ت: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ت <br> | ت <br> | ||
[[پرونده: 14000100.jpg | بندانگشتی|تخت جمشيد ( | [[پرونده: 14000100.jpg | بندانگشتی|تخت جمشيد (بازسازی‌شده)]]چهارمین حرف از الفبای فارسی و حرف سوم از الفبای عربی (ابتثی) و حرف بیست و دوم از حروف ابجدی که در حساب جمل معادل ۴۰۰ به‌شمار می‌رود. از نظر آوایی، نمایندۀ صامت دندانی ـ لثوی ـ انفجاری بی‌واک است. در عبری taw و در یونانی tau است، این حرف را فارسی‌زبانان «تِ= te» و «تا= tâ» و «تی= ti» می‌نامند. این حرف گاه به شکل تای گرد یا تای مربوطه (ة ـ ـة) در فارسی به‌کار می‌رود که مستقیماً از زبان و خط عربی وارد خط فارسی شده است. مانند دایرة‌المعارف، سریع‌الحرکة و گاهی نیز این حرف به تلفظ درنمی‌آید یا تبدیل به مصوت «ـَ = e» می‌شود، مثلِ شیعت ← شیعه، استفادت ← استفاده، قلعت ← قلعه، اشارت ← اشاره. | ||
حرف «ت» به‌عنوان ضمیر متصل دوم‌شخص مفرد به پایان کلمه اضافه می‌شود و مفهوم «تو» می‌دهد. مثلِ دیدمت، کتابت، ازت پس می‌گیرم. | |||
<br><!--14000100--> | <br><!--14000100--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:الفبا و خط]] | [[رده:الفبا و خط]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۴
ت
چهارمین حرف از الفبای فارسی و حرف سوم از الفبای عربی (ابتثی) و حرف بیست و دوم از حروف ابجدی که در حساب جمل معادل ۴۰۰ به‌شمار می‌رود. از نظر آوایی، نمایندۀ صامت دندانی ـ لثوی ـ انفجاری بی‌واک است. در عبری taw و در یونانی tau است، این حرف را فارسی‌زبانان «تِ= te» و «تا= tâ» و «تی= ti» می‌نامند. این حرف گاه به شکل تای گرد یا تای مربوطه (ة ـ ـة) در فارسی به‌کار می‌رود که مستقیماً از زبان و خط عربی وارد خط فارسی شده است. مانند دایرة‌المعارف، سریع‌الحرکة و گاهی نیز این حرف به تلفظ درنمی‌آید یا تبدیل به مصوت «ـَ = e» می‌شود، مثلِ شیعت ← شیعه، استفادت ← استفاده، قلعت ← قلعه، اشارت ← اشاره.
حرف «ت» به‌عنوان ضمیر متصل دوم‌شخص مفرد به پایان کلمه اضافه می‌شود و مفهوم «تو» می‌دهد. مثلِ دیدمت، کتابت، ازت پس می‌گیرم.