غرای شیرازی، اسدالله ( ـ۱۲۹۰ق): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
غَرّای شیرازی، اسدالله ( ـ۱۲۹۰ق)<br> | غَرّای شیرازی، اسدالله ( ـ۱۲۹۰ق)<br> | ||
<p>شاعر ایرانی. نخست هجو و هزل می‌گفت، اما بعدها به مداحی اهل بیت (ع) روی آورد و بیشتر قصایدش را در ستایش امامان سرود و از مدح حکام و امرا دوری جست. بخشی از ''دیوان'' او با نام ''فکاهیات غرا ( هاشمیه)'' در هزل و هجو شیخ ابوالقاسم شیرازی، امام مسجد نو شیراز و خانواده‌اش در دورۀ ناصرالدین‌شاه | <p>شاعر ایرانی. نخست [[هجو]] و [[هزل]] می‌گفت، اما بعدها به مداحی اهل بیت (ع) روی آورد و بیشتر قصایدش را در ستایش امامان سرود و از مدح حکام و امرا دوری جست. بخشی از ''دیوان'' او با نام ''فکاهیات غرا ( هاشمیه)'' در هزل و هجو شیخ ابوالقاسم شیرازی، امام مسجد نو شیراز و خانواده‌اش در دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]]، در بمبئی به چاپ رسید، اما شاه قاجار از ورود آن به ایران جلوگیری کرد. ''هاشمیه'' به‌سبب آن‌که دربردارندۀ اصطلاحات و کلمات روزمرۀ مردم شیراز است، اهمیت دارد.</p> | ||
<br><!--32007900--> | <br><!--32007900--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۴۶
غَرّای شیرازی، اسدالله ( ـ۱۲۹۰ق)
شاعر ایرانی. نخست هجو و هزل می‌گفت، اما بعدها به مداحی اهل بیت (ع) روی آورد و بیشتر قصایدش را در ستایش امامان سرود و از مدح حکام و امرا دوری جست. بخشی از دیوان او با نام فکاهیات غرا ( هاشمیه) در هزل و هجو شیخ ابوالقاسم شیرازی، امام مسجد نو شیراز و خانواده‌اش در دورۀ ناصرالدین‌شاه قاجار، در بمبئی به چاپ رسید، اما شاه قاجار از ورود آن به ایران جلوگیری کرد. هاشمیه به‌سبب آن‌که دربردارندۀ اصطلاحات و کلمات روزمرۀ مردم شیراز است، اهمیت دارد.