احمدشاه قاجار (تهران ۱۲۷۵ ـ پاریس ۱۳۰۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها

}}[[پرونده: 11136600-1.jpg | بندانگشتی|احمدشاه قاجار]][[پرونده: 11136600.jpg | بندانگشتی|احمدشاه قاجار]]<p>هفتمین و آخرین پادشاه (حک: ۱۳۲۷ـ۱۳۴۴ق) [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. پسر بزرگ [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی‌شاه قاجار]] بود و پس از عزل پدرش به سلطنت رسید و چون خردسال بود نیابت سلطنت به [[عضدالملک قاجار|عَضِدُالمُلک قاجار]] و بعد از فوت او به [[ناصرالملک ، ابوالقاسم خان قراگوزلو (۱۲۸۲ـ۱۳۴۶ق)|ناصِرُالمُلک قَراگوزلو]] محول شد. احمدشاه که در ۱۳۳۲ق تاج‌گذاری کرد، در اوایل سلطنت خود با آشوب‌های سالارالدوله و شعاع‌السلطنه و محمدعلی شاه مواجه شد. با قرارداد ۱۹۰۷ (۱۳۲۵ق) ایران میان انگلیس و [[روسیه]]، تقسیم شد و دولت مرکزی عملاً دست‌نشاندۀ آن‌ها گردید. دولت روس در ۱۳۲۹ق/۱۹۱۱م، طی اولتیماتومی به ایران، خواستار اخراج فوری مستشاران امریکایی که به دعوت مجلس برای اصلاح امور مالی به [[ایران]] آمده بودند، شد. گرچه دولت ایران ـ برخلاف نظر مجلس ـ تسلیم شد، قوای روس وارد کشور گردید و به دستگیری و اعدام آزادی‌خواهان پرداخت. با آغاز [[جنگ جهانی اول]] در ۱۳۳۴ق و به‌رغم بی‌طرفی ایران، قوای روس و انگلیس و عثمانی وارد ایران شدند و کشور دچار هرج‌ومرج و گرانی و قحطی شد. پس از انقلاب ۱۹۱۷ روسیه، وثوق‌الدوله، نخست‌وزیر، طی قرارداد ۱۹۱۹ با انگلیس، آشکارا همۀ امور مالی و نظامی کشور را در اختیار انگلستان قرار داد، اما احمدشاه به‌رغم اصرار و تهدید آن کشور، حاضر به امضای آن نشد و این قرارداد نیز با مخالفت مجلس و افکار عمومی روبه‌رو گردید. پس از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ش رضاخان که وزیر جنگ و سپس نخست‌وزیر شد (۱۳۰۲ش)، با تبلیغ جمهوریت، قصد براندازی رژیم قاجار را داشت، اما ناکام ماند. او با مداخله در انتخابات مجلس، طرفداران خود را به مجلس پنجم فرستاد. سرانجام مجلس در ۱۳۰۴ش به خلع سلطنت قاجار رأی داد. احمدشاه که از ۱۳۰۲ش در اروپا به‌سر می'''‌'''برد تا ۱۳۰۸ش در همان'''‌'''جا زندگی کرد و سرانجام در [[پاریس، شهر|پاریس]] درگذشت و در [[نجف]] اشرف دفن شد. احمدشاه مردی آزادی'''‌'''خواه و پای'''‌'''بند به [[قانون اساسی ایران|قانون اساسی]] و [[مشروطه|نظام مشروطه]]، و درعین‌حال ضعیف'''‌'''النفس بود.</p>