فیشر، ارنست: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ فیشر، ارنست (۱۹۱۸) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به فیشر، ارنست منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =ارنست فیشر | ||
|نام = Ernst Fischer | |نام = Ernst Fischer | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۷: | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات =نوبل شیمی (1973م) | ||
|آثار = | |آثار = | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
| خط ۳۱: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
[[File:33196900.jpg|thumb|فيشِر، اِرْنْسْت]] | [[File:33196900.jpg|thumb|فيشِر، اِرْنْسْت]]فیشِر، ارنست (۱۹۱۸-۲۰۰۷م)(Fischer, Ernst)<br /> | ||
متخصص آلمانی شیمیِ معدنی. نشان داد که فلزات واسطه<ref>transition metals</ref> با کربن پیوند شیمیایی تشکیل میدهند. در ۱۹۷۳، مشترکاً با جفری ویلکینسون<ref>Geoffrey Wilkinson</ref>، شیمیدان انگلیسی، بهسبب تحقیقات مستقل در زمینۀ ترکیبات آلی فلزی<ref>organometallic </ref>، جایزۀ نوبل شیمی را دریافت کرد. فیشر و ویلکینسون، هر یک جداگانه، با بررسی ترکیبی سنتزی به نام فروسین<ref>ferrocene</ref> به این نتیجه رسیدند که مولکول فروسین از یک اتم آهن بین دو حلقۀ پنجضلعی کربنی تشکیل شده است؛ یعنی ترکیبی آلیفلزی است. تلفیق بررسیهای شیمیایی و فیزیکی ساختار این ترکیب را تعیین و تحلیل پرتو ایکس آن را تأیید کرد و این درک کلی حاصل شد که فلزات واسطه با کربن پیوند تشکیل میدهند. از اینرو، سیستمهای حلقوی دیگر نیز بررسی شدند. همۀ عناصر اولین سریهای واسطه<ref>first transition series </ref>، در ردیف سوم جدول دورهای، در مولکولهایی از این نوع شرکت میکنند و همه، جز منگنز<ref>manganese</ref>، ساختاری از نوع فروسین دارند. با این حال، فقط فروسین در هوا پایدار است و دیگر ترکیبات در برابر اکسایش<ref>oxidation</ref> حساس و ناپایدارند. | متخصص آلمانی شیمیِ معدنی. نشان داد که فلزات واسطه<ref>transition metals</ref> با کربن پیوند شیمیایی تشکیل میدهند. در ۱۹۷۳، مشترکاً با جفری ویلکینسون<ref>Geoffrey Wilkinson</ref>، شیمیدان انگلیسی، بهسبب تحقیقات مستقل در زمینۀ ترکیبات آلی فلزی<ref>organometallic </ref>، جایزۀ نوبل شیمی را دریافت کرد. فیشر و ویلکینسون، هر یک جداگانه، با بررسی ترکیبی سنتزی به نام فروسین<ref>ferrocene</ref> به این نتیجه رسیدند که مولکول فروسین از یک اتم آهن بین دو حلقۀ پنجضلعی کربنی تشکیل شده است؛ یعنی ترکیبی آلیفلزی است. تلفیق بررسیهای شیمیایی و فیزیکی ساختار این ترکیب را تعیین و تحلیل پرتو ایکس آن را تأیید کرد و این درک کلی حاصل شد که فلزات واسطه با کربن پیوند تشکیل میدهند. از اینرو، سیستمهای حلقوی دیگر نیز بررسی شدند. همۀ عناصر اولین سریهای واسطه<ref>first transition series </ref>، در ردیف سوم جدول دورهای، در مولکولهایی از این نوع شرکت میکنند و همه، جز منگنز<ref>manganese</ref>، ساختاری از نوع فروسین دارند. با این حال، فقط فروسین در هوا پایدار است و دیگر ترکیبات در برابر اکسایش<ref>oxidation</ref> حساس و ناپایدارند. | ||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۵۱
| ارنست فیشر Ernst Fischer | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۸م |
| درگذشت | ۲۰۰۷م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | شیمیدان |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | نوبل شیمی (1973م) |
فیشِر، ارنست (۱۹۱۸-۲۰۰۷م)(Fischer, Ernst)
متخصص آلمانی شیمیِ معدنی. نشان داد که فلزات واسطه[۱] با کربن پیوند شیمیایی تشکیل میدهند. در ۱۹۷۳، مشترکاً با جفری ویلکینسون[۲]، شیمیدان انگلیسی، بهسبب تحقیقات مستقل در زمینۀ ترکیبات آلی فلزی[۳]، جایزۀ نوبل شیمی را دریافت کرد. فیشر و ویلکینسون، هر یک جداگانه، با بررسی ترکیبی سنتزی به نام فروسین[۴] به این نتیجه رسیدند که مولکول فروسین از یک اتم آهن بین دو حلقۀ پنجضلعی کربنی تشکیل شده است؛ یعنی ترکیبی آلیفلزی است. تلفیق بررسیهای شیمیایی و فیزیکی ساختار این ترکیب را تعیین و تحلیل پرتو ایکس آن را تأیید کرد و این درک کلی حاصل شد که فلزات واسطه با کربن پیوند تشکیل میدهند. از اینرو، سیستمهای حلقوی دیگر نیز بررسی شدند. همۀ عناصر اولین سریهای واسطه[۵]، در ردیف سوم جدول دورهای، در مولکولهایی از این نوع شرکت میکنند و همه، جز منگنز[۶]، ساختاری از نوع فروسین دارند. با این حال، فقط فروسین در هوا پایدار است و دیگر ترکیبات در برابر اکسایش[۷] حساس و ناپایدارند.