در ''سپتامبر'' بود که مشخصۀ اصلی او (هیجان عصبی و حساسیت تقريباً ورای تحمل در ترکیب با جسارتی عمیق) به کامل‌ترین شکل به کار گرفته شد؛ در نقش بهترین دوست [[میا فارو]] که به‌طور ناخواسته و دردناکی مجذوب محبوب میا، یعنی سام واترستن<ref>Sam Waterston</ref>، شد. او در این فیلم یکی از به‌یادماندنی‌ترین بازی‌های سال ۱۹۸۹ را ارائه داد و هم‌بازیان درخشانش، فارو و الين استریچ<ref>Elaine Stritch </ref> را تحت‌الشعاع خود قرار داد. با این حال عدم اقبال عمومی از فیلم، باعث شد بازی او چنان که باید و شاید مورد توجه قرار نگیرد. در ''ادوارد دست‌قیچی''<ref>''Edward Scissorhands''</ref> مادر خانه‌دار و مهربان وینونا رایدر<ref>Winona Ryder</ref> بود که بیش از همه برای «ادوارد» دل می‌سوزاند. بار دیگر وودی آلن او را برای ایفای نقش نسخۀ طنزآمیزی از شخصیت نورما دزموند<ref>Norma Desmond</ref> در [[سانست بولوارد]] در ''گلوله‌ها بر فراز برادوی''<ref>''Bullets Over Broadway''</ref> به کار گرفت.
+طنز همچنان حیطۀ جذابی برای جولان دایان ویست است و یکی دیگر از نقش‌های جالبش، همسر یک سناتور محافظه‌کار و اخلاق‌گرا در ''قفس پرنده''<ref>''The Birdcage''</ref> که می‌کوشد با خوش‌بینی، همه‌چیز را از زاویه‌ای مثبت بنگرد، گواه مناسبی بر این واقعیت است. ویست در دو دهۀ اخیر هم در فیلم‌های کمدی و هم غیر آن همچنان حضور پررنگ و چشمگیری داشته است.
+'''برخی از آثار سینمایی'''
+* ''عاشق شدن'' (اولو گروسبارد- 1984)
+* ''بی‌بندوبار'' (هربرت راس- 1984)
+* ''رز ارغوانی قاهره'' (وودی آلن- 1985)
+* ''هانا و خواهرانش'' (وودی آلن- 1986)
+* ''روزگار رادیو'' (وودی آلن- 1987)
+* ''سپتامبر'' (وودی آلن- 1987)
+* ''پسران گم‌شده'' (جوئل شوماخر و ریچارد دانر- 1987)
+* ''والدین'' (ران هاوارد- 1989)
+* ''کلوچه'' (سوزان سایدلمن- 1989)
+* ''ادوارد دست‌قیچی'' ([[برتون، تیم|تیم برتون]]- 1990)
+* ''گلوله‌ها بر فراز برادوی'' (وودی آلن- 1994)
+* ''نجواگر اسب'' ([[ردفورد، رابرت|رابرت ردفورد]]- 1998)
+* ''جادوی عملی'' (گریفین دان- 1998)
+* ''قفس پرنده'' ([[نیکولز، مایک|مایک نیکولز]]- 1996)
+* ''سرنشینان'' (رودریگو گارسیا- 2008)
+* ''خشم'' (سالی پاتر- 2009)
+* ''لانه خرگوش'' (جان کامرون میتچل- 2010)
+* ''همراه عزیزم'' (لارنس کاسدان- 2012)
+* ''تحقیر'' (بری لوینسون- 2014)
+* ''قاچاقچی'' ([[ایستوود، کلینت|کلینت ایستوود]]- 2018)
+* ''من خیلی مراقبم'' (جی بلیکسون- 2020)
-ویست اگر چه فاقد فریبندگی قراردادی بازیگران هالیوودی است، چهره‌ای جالب و ملیح دارد که از نظر تنوع حالت و القای احساس‌ها چشمگیر است و آرام آرام به چهره‌ای باارزش و برجسته میان بازیگران نقش دوم هالیوود بدل شد. اعتبار او در تئاتر و به لطف نقش‌هایی در آثاری مثل [[هدا گابلر]] و [[آگاممنون]] به دست آمد. همراه یک گروه تئاتری به شوروی سفر کرد، در گروه‌های محلی فعالیت داشت و در برادوی مقابل «[[اتللو]]»ی جیمز ارل جونز<ref>James Earl Jones</ref>، نقش [[دزدمونا]] را ایفا کرد. در دهۀ ۱۹۸۰ کارگردانی تئاتر را هم به فعالیت‌هایش اضافه کرد. همۀ این‌ها ورودش به سینما را به تعویق انداخت، یعنی تا هنگامی که استعداد پرورش‌یافته، شخصیت بارز و هوش آشکارش نظر همه را جلب کرده بود. ویژگی‌هایی که در کارنامۀ سینمایی او تداوم یافتند. ابتدا نقش‌های کوچک و کم‌اهمیت، به واسطۀ توانایی او در رسوخ به درون شخصیت جالب توجه به نظر می‌آمدند و حاشیه‌ای بودنشان به فراموشی سپرده می‌شدند، مثل نقش دوست و همکار اداری [[مریل استریپ]] در ''عاشق شدن''<ref>''Falling in Love''</ref> (1984). اما در واقع ویست شناسایی نهایی‌اش در دنیای سینما را مدیون [[وودی آلن]] است که پی به قابلیت او برد و نقش‌های درخوری برایش آفرید. پس از نقشی کوچک در ''رز ارغوانى قاهره''<ref>''The Purple Rose of Cairo''</ref> (1985)، آلن نقش «هالی»، شکننده‌ترین و آشفته‌ترین سه خواهر ''هانا و خواهرانش''<ref>''Hannah and Her Sisters''</ref> را به او واگذار کرد. نقشی عالی که نیازمند عمق نیشدار بازی ویست بود و ضمناً به او امکان می‌داد حس طنز خود را به نمایش بگذارد. پس از آن چندین بار نقش زن تنها را با قدرت بازی کرد، در ''کلوچه''<ref>''Cookie''</ref>، در نقش مادر ازدواج نکردۀ امیلی لوید<ref>Emily Lloyd</ref>، در ''والدین''<ref><bdi>''Parenthood''</bdi></ref> در نقش زن مظلومی که شجاعانه با شرایط مبارزه می‌کند، و باز هم مادری تنها در فضای عجیب و غریب ''پسران گم‌شده''<ref>''The Lost Boys''</ref>. اما احتمالاً در ''سپتامبر'' بود که مشخصۀ اصلی او (هیجان عصبی و حساسیت تقريباً ورای تحمل در ترکیب با جسارتی عمیق) به کامل‌ترین شکل به کار گرفته شد؛ در نقش بهترین دوست [[میا فارو]] که به‌طور ناخواسته و دردناکی مجذوب محبوب میا، یعنی سام واترستن<ref>Sam Waterston</ref>، شد. او در این فیلم یکی از به‌یادماندنی‌ترین بازی‌های سال ۱۹۸۹ را ارائه داد و هم‌بازیان درخشانش، فارو و الين استریچ<ref>Elaine Stritch </ref> را تحت‌الشعاع خود قرار داد. با این حال عدم اقبال عمومی از فیلم، باعث شد بازی او چنان که باید و شاید مورد توجه قرار نگیرد. در ''ادوارد دست‌قیچی''<ref>''Edward Scissorhands''</ref> مادر خانه‌دار و مهربان وینونا رایدر<ref>Winona Ryder</ref> بود که بیش از همه برای «ادوارد» دل می‌سوزاند. بار دیگر وودی آلن او را برای ایفای نقش نسخۀ طنزآمیزی از شخصیت «نورما دزموند» در [[سانست بولوارد]] در ''گلوله‌ها بر فراز برادوی''<ref>''Bullets Over Broadway''</ref> به کار گرفت.
-طنز همچنان حیطۀ جذابی برای جولان دایان ویست است و یکی دیگر از نقش‌های جالبش، همسر یک سناتور محافظه‌کار و اخلاق‌گرا در ''قفس پرنده''<ref>''The Birdcage''</ref> که می‌کوشد با خوش‌بینی، همه‌چیز را از زاویه‌ای مثبت بنگرد، گواه مناسبی بر این واقعیت است. ویست در دو دهۀ اخیر هم در فیلم‌های کمدی و هم غیر آن همچنان حضور پررنگ و چشمگیری داشته است.
 ----

دایان ویست: تفاوت میان نسخه‌ها

دایان ویست (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۱۹