واروژ کریم مسیحی: تفاوت میان نسخه‌ها

کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و تدوین‌گر برجسته‌ی ایرانی سینما. در خانواده‌ای ارمنی‌تبار به دنیا آمد. بعد از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در سال 1348 برای تحصیل پزشکی ابتدا به اتریش و بعد به آلمان رفت. در مونیخ به خاطر علاقه‌مند شدنش به سینما تحصیل پزشکی را رها کرد و در سال 1350 به ایران بازگشت. تحصیل سینما در دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران را نیز ناتمام گذاشت و در سال 1351 با [[بهرام بیضایی (تهران ۱۳۱۷ش)|بهرام بیضایی]] به عنوان دستیار کارگردان و منشی صحنه در فیلم [[رگبار]] همکاری کرد. این آغاز فعالیت کریم‌مسیحی در سینما به حساب می‌آید. کریم‌مسیحی بعد از رگبار، در تمام فیلم‌های پیش از انقلاب بیضایی (غریبه و مه، شاید وقتی دیگر، مرگ یزدگرد و چریکه تارا) و چند فیلم بعد از انقلابش نیز به عنوان دستیار کارگردان حضور داشته است و همین زمینه‌ی تسلط او را بر نگارش فیلم‌نامه‌‌هایی با دیالوگ‌ها و زبانی تئاتری و فیلم‌سازی‌ای با تمرکز وسواس‌گونه بر تمام جزئیات کار فراهم کرد. او در این دوره دستیاری کارگردان بزرگ دیگری چون [[کامران شیردل]] (صبح روز چهارم، ۱۳۵۱)، [[امیر نادری]] (تنگنا، ۱۳۵۲)، [[بهمن فرمان آرا|بهمن فرمان‌آرا]] (شازده احتجاب، ۱۳۵۳) و [[محمدرضا اصلانی]] (چنین کنند حکایت، ۱۳۵۳) را در کارنامه‌اش دارد. از همین دوره (سال 1354) تا سال 1359 با ساخت سه فیلم کوتاه برای [[کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان]] (فاخته- 1354) و تلویزیون ملی (کوچ و سلندر- 1356 و 1359) تجربه‌اش در ساخت فیلم را تکامل بخشید.   

در سال ۱۳۶۹ اولین فیلم بلند سینمایی خود را با نام پرده‌ی آخر ساخت. فیلمی که پس از اکران با تحسین بسیاری از سوی مردم و منتقدین همراه شد و همواره نامش در میان چند فیلم برتر سینمای پس از انقلاب دیده می‌شود. کریم‌مسیحی در نهمین جشنواره‌ی فیلم فجر (1369) با همین فیلم برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی و 7 سیمرغ در رشته‌های دیگر شد. او بعد از این فیلم به مدت 18 سال فیلمی نساخت تا سال 1387 که با فیلم تردید مجددا به سینما بازگشت. همان سال فیلم تردید در بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، برنده‌ی دیپلم افتخار بهترین فیلم‌نامه‌ی اقتباسی و بهترین کارگردانی بخش فیلم‌های اول و دوم شد. او در سال 1389 نیز سیمرغ بلورین بهترین تدوین را برای فیلم سینمایی ندارها (به کارگردانی محمدرضا عرب) دریافت کرده است.

''سفر'' (دستیار بهرام بیضایی- ۱۳۵۱)؛ ''خانه‌ی قمر خانم'' (دستیار بهمن فرمان‌آرا- ۱۳۵۱)؛ ''صبح'' روز چهارم (دستیار کامران شیردل- ۱۳۵۱)؛ ''نگنا'' (دستیار بهرام بیضایی- ۱۳۵2)؛ ''غریبه و مه'' (دستیار بهرام بیضایی- ۱۳۵2)؛ ''شازده احتجاب'' (دستیار بهمن فرمان‌آرا- ۱۳۵3)؛ ''کلاغ'' (دستیار بهرام بیضایی- ۱۳۵5)؛ ''چریکه‌ی تارا'' (دستیار بهرام بیضایی- ۱۳57)؛ ''مرگ یزدگرد'' (دستیار بهرام بیضایی- ۱۳60)؛ ''باشو غریبه‌ی کوچک'' (دستیار بهرام بیضایی- ۱۳65)؛ ''شاید وقتی دیگر'' (دستیار بهرام بیضایی- ۱۳66)؛ ''بازی بزرگان'' (تدوین برای فیلم کامبوزیا پرتوی- 1369)؛ ''افسانه‌ی دو خواهر'' (تدوین برای فیلم کامبوزیا پرتوی- 1373)؛ ''ننه لالا و فرزندانش'' (تدوین برای فیلم کامبوزیا پرتوی- 1375)؛ ''سارای'' (تدوین برای فیلم یدالله صمدی- 1376)؛ ''کمیته‌ی مجازات'' (تدوین برای فیلم علی حاتمی- 1377/ این فیلم خلاصه‌ای از سریال هزاردستان است)؛ ''طهران روزگار نو'' (تدوین فیلمی 90 دقیقه‌ای از سریال هزاردستان برای اکران سینمایی- 1378)؛ ''آخرین ملکه‌ی زمین'' (تدوین برای فیلم محمدرضا عرب- 1385)؛ ''پنج ستاره'' (تدوین برای فیلم مهشید افشارزاده- 1392)؛ ''۵۰ قدم آخر'' (تدوین برای فیلم کیومرث پوراحمد-