اسید گالیک: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَسید گالیک (gallic acid)<br> | اَسید گالیک (gallic acid)<br> | ||
(یا: ۵،۴،۳ ـ تری‌هیدروکسی‌بنزوئیک اسید) اسید آلی بلورین بی‌رنگی با فرمول C<sub>۶</sub>H<sub>۲</sub>(OH)<sub>۳</sub>CO<sub>۲</sub>H. در مازو، سماق، برگ چای، پوست درخت بلوط، و بسیاری از گیاهان دیگر، به هر دو صورت آزاد یا جزئی از مولکول تانن، یافت می‌شود. از آن‌جا که در هر مولکول اسید گالیک گروه‌های هیدروکسیل و یک گروه اسید کربوکسیلیک وجود دارد، دو مولکول از آن می‌توانند با هم واکنش کنند و یک استر، با نام اسید دی‌گالیک، تشکیل دهند. اسید گالیک درنتیجۀ هیدرولیز اسید تانیک با اسید سولفوریک | (یا: ۵،۴،۳ ـ تری‌هیدروکسی‌بنزوئیک اسید) اسید آلی بلورین بی‌رنگی با فرمول C<sub>۶</sub>H<sub>۲</sub>(OH)<sub>۳</sub>CO<sub>۲</sub>H. در مازو، سماق، برگ چای، پوست درخت بلوط، و بسیاری از گیاهان دیگر، به هر دو صورت آزاد یا جزئی از مولکول تانن، یافت می‌شود. از آن‌جا که در هر مولکول اسید گالیک گروه‌های [[هیدروکسیل، گروه|هیدروکسیل]] و یک گروه [[اسید کربوکسیلیک]] وجود دارد، دو مولکول از آن می‌توانند با هم واکنش کنند و یک استر، با نام اسید دی‌گالیک، تشکیل دهند. اسید گالیک درنتیجۀ هیدرولیز [[اسید تانیک]] با [[اسید سولفوریک]] به دست می‌آید. وقتی اسید گالیک تا بالاتر از ۲۲۰ درجۀ سانتی‌گراد گرم شود، دی‌اکسید کربن از دست می‌دهد تا [[پیروگالول]]، یا ۳،۲،۱ ـ تری‌هیدروکسی‌بنزن، با فرمول C<sub>۶</sub>H<sub>۳</sub>(OH)<sub>۳</sub>، تشکیل دهد که برای تولید رنگدانه‌های آزو و محلول‌های ظهور عکس مصرف می‌شود و در آزمایشگاه‌ها نیز برای جذب [[اکسیژن]] به‌کار می‌رود.<br><!--11341800--> | ||
<br><!--11341800--> | |||
[[رده:شیمی و بیوشیمی]] | [[رده:شیمی و بیوشیمی]] | ||
[[رده:عناصر و فرآورده ها، تجهیزات]] | [[رده:عناصر و فرآورده ها، تجهیزات]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۷
اَسید گالیک (gallic acid)
(یا: ۵،۴،۳ ـ تری‌هیدروکسی‌بنزوئیک اسید) اسید آلی بلورین بی‌رنگی با فرمول C۶H۲(OH)۳CO۲H. در مازو، سماق، برگ چای، پوست درخت بلوط، و بسیاری از گیاهان دیگر، به هر دو صورت آزاد یا جزئی از مولکول تانن، یافت می‌شود. از آن‌جا که در هر مولکول اسید گالیک گروه‌های هیدروکسیل و یک گروه اسید کربوکسیلیک وجود دارد، دو مولکول از آن می‌توانند با هم واکنش کنند و یک استر، با نام اسید دی‌گالیک، تشکیل دهند. اسید گالیک درنتیجۀ هیدرولیز اسید تانیک با اسید سولفوریک به دست می‌آید. وقتی اسید گالیک تا بالاتر از ۲۲۰ درجۀ سانتی‌گراد گرم شود، دی‌اکسید کربن از دست می‌دهد تا پیروگالول، یا ۳،۲،۱ ـ تری‌هیدروکسی‌بنزن، با فرمول C۶H۳(OH)۳، تشکیل دهد که برای تولید رنگدانه‌های آزو و محلول‌های ظهور عکس مصرف می‌شود و در آزمایشگاه‌ها نیز برای جذب اکسیژن به‌کار می‌رود.