استرآبادی، محمد بن حسن (قرن ۷ق): تفاوت میان نسخه‌ها

محمد بن حسن استرآبادی;
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	لغوی
شغل و تخصص های دیگر	مفسر
دوره	قرن ۷ق
آثار	تفسیری بر شافیه ابن حاجب (۶۸۸)
گروه مقاله	دین اسلام

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۱

استَرآبادی، محمد بن حسن (قرن ۷ق)

لُغَوی، نحوی و مفسر عرب‌زبان ایرانی. از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست. از آثار اوست: تفسیری بر شافیۀ ابن حاجب (۶۸۸)؛ وی در کتاب دیگرش که در شرح کافیۀ ابن حاجب نوشته است (۶۸۶) به طرزی درخشان به آواشناسی و ریخت‌شناسی سخن می‌پردازد.

آثار استرآبادی نشان می‌دهد که وی مفسری ژرف‌نگر و متمایل به معناشناسی، و متأثر از فلسفه و الهیات است.

@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 |تاریخ مرگ=
 |دوره زندگی=قرن ۷ق
-|ملیت=عرب
+|ملیت=ایرانی
 |محل زندگی=
 |تحصیلات و محل تحصیل=
@@ خط ۲۹: / خط ۲۹: @@
 |پست تخصصی =
 |باشگاه =
-}}<p>لُغَوی، نحوی و مفسر عرب. از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست. از آثار اوست: تفسیری بر ''شافیۀ'' ابن حاجب (۶۸۸)؛ وی در کتاب دیگرش که در شرح ''کافیۀ'' ابن حاجب نوشته است (۶۸۶) به طرزی درخشان به آواشناسی و ریخت‌شناسی سخن می‌پردازد. آثار استرآبادی نشان می‌دهد که وی مفسری ژرف‌نگر و متمایل به معناشناسی، و متأثر از فلسفه و الهیات است.</p>
+}}<p>لُغَوی، نحوی و مفسر عرب‌زبان ایرانی. از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست. از آثار اوست: تفسیری بر ''شافیۀ'' ابن حاجب (۶۸۸)؛ وی در کتاب دیگرش که در شرح ''کافیۀ'' [[ابن حاجب، عثمان (مصر ۵۷۰ ـ اسکندریه ۶۴۶ق)|ابن حاجب]] نوشته است (۶۸۶) به طرزی درخشان به آواشناسی و ریخت‌شناسی سخن می‌پردازد. </p><p>آثار استرآبادی نشان می‌دهد که وی مفسری ژرف‌نگر و متمایل به معناشناسی، و متأثر از فلسفه و الهیات است.</p>
 <br><!--11254800-->
 [[رده:دین اسلام]]