پرش به محتوا

بینش، تقی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Mohammadi3 صفحهٔ بینش، تقی (مشهد ۱۳۰۱ـ تهران ۱۳۷۴ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به بینش، تقی منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}
بینِش، تقی (مشهد ۱۳۰۱ـ تهران ۱۳۷۴ش)<br>
بینِش، تقی (مشهد ۱۳۰۱ـ تهران ۱۳۷۴ش)<br>
[[پرونده: 12490200.jpg | بندانگشتی|بينِش، تقي]]محقق و مصحح متون موسیقی قدیم ایرانی، نسخه‌شناس، و مدرس دانشگاه. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در [[مشهد، شهر|مشهد]] گذراند و حین ادامۀ تحصیل و خدمت در وزارت آموزش و پرورش در تهران، نزد [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علی‌اکبرخان شهنازی]]، نواختن تار را آموخت و از درس‌های سلیمان روح‌افزا نیز بهره‌ گرفت. در طول سال‌های تدریس و سردبیری مجلۀ ''فرهنگ خراسان''، در مشهد، به تصحیح نُسَخ خطی موسیقی علاقه یافت و نخستین متن تصحیح‌شده از کتاب ''مقاصدالالحان''، نوشتۀ [[مراغی، عبدالقادر (مراغه ۷۶۸ق ـ هرات ۸۳۸ق)|عبدالقادر مراغی]] را در ۱۳۴۴ به‌چاپ رساند. تا ۱۳۶۶ از او، بیش از ۵ جلد کتاب، شامل تصحیح متون قدیم، از دیوان شعرا تا تواریخ، و تعدادی مقاله در کنگره‌های ایران‌شناسی منتشر شده بود؛ تا این‌که در این سال به‌دعوت دکتر [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]]، برای تدریس در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران]]، به تهران آمد و متعاقب آن در دانشگاه هنر و دانشگاه سوره نیز به‌تدریس پرداخت. در هشت سال آخر زندگیش، تعدادی کتاب و رسالۀ مهم از گنجینۀ متون خطی موسیقی ایران، با تصحیح و حواشی او چاپ شد، ازجمله ''رسالۀ موسیقی بنایی''، با همکاری دکتر داریوش صفوت (۱۳۶۸)؛ ''رسالۀ خاتمۀ جامع‌الالحان'' و ''متن جامع‌الالحان'' (۱۳۶۶)؛ سه ''رسالۀ فارسی در موسیقی'' (۱۳۷۱)؛ ''شرح ادوار''، اثر عبدالقادر مراغی (۱۳۷۳)؛ ''تاریخ مختصر موسیقی ایران'' (۱۳۷۴)؛ ''موسیقی از نظرگاه اسلام''؛ و نیز تعدادی مقاله در دایرةالمعارف‌های گوناگون که به‌کوشش [[میرعلی نقی، سید علیرضا (تهران ۱۳۴۵ش)|سید علیرضا میرعلی‌نقی]] و [[مهدوی، رضا|رضا مهدوی]]، جمع‌آوری و جداگانه منتشر شده است. به‌همراه [[برکشلی، مهدی (تهران ۱۲۹۱ـ ۱۳۶۶ش)|مهدی برکشلی]] و [[ملاح، حسینعلی (همدان ۱۳۰۰ـ تهران ۱۳۷۱ش)|حسینعلی ملاح]]، در سال‌های ۱۳۳۵ـ۱۳۷۵، در شناساندن گنجینۀ علمی موسیقی قدیم ایران نقش مؤثری داشت.
[[پرونده: 12490200.jpg | بندانگشتی|بينِش، تقي]]محقق و مصحح متون موسیقی قدیم ایرانی، نسخه‌شناس، و مدرس دانشگاه. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در [[مشهد، شهر|مشهد]] گذراند و حین ادامۀ تحصیل و خدمت در وزارت آموزش و پرورش در تهران، نزد [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علی‌اکبرخان شهنازی]]، نواختن تار را آموخت و از درس‌های سلیمان روح‌افزا نیز بهره‌ گرفت. در طول سال‌های تدریس و سردبیری مجلۀ ''فرهنگ خراسان''، در مشهد، به تصحیح نُسَخ خطی موسیقی علاقه یافت و نخستین متن تصحیح‌شده از کتاب ''مقاصدالالحان''، نوشتۀ [[مراغی، عبدالقادر (مراغه ۷۶۸ق ـ هرات ۸۳۸ق)|عبدالقادر مراغی]] را در ۱۳۴۴ به‌چاپ رساند. تا ۱۳۶۶ از او، بیش از ۵ جلد کتاب، شامل تصحیح متون قدیم، از دیوان شعرا تا تواریخ، و تعدادی مقاله در کنگره‌های ایران‌شناسی منتشر شده بود؛ تا این‌که در این سال به‌دعوت دکتر [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]]، برای تدریس در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران]]، به تهران آمد و متعاقب آن در دانشگاه هنر و دانشگاه سوره نیز به‌تدریس پرداخت. در هشت سال آخر زندگیش، تعدادی کتاب و رسالۀ مهم از گنجینۀ متون خطی موسیقی ایران، با تصحیح و حواشی او چاپ شد، ازجمله ''رسالۀ موسیقی بنایی''، با همکاری دکتر داریوش صفوت (۱۳۶۸)؛ ''رسالۀ خاتمۀ جامع‌الالحان'' و ''متن جامع‌الالحان'' (۱۳۶۶)؛ سه ''رسالۀ فارسی در موسیقی'' (۱۳۷۱)؛ ''شرح ادوار''، اثر عبدالقادر مراغی (۱۳۷۳)؛ ''تاریخ مختصر موسیقی ایران'' (۱۳۷۴)؛ ''موسیقی از نظرگاه اسلام''؛ و نیز تعدادی مقاله در دایرةالمعارف‌های گوناگون که به‌کوشش [[میرعلی نقی، سید علیرضا|سید علیرضا میرعلی‌نقی]] و [[مهدوی، رضا|رضا مهدوی]]، جمع‌آوری و جداگانه منتشر شده است. به‌همراه [[برکشلی، مهدی (تهران ۱۲۹۱ـ ۱۳۶۶ش)|مهدی برکشلی]] و [[ملاح، حسینعلی (همدان ۱۳۰۰ـ تهران ۱۳۷۱ش)|حسینعلی ملاح]]، در سال‌های ۱۳۳۵ـ۱۳۷۵، در شناساندن گنجینۀ علمی موسیقی قدیم ایران نقش مؤثری داشت.
<br><!--12490200-->
<br><!--12490200-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
۴۵٬۸۴۳

ویرایش