عباس مشهدی‌ زاده: تفاوت میان نسخه‌ها

عباس مشهدی‌زاده (جلفای آذربایجان&nbsp;۱۳۱۷ش-&nbsp; )</p>

<p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;">مجسمه‌ساز، نقاش، نقشه‌بردار و استاد ایرانی رشته‌های هنر. در سال&nbsp;1322&nbsp;به‌همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت کرد. در سال 1334 وارد [[مدرسه_ملی_هنرهای_زیبا|هنرستان هنرهای زیبا]] شد و در فاصله‌ی سال‌های 1335 تا 1338 در مدرسه‌ی عالی نقشه‌برداری به آموختن نقشه‌نگاری و نقشه‌برداری عکس پرداخت. او در سال‌های 1338 تا 1341 دوره‌ی کارشناسی رشته‌ی مجسمه‌سازی را در مدرسه‌ی هنرهای زیبا گذراند و در سال‌های 1341 تا 1347 در دانشگاه به تحصیل معماری تزئینی (طراحی محیطی) مشغول بود. او در سال&nbsp;1347&nbsp;در رشته‌ی معماری از دانشکده‌ی هنرهای تزیینی، مدرک کارشناسی دریافت کرده است. مشهدی‌زاده پس از سال 1347 تاکنون در دانشکده‌ی نقشه‌برداری، مدرسه‌ی عالی ساختمان دانشکده‌ی پلی‌تکنیک، دانشکده‌ی صدا و سیما و دانشکده‌ی میراث فرهنگی موسسه‌ی عالی آموزش سوره تدریس می‌کند و مدتی هم مدیریت بخش هنرهای تجسمی فرهنگسرای شفق را به عهده داشته است. او در سال&nbsp;1381 موفق به اخذ نشان درجه یک هنر (معادل دکتری) از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شده.</p> <p style="text-align: justify;">مشهدی‌زاده تنها هنرمند مجسمه‌ساز ایرانی است که با داوری استاد [[صنعتی،_علی_اکبر_(کرمان_۱۲۹۵ـ۱۳۸۵ش)|علی‌اکبر صنعتی]] به این افتخار نائل آمده. او همچنین عضو شورای فنی و استاد آموزش کارگاهی و دروس نظری هنر در هنرستان هنرهای زیبای پسران تهران است (از سال 1383). مشهدی‌زاده از هنرآموختگان کلاس‌های دکتر [[ریاضی، شکوه (تهران ۱۳۰۰ـ۱۳۴۱ش)|شکوه_ریاضی]] و همچنین از نویسندگان اساس‌نامه‌ی انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران برای گشایش انجمن در سال 1368 بوده است.</p> <p style="text-align: justify;">از جمله‌ی فعالیت‌های هنری مهم او به این موارد می‌توان اشاره کرد: تاسیس گروه نمایشی شاهنامه و نمایش سیاوش، به عنوان دستیار [[رهنما، فریدون (۱۳۰۹ ـ ۱۳۵۴ ش)|فریدون رهنما]] (1341) و همچنین همکاری در تدارک فیلم سیاوش در تخت جمشید؛ ارائه‌ی مجسمه در نمایشگاه تالار مدرسه‌ی هنرهای زیبا (1338)؛ شرکت در بی‌ینال سوم با مجسمه‌ی گاو (1341)؛ نمایش طراحی‌های او در کنار [[پیلارام، فرامرز (تهران ۱۳۱۶ـ۱۳۶۲ش)|فرامرز پیلارام]] و [[گلپایگانی، بهزاد (۱۳۲۰ـ۱۳۶۴ش)|بهزاد_گلپایگانی]] در تالار فرهنگ (1342)؛ ارائه‌ی نقش‌برجسته‌هایش در کنار آثار [[عالی، احمد (تبریز ۱۳۱۴ش)|احمد_عالی]] و پیلارام در گالری بورگز (1345)؛ حضور دو مجسمه و سه طراحی‌اش در نمایشگاه بین‌المللی (1353)؛ نمایش مجموعه‌ای از طراحی‌هایش در دانشکده‌ی صدا و سیما (1357)؛ حضور در نمایشگاه چهره‌پردازی، با طراحی‌هایش ([[موزه_هنرهای_معاصر|موزه‌ی هنرهای معاصر]]- 1370)؛ حضور در نمایشگاه بین‌المللی با طراحی‌هایش (1370)؛ نمایش مجسمه‌هایش در گالری سیحون (1370) و موزه‌ی هنرهای معاصر (جلوه‌های هنر ایران- 1371).</p> <p style="text-align: justify;">مشهدی‌زاده در سال 1371 به سفارش شهرداری، سه اثر (مشتمل بر مجسمه‌های [[سعدی،_مصلح_الدین_(شیراز_ح_۶۰۶ـ_ح_۶۹۱ق)|سعدی]]، [[رازی،_محمد_بن_زکریا_(ری_۲۵۱ـ۳۱۳ق)|زکریای رازی]] و [[سید_ابوالقاسم_کاشانی_(تهران_۱۲۶۴ـ۱۳۴۰ش)|آیت<span dir="LTR">‌</span>الله کاشانی]]) ساخت که در [[پارک_ملت|پارک_ملت]] نصب شده. او در آموزش هنر، شیوه‌ای ابداعی دارد و در دانشکده‌ی صدا و سیما (در مقام مدیر گروه آموزشی) درسی را طراحی و راه‌اندازی کرده که در نوع خودش کم‌نظیر بوده. عنوان درس، ''شکل تصویری موسیقی'' بود و مشهدی‌زاده با همیاری [[الخاص،_هانی_بال_(کرمانشاه_۱۳۰۹ـ_۱۳۸۹ش)|هانیبال الخاص]] (نقاش) و [[ناصری، فریدون (تهران ۱۳۰۹ـ ۱۳۸۴ش)|فریدون_ناصری]] (آهنگ‌ساز) توانست رابطه‌ی تصویر و موسیقی را بر اساس دیالوگ‌های این دو استاد -در کنار هم- برای هنرجویانش تبیین کند. مشهدی‌زاده در کتاب سه جلدی ''تاریخ هنر ایران،'' به تاریخ هنر ایران از دویست سال پیش تا به امروز و هنرمندان و جریان‌های تاثیرگذار این دوره‌ها پرداخته است. مشهدی‌زاده مجسمه‌هایش را همواره با چوب، گچ، آهن و رزین می‌سازد.</p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;">منابع</p>