توپچو باشوف، میرزا جعفرعلی (گنجه ۱۷۸۴ـ پترزبورگ ۱۸۶۹): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
توپْچو باشوف، میرزا جعفرعلی (گنجه | توپْچو باشوف، میرزا جعفرعلی (گنجه ۱۷۸۴ - پترزبورگ ۱۸۶۹)<br> | ||
<p>شاعر و خاورشناس آذربایجانی. تحصیلات مقدماتی و زبانهای فارسی، ترکی و عربی را در تفلیس آموخت و روسی و ارمنی را نیز فراگرفت. همراه سفرای ایران به پترزبورگ رفت (۱۸۱۷) و مترجم بخش آسیایی وزارت امور خارجۀ روسیه شد. استاد دانشگاه زبانشناسی و ادبیات فارسی پترزبورگ (۱۸۲۳)، رئیس کرسی زبانشناسی فارسی همین دانشگاه (۱۸۳۵ـ۱۸۴۹) و استاد پژوهشگاه زبانهای شرق آسیا وابسته به وزارت امور خارجۀ روسیه (۱۸۴۹ـ۱۸۶۷) بود. در شکلگیری و پیشرفت خاورشناسی در روسیه تأثیر فراوان داشته است. به فارسی و ترکی نیز شعر میگفت. از آثارش: منظومۀ فارسی ''ترانۀ پیروزی''؛ مجموعۀ اشعار ترکی و فارسی بهنام ''دو شعر'' (۱۸۳۵)؛ ترجمۀ بخشهایی از ''سوناتهای کریمۀ'' آدام میتسکیویچ به فارسی (پترزبورگ، ۱۸۲۷). از او مقالاتی نیز در نشریۀ ''تلسکوپ'' در پترزبورگ بهچاپ رسیده است.</p> | <p>شاعر و خاورشناس آذربایجانی. تحصیلات مقدماتی و زبانهای فارسی، ترکی و عربی را در تفلیس آموخت و روسی و ارمنی را نیز فراگرفت. همراه سفرای ایران به [[پترزبورگ]] رفت (۱۸۱۷) و مترجم بخش آسیایی وزارت امور خارجۀ روسیه شد. استاد دانشگاه زبانشناسی و ادبیات فارسی پترزبورگ (۱۸۲۳)، رئیس کرسی زبانشناسی فارسی همین دانشگاه (۱۸۳۵ـ۱۸۴۹) و استاد پژوهشگاه زبانهای شرق آسیا وابسته به وزارت امور خارجۀ روسیه (۱۸۴۹ـ۱۸۶۷) بود. در شکلگیری و پیشرفت خاورشناسی در روسیه تأثیر فراوان داشته است. به فارسی و ترکی نیز شعر میگفت. </p> | ||
<p>از آثارش: منظومۀ فارسی ''ترانۀ پیروزی''؛ مجموعۀ اشعار ترکی و فارسی بهنام ''دو شعر'' (۱۸۳۵)؛ ترجمۀ بخشهایی از ''سوناتهای کریمۀ'' آدام میتسکیویچ به فارسی (پترزبورگ، ۱۸۲۷). از او مقالاتی نیز در نشریۀ ''تلسکوپ'' در پترزبورگ بهچاپ رسیده است.</p> | |||
<br><!--14241400--> | <br><!--14241400--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | [[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۷
توپْچو باشوف، میرزا جعفرعلی (گنجه ۱۷۸۴ - پترزبورگ ۱۸۶۹)
شاعر و خاورشناس آذربایجانی. تحصیلات مقدماتی و زبانهای فارسی، ترکی و عربی را در تفلیس آموخت و روسی و ارمنی را نیز فراگرفت. همراه سفرای ایران به پترزبورگ رفت (۱۸۱۷) و مترجم بخش آسیایی وزارت امور خارجۀ روسیه شد. استاد دانشگاه زبانشناسی و ادبیات فارسی پترزبورگ (۱۸۲۳)، رئیس کرسی زبانشناسی فارسی همین دانشگاه (۱۸۳۵ـ۱۸۴۹) و استاد پژوهشگاه زبانهای شرق آسیا وابسته به وزارت امور خارجۀ روسیه (۱۸۴۹ـ۱۸۶۷) بود. در شکلگیری و پیشرفت خاورشناسی در روسیه تأثیر فراوان داشته است. به فارسی و ترکی نیز شعر میگفت.
از آثارش: منظومۀ فارسی ترانۀ پیروزی؛ مجموعۀ اشعار ترکی و فارسی بهنام دو شعر (۱۸۳۵)؛ ترجمۀ بخشهایی از سوناتهای کریمۀ آدام میتسکیویچ به فارسی (پترزبورگ، ۱۸۲۷). از او مقالاتی نیز در نشریۀ تلسکوپ در پترزبورگ بهچاپ رسیده است.