اسواران: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَسْواران <br> | اَسْواران <br>(به معنی سواره‌نظام؛ به عربی: اَساوِره) گروهی ممتاز از ایرانیان عراق عرب در عهد خلفای راشدین و [[امویان]]. این مردم، دراصل، گروهی از سواره‌نظام دولت ساسانی بودند که پس از پیروزی‌های اعراب مسلمان بر [[ساسانیان]]، به اعراب پیوستند و مسلمان شدند و در جنگ‌های مداین و جلولا شرکت کردند. اسواران، پس از استقرار در [[کوفه]] و [[بصره]]، با [[ابوموسی اشعری، عبدالله بن قیس ( ـ۴۴ق)|ابوموسی اشعری]] پیمان بستند که در هیچ‌یک از جنگ‌های اعراب برضد یکدیگر شرکت نکنند، اما به‌خلاف، در شورش چندسالۀ [[عبدالله بن زبیر]] بر ضد امویان، حضور مؤثر و چشمگیر داشتند. اینان از نیروهای فعال شورش [[ابن اشعث|عبدالرحمن بن محمد بن اشعث]] بودند. حجاج بن یوسف پس از پیروزی بر ابن اشعث، عطایا و مقرری‌های اسواران را برید و خانه‌هایشان را خراب کرد و بسیاری را به نواحی دیگر فرستاد. ابویونس اسواری از بانیان فرقۀ [[معتزله]] و ابوعلی عمرو بن قائد اسواری، متکلم بزرگ معتزله، از این مردم بودند.<br><!--11335700--> | ||
(به معنی سواره‌نظام؛ به عربی: اَساوِره) گروهی ممتاز از ایرانیان عراق عرب در عهد خلفای راشدین و امویان. این مردم، دراصل، گروهی از سواره‌نظام دولت ساسانی بودند که پس از پیروزی‌های اعراب مسلمان بر | |||
<br><!--11335700--> | |||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:تاریخ اسلام – دوره های اموی و عباسی]] | [[رده:تاریخ اسلام – دوره های اموی و عباسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۶
اَسْواران
(به معنی سواره‌نظام؛ به عربی: اَساوِره) گروهی ممتاز از ایرانیان عراق عرب در عهد خلفای راشدین و امویان. این مردم، دراصل، گروهی از سواره‌نظام دولت ساسانی بودند که پس از پیروزی‌های اعراب مسلمان بر ساسانیان، به اعراب پیوستند و مسلمان شدند و در جنگ‌های مداین و جلولا شرکت کردند. اسواران، پس از استقرار در کوفه و بصره، با ابوموسی اشعری پیمان بستند که در هیچ‌یک از جنگ‌های اعراب برضد یکدیگر شرکت نکنند، اما به‌خلاف، در شورش چندسالۀ عبدالله بن زبیر بر ضد امویان، حضور مؤثر و چشمگیر داشتند. اینان از نیروهای فعال شورش عبدالرحمن بن محمد بن اشعث بودند. حجاج بن یوسف پس از پیروزی بر ابن اشعث، عطایا و مقرری‌های اسواران را برید و خانه‌هایشان را خراب کرد و بسیاری را به نواحی دیگر فرستاد. ابویونس اسواری از بانیان فرقۀ معتزله و ابوعلی عمرو بن قائد اسواری، متکلم بزرگ معتزله، از این مردم بودند.