سردار فاخر حکمت، رضا: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ سردار فاخر حکمت، رضا (۱۲۶۴ ش ـ ۱۳۵۶ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به سردار فاخر حکمت، رضا منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =رضا | |عنوان =رضا سردار فاخر حکمت | ||
|نام = | |نام = | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|لقب=سردار فاخر | |لقب=سردار فاخر | ||
|زادروز=1264ش | |زادروز=1264ش | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=تهران ۱۳۵۷ش | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=ایرانی | |ملیت=ایرانی | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}سَردار فاخر حکمت، رضا ( | }}سَردار فاخر حکمت، رضا (۱۲۶۴ـ۱۳۵۷ش) | ||
(ملقب به «سردار فاخر») سیاستمدار، نمایندۀ مجلس و دولتمرد در دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند حاج'''''' حسام''''''الدین'''''' شیرازی بود و در شیراز متولد شد و پس'''''' از اتمام'''''' تحصیلات'''''' ابتدایی،'''''' عازم'''''' اروپا شد و بعد از استبداد صغیر به'''''' تهران'''''' آمد و عضویت'''''' حزب'''''' دموکرات'''''' را پذیرفت''''''. او از مخالفان'''''' قرارداد ۱۹۱۹ بود و در دورۀ'''''' چهارم'''''' و پنجم'''''' مجلس''''''، نمایندۀ'''''' مردم'''''' آباده'''''' شد. در دورۀ'''''' پنجم'''''' جزو طرفداران'''''' سلسلۀ'''''' پهلوی'''''' شد و متعاقباً در دورۀ'''''' هفتم'''''' و هشتم'''''' نیز نماینده'''''' بود. وی'''''' همچنین به'''''' استانداری'''''' یزد، استرآباد (گرگان'''''') و کرمان'''''' منصوب'''''' شد (۱۳۱۳''''ـ''''۱۳۱۵''''ش). وی'''''' بعد از ۱۳۲۰''''''ش، رئیس'''''' ادارۀ'''''' کل'''''' آمار و ثبت'''''' احوال''''''؛ نماینده'''''' دورۀ'''''' چهاردهم'''''' مجلس'''''' از شیراز؛ مؤسس'''''' حزب'''''' سوسیالیست''''''؛ عضو'''''' مجدد در حزب'''''' دموکرات'''''' (۱۳۲۵)، استاندار کرمان'''''' و بلوچستان''''''؛ رئیس'''''' مجلس'''''' پانزدهم'''''' و شانزدهم'''''' شورای'''''' ملی'''''' شد. وی'''''' در دوران'''''' نخست''''''وزیری'''''' دکتر مصدق خانه''''''نشین'''''' شد اما پس'''''' از کودتای'''''' ۲۸ مرداد ۱۳۳۲''''''ش در انتخابات'''''' دورۀ'''''' هجدهم''''''، نوزدهم'''''' و بیستم'''''' به'''''' نمایندگی'''''' مجلس'''''' شورای'''''' ملی'''''' رسید. در ۱۳۳۶''''''ش،'''''' شاه'''''' وی را مأمور کرد'''''' تا با همکاری'''''' عَلَم''''''، اقبال'''''' و تیمور بختیار را تحت'''''' نظر قرار دهد. در ''''''۱۳۴۰ش، پس'''''' از نخست''''''وزیری'''''' امینی''''''، ازجملۀ'''''' افرادی'''''' بود که'''''' در نهایت'''''' اختفا با همکاری اسدالله رشیدیان علیه'''''' نخست''''''وزیر و برای'''''' برکناری'''''' او، فعالیت'''''' کرد ولی در همان'''''' سال'''''' بازنشسته'''''' شد. | (ملقب به «سردار فاخر») سیاستمدار، نمایندۀ مجلس و دولتمرد در دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند حاج'''''' حسام''''''الدین'''''' شیرازی بود و در شیراز متولد شد و پس'''''' از اتمام'''''' تحصیلات'''''' ابتدایی،'''''' عازم'''''' اروپا شد و بعد از استبداد صغیر به'''''' تهران'''''' آمد و عضویت'''''' حزب'''''' دموکرات'''''' را پذیرفت''''''. او از مخالفان'''''' قرارداد ۱۹۱۹ بود و در دورۀ'''''' چهارم'''''' و پنجم'''''' مجلس''''''، نمایندۀ'''''' مردم'''''' آباده'''''' شد. در دورۀ'''''' پنجم'''''' جزو طرفداران'''''' سلسلۀ'''''' پهلوی'''''' شد و متعاقباً در دورۀ'''''' هفتم'''''' و هشتم'''''' نیز نماینده'''''' بود. وی'''''' همچنین به'''''' استانداری'''''' یزد، استرآباد (گرگان'''''') و کرمان'''''' منصوب'''''' شد (۱۳۱۳''''ـ''''۱۳۱۵''''ش). وی'''''' بعد از ۱۳۲۰''''''ش، رئیس'''''' ادارۀ'''''' کل'''''' آمار و ثبت'''''' احوال''''''؛ نماینده'''''' دورۀ'''''' چهاردهم'''''' مجلس'''''' از شیراز؛ مؤسس'''''' حزب'''''' سوسیالیست''''''؛ عضو'''''' مجدد در حزب'''''' دموکرات'''''' (۱۳۲۵)، استاندار کرمان'''''' و بلوچستان''''''؛ رئیس'''''' مجلس'''''' پانزدهم'''''' و شانزدهم'''''' شورای'''''' ملی'''''' شد. وی'''''' در دوران'''''' نخست''''''وزیری'''''' دکتر مصدق خانه''''''نشین'''''' شد اما پس'''''' از کودتای'''''' ۲۸ مرداد ۱۳۳۲''''''ش در انتخابات'''''' دورۀ'''''' هجدهم''''''، نوزدهم'''''' و بیستم'''''' به'''''' نمایندگی'''''' مجلس'''''' شورای'''''' ملی'''''' رسید. در ۱۳۳۶''''''ش،'''''' شاه'''''' وی را مأمور کرد'''''' تا با همکاری'''''' عَلَم''''''، اقبال'''''' و تیمور بختیار را تحت'''''' نظر قرار دهد. در ''''''۱۳۴۰ش، پس'''''' از نخست''''''وزیری'''''' امینی''''''، ازجملۀ'''''' افرادی'''''' بود که'''''' در نهایت'''''' اختفا با همکاری اسدالله رشیدیان علیه'''''' نخست''''''وزیر و برای'''''' برکناری'''''' او، فعالیت'''''' کرد ولی در همان'''''' سال'''''' بازنشسته'''''' شد. | ||
<br/> <!--25130600--> | رضا حکمت، در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۵۷ شمسی (مصادف با ۳ مارس ۱۹۷۹ میلادی) در سن ۹۳ سالگی در تهران درگذشت و در قبرستان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.<br/> <!--25130600--> | ||
[[Category:تاریخ ایران]] [[Category:دورۀ پهلوی]] [[Category:دورۀ قاجار]] | [[Category:تاریخ ایران]] [[Category:دورۀ پهلوی]] [[Category:دورۀ قاجار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۳
| رضا سردار فاخر حکمت | |
|---|---|
| زادروز |
1264ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۵۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| لقب | سردار فاخر |
| سمت | استانداری یزد، استرآباد (گرگان) و کرمان (1313ـ1315ش)؛ رئیس ادارۀ کل آمار و ثبت احوال؛ نماینده دورۀ چهاردهم مجلس از شیراز؛ مؤسس حزب سوسیالیست؛ عضویت مجدد در حزب دموکرات (1325)، استاندار کرمان و بلوچستان؛ رئیس مجلس پانزدهم و شانزدهم شورای ملی؛ و نماینده مجلس شورای ملی در انتخابات دورۀ هجدهم، نوزدهم و بیستم |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
سَردار فاخر حکمت، رضا (۱۲۶۴ـ۱۳۵۷ش)
(ملقب به «سردار فاخر») سیاستمدار، نمایندۀ مجلس و دولتمرد در دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند حاج حسامالدین شیرازی بود و در شیراز متولد شد و پس از اتمام تحصیلات ابتدایی، عازم اروپا شد و بعد از استبداد صغیر به تهران آمد و عضویت حزب دموکرات را پذیرفت. او از مخالفان قرارداد ۱۹۱۹ بود و در دورۀ چهارم و پنجم مجلس، نمایندۀ مردم آباده شد. در دورۀ پنجم جزو طرفداران سلسلۀ پهلوی شد و متعاقباً در دورۀ هفتم و هشتم نیز نماینده بود. وی همچنین به استانداری یزد، استرآباد (گرگان) و کرمان منصوب شد (۱۳۱۳ـ۱۳۱۵ش). وی بعد از ۱۳۲۰ش، رئیس ادارۀ کل آمار و ثبت احوال؛ نماینده دورۀ چهاردهم مجلس از شیراز؛ مؤسس حزب سوسیالیست؛ عضو مجدد در حزب دموکرات (۱۳۲۵)، استاندار کرمان و بلوچستان؛ رئیس مجلس پانزدهم و شانزدهم شورای ملی شد. وی در دوران نخستوزیری دکتر مصدق خانهنشین شد اما پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش در انتخابات دورۀ هجدهم، نوزدهم و بیستم به نمایندگی مجلس شورای ملی رسید. در ۱۳۳۶ش، شاه وی را مأمور کرد تا با همکاری عَلَم، اقبال و تیمور بختیار را تحت نظر قرار دهد. در ۱۳۴۰ش، پس از نخستوزیری امینی، ازجملۀ افرادی بود که در نهایت اختفا با همکاری اسدالله رشیدیان علیه نخستوزیر و برای برکناری او، فعالیت کرد ولی در همان سال بازنشسته شد.
رضا حکمت، در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۵۷ شمسی (مصادف با ۳ مارس ۱۹۷۹ میلادی) در سن ۹۳ سالگی در تهران درگذشت و در قبرستان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.