جانداری بخارایی، محمد صادق: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمدصادق جانداری بخارایی (۱۱۷۱/۱۱۶۶ ـ ۱۲۳۵ق)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}محمدصادق جانداری بخارایی (۱۱۷۱/۱۱۶۶ ـ ۱۲۳۵ق)<br> | ||
(نام کامل: میرزا محمدصادق جانداری بخارایی) شاعر و نویسندۀ تاجیک. چندی منشی امیرحیدر مَنغیتی بود، اما بهسبب مناعت طبع و بیاعتنایی به درباریان برکنار و به کوهستان درواز تبعید شد. در پایان زندگی اجازۀ برگشت به بخارا را یافت، اما به قرشی رفت و در همان سامان درگذشت. برجستهترین اثر وی دخمۀ شاهان در قالب مثنوی است که همۀ شاهان اشترخانی را از گور درآورده و به محاکمه کشیده است. از دیگر آثارش:'' منظومۀ فتوحات امیرمعصوم و امیرحیدر''؛ ''تواریخ''؛ ''قصیدۀ شاه درواز''؛ ''قضا و قدر''؛ ''ساقینامه''؛ ''دخمۀ شاهان''؛ ''قضا و قدر''؛ ''به دخترى عاشق شدن درويش''. | (نام کامل: میرزا محمدصادق جانداری بخارایی) شاعر و نویسندۀ تاجیک. چندی منشی امیرحیدر مَنغیتی بود، اما بهسبب مناعت طبع و بیاعتنایی به درباریان برکنار و به کوهستان درواز تبعید شد. در پایان زندگی اجازۀ برگشت به بخارا را یافت، اما به قرشی رفت و در همان سامان درگذشت. برجستهترین اثر وی دخمۀ شاهان در قالب مثنوی است که همۀ شاهان اشترخانی را از گور درآورده و به محاکمه کشیده است. از دیگر آثارش:'' منظومۀ فتوحات امیرمعصوم و امیرحیدر''؛ ''تواریخ''؛ ''قصیدۀ شاه درواز''؛ ''قضا و قدر''؛ ''ساقینامه''؛ ''دخمۀ شاهان''؛ ''قضا و قدر''؛ ''به دخترى عاشق شدن درويش''. | ||
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۵۵
| جعبه زندگینامه |
|---|
محمدصادق جانداری بخارایی (۱۱۷۱/۱۱۶۶ ـ ۱۲۳۵ق)
(نام کامل: میرزا محمدصادق جانداری بخارایی) شاعر و نویسندۀ تاجیک. چندی منشی امیرحیدر مَنغیتی بود، اما بهسبب مناعت طبع و بیاعتنایی به درباریان برکنار و به کوهستان درواز تبعید شد. در پایان زندگی اجازۀ برگشت به بخارا را یافت، اما به قرشی رفت و در همان سامان درگذشت. برجستهترین اثر وی دخمۀ شاهان در قالب مثنوی است که همۀ شاهان اشترخانی را از گور درآورده و به محاکمه کشیده است. از دیگر آثارش: منظومۀ فتوحات امیرمعصوم و امیرحیدر؛ تواریخ؛ قصیدۀ شاه درواز؛ قضا و قدر؛ ساقینامه؛ دخمۀ شاهان؛ قضا و قدر؛ به دخترى عاشق شدن درويش.
جانداری شاعرى غزلسرا بود و در غزل از اميرخسرو دهلوى، حافظ، كمال خجندى و بهويژه بيدل دهلوى تأثير گرفته است.