نایپول، سر وی. اس: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ نایپول، سر وی. اس (۱۹۳۲) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به نایپول، سر وی. اس منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =سر وی. اس نایپول | |عنوان =سر وی. اس نایپول | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}(نام کامل: ویدیادهَر سوراج پراساد نایپول<ref>Vidiadhar Surajprasad Naipul | }} | ||
نایْپول، سِر وی. اِس (۱۹۳۲م - )(Naipaul, Sir.V. S)<br /> [[File:39041400.jpg|thumb|نايْپول، سِر وي. اِس]](نام کامل: ویدیادهَر سوراج پراساد نایپول<ref>Vidiadhar Surajprasad Naipul | |||
</ref>) رُماننویس هندیتبار ترینیدادی، و برندۀ جایزۀ نوبل<ref>Nobel </ref> ادبیات در ۲۰۰۱، بهخاطر روایتهای بدبینانۀ او از وقایع کشورهای جهان سوم و پردهبرداری از آنچه آکادمی سوئد<ref>Swedish Academy </ref> آن را «تاریخهای پنهانشده» نامیده است. در خانوادهای از خدمتکاران هندی مهاجر در ترینیداد<ref>Trinidad </ref> در امریکای لاتین بهدنیا آمد. در ۱۹۵۰ برای تحصیل به دانشگاه آکسفورد رفت و در انگلستان ماندگار شد، و در ۱۹۸۹ لقب سِر گرفت. ''در کشور آزاد''<ref>''A Free State''</ref> (۱۹۷۱) که شامل سه داستان است، جایزۀ بوکر را برای او به ارمغان آورد. ازجملۀ رُمانهای اوست: ''مشتمالچی عارف''<ref>''The Mystic Masseur''</ref> (۱۹۵۷)؛ ''خیابان میگل''<ref>''Miguel Street''</ref> (۱۹۵۹)؛ ''خانهای برای آقای بیس واس''<ref>''A House for Mr Biswas''</ref> (۱۹۶۱)؛ ''چریکها''<ref>''Guerrillas''</ref> (۱۹۷۵)؛ ''خم رودخانه''<ref>''A Bend in the River''</ref> (۱۹۷۹)؛ ''مقلدان''<ref>''The Mimic Men''</ref> (۱۹۶۷)؛ ''نیمۀ زندگی''<ref>''Half a Life''</ref> (۲۰۰۱). از آثارِ غیرداستانی اوست: ''هند: منطقۀ تاریک'' (۱۹۶۵)؛ ''هند: تمدن مجروح'' (۱۹۷۷)؛ ''اینک یک میلیون شورش'' (۱۹۹۰) هر سه دربارۀ هندوستان. او دو بار به ایران سفر کرد و کتابی به نام ''درمیان مؤمنان'' نوشته است. برادرش شیوا نایپول (۱۹۴۵ـ۱۹۸۵) نیز روزنامهنگار و رماننویس بود. ازجمله رمانهای او ''کرمهای شبتاب'' (۱۹۷۰) است. | </ref>) رُماننویس هندیتبار ترینیدادی، و برندۀ جایزۀ نوبل<ref>Nobel </ref> ادبیات در ۲۰۰۱، بهخاطر روایتهای بدبینانۀ او از وقایع کشورهای جهان سوم و پردهبرداری از آنچه آکادمی سوئد<ref>Swedish Academy </ref> آن را «تاریخهای پنهانشده» نامیده است. در خانوادهای از خدمتکاران هندی مهاجر در ترینیداد<ref>Trinidad </ref> در امریکای لاتین بهدنیا آمد. در ۱۹۵۰ برای تحصیل به دانشگاه آکسفورد رفت و در انگلستان ماندگار شد، و در ۱۹۸۹ لقب سِر گرفت. ''در کشور آزاد''<ref>''A Free State''</ref> (۱۹۷۱) که شامل سه داستان است، جایزۀ بوکر را برای او به ارمغان آورد. ازجملۀ رُمانهای اوست: ''مشتمالچی عارف''<ref>''The Mystic Masseur''</ref> (۱۹۵۷)؛ ''خیابان میگل''<ref>''Miguel Street''</ref> (۱۹۵۹)؛ ''خانهای برای آقای بیس واس''<ref>''A House for Mr Biswas''</ref> (۱۹۶۱)؛ ''چریکها''<ref>''Guerrillas''</ref> (۱۹۷۵)؛ ''خم رودخانه''<ref>''A Bend in the River''</ref> (۱۹۷۹)؛ ''مقلدان''<ref>''The Mimic Men''</ref> (۱۹۶۷)؛ ''نیمۀ زندگی''<ref>''Half a Life''</ref> (۲۰۰۱). از آثارِ غیرداستانی اوست: ''هند: منطقۀ تاریک'' (۱۹۶۵)؛ ''هند: تمدن مجروح'' (۱۹۷۷)؛ ''اینک یک میلیون شورش'' (۱۹۹۰) هر سه دربارۀ هندوستان. او دو بار به ایران سفر کرد و کتابی به نام ''درمیان مؤمنان'' نوشته است. برادرش شیوا نایپول (۱۹۴۵ـ۱۹۸۵) نیز روزنامهنگار و رماننویس بود. ازجمله رمانهای او ''کرمهای شبتاب'' (۱۹۷۰) است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۳۷
| سر وی. اس نایپول Sir.V. S Naipaul | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۲م |
| ملیت | ترینیدادی هندی تبار |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشگاه آکسفورد |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| لقب | سر |
| نام اصلی | ویدیادهر سوراج پراساد نایپول |
| آثار | مقلدان (۱۹۶۷)؛ نیمه زندگی (۲۰۰۱) |
| گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها |
| خویشاوندان سرشناس | شیوا نایپول (برادر) |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه نوبل ادبیات (۲۰۰۱)، برنده جایزه بوکر برای در کشور آزاد (۱۹۷۱) |
نایْپول، سِر وی. اِس (۱۹۳۲م - )(Naipaul, Sir.V. S)
(نام کامل: ویدیادهَر سوراج پراساد نایپول[۱]) رُماننویس هندیتبار ترینیدادی، و برندۀ جایزۀ نوبل[۲] ادبیات در ۲۰۰۱، بهخاطر روایتهای بدبینانۀ او از وقایع کشورهای جهان سوم و پردهبرداری از آنچه آکادمی سوئد[۳] آن را «تاریخهای پنهانشده» نامیده است. در خانوادهای از خدمتکاران هندی مهاجر در ترینیداد[۴] در امریکای لاتین بهدنیا آمد. در ۱۹۵۰ برای تحصیل به دانشگاه آکسفورد رفت و در انگلستان ماندگار شد، و در ۱۹۸۹ لقب سِر گرفت. در کشور آزاد[۵] (۱۹۷۱) که شامل سه داستان است، جایزۀ بوکر را برای او به ارمغان آورد. ازجملۀ رُمانهای اوست: مشتمالچی عارف[۶] (۱۹۵۷)؛ خیابان میگل[۷] (۱۹۵۹)؛ خانهای برای آقای بیس واس[۸] (۱۹۶۱)؛ چریکها[۹] (۱۹۷۵)؛ خم رودخانه[۱۰] (۱۹۷۹)؛ مقلدان[۱۱] (۱۹۶۷)؛ نیمۀ زندگی[۱۲] (۲۰۰۱). از آثارِ غیرداستانی اوست: هند: منطقۀ تاریک (۱۹۶۵)؛ هند: تمدن مجروح (۱۹۷۷)؛ اینک یک میلیون شورش (۱۹۹۰) هر سه دربارۀ هندوستان. او دو بار به ایران سفر کرد و کتابی به نام درمیان مؤمنان نوشته است. برادرش شیوا نایپول (۱۹۴۵ـ۱۹۸۵) نیز روزنامهنگار و رماننویس بود. ازجمله رمانهای او کرمهای شبتاب (۱۹۷۰) است.