فانوس دریایی، منار: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فانوس دریایی، مَنار <br> | فانوس دریایی، مَنار <br> | ||
<p>در ابتدای خیابان مطهری در بندر انزلی از دورۀ قاجار. در دورۀ فتحعلی‌شاه برای راهنمایی و هدایت کشتی‌ها احداث شد. برجی آجری و چهارگوشه با بیست متر ارتفاع است که تا ساعتی که بالای آن نصب شده، ۱۴۸ پله می‌خورد و به این جهت به برج ساعت نیز شهرت دارد. به نوشتۀ رابینو، که در اواخر دورۀ قاجار آن را دیده بود، ۳۵ متر ارتفاع داشت. شماری آن را از دورۀ آقامحمدخان و یک برج دیده‌بانی نظامی از تأسیسات ادارۀ بندر و قورخانه می‌دانند. در ۱۳۰۸ش و دورۀ رضاشاه پهلوی تعمیر و سقف سفالی آن به آجری تبدیل شد و در کنار آن بنایی با یک گنبد مسی بر روی هشت ستون استوانه‌ای موسوم به بنای موزیک ساخته شد که دستۀ موزیک ارتش در آن موسیقی اجرا می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به‌سبب شباهت آن به بنای حافظیه در شیراز، به آن حافظیه می‌گویند.</p> | <p>در ابتدای خیابان مطهری در بندر انزلی از دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. در دورۀ [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه]] برای راهنمایی و هدایت کشتی‌ها احداث شد. برجی آجری و چهارگوشه با بیست متر ارتفاع است که تا ساعتی که بالای آن نصب شده، ۱۴۸ پله می‌خورد و به این جهت به برج ساعت نیز شهرت دارد. به نوشتۀ رابینو، که در اواخر دورۀ قاجار آن را دیده بود، ۳۵ متر ارتفاع داشت. شماری آن را از دورۀ [[آقا محمدخان قاجار|آقامحمدخان]] و یک برج دیده‌بانی نظامی از تأسیسات ادارۀ بندر و قورخانه می‌دانند. در ۱۳۰۸ش و دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه پهلوی]] تعمیر و سقف سفالی آن به آجری تبدیل شد و در کنار آن بنایی با یک گنبد مسی بر روی هشت ستون استوانه‌ای موسوم به بنای موزیک ساخته شد که دستۀ موزیک ارتش در آن موسیقی اجرا می‌کرد. پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] به‌سبب شباهت آن به بنای حافظیه در شیراز، به آن حافظیه می‌گویند.</p> | ||
<br><!--33023700--> | <br><!--33023700--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:گیلان]] | [[رده:گیلان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۳
فانوس دریایی، مَنار
در ابتدای خیابان مطهری در بندر انزلی از دورۀ قاجار. در دورۀ فتحعلی‌شاه برای راهنمایی و هدایت کشتی‌ها احداث شد. برجی آجری و چهارگوشه با بیست متر ارتفاع است که تا ساعتی که بالای آن نصب شده، ۱۴۸ پله می‌خورد و به این جهت به برج ساعت نیز شهرت دارد. به نوشتۀ رابینو، که در اواخر دورۀ قاجار آن را دیده بود، ۳۵ متر ارتفاع داشت. شماری آن را از دورۀ آقامحمدخان و یک برج دیده‌بانی نظامی از تأسیسات ادارۀ بندر و قورخانه می‌دانند. در ۱۳۰۸ش و دورۀ رضاشاه پهلوی تعمیر و سقف سفالی آن به آجری تبدیل شد و در کنار آن بنایی با یک گنبد مسی بر روی هشت ستون استوانه‌ای موسوم به بنای موزیک ساخته شد که دستۀ موزیک ارتش در آن موسیقی اجرا می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به‌سبب شباهت آن به بنای حافظیه در شیراز، به آن حافظیه می‌گویند.