خیابان، محله: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
خیابان، محلّه <br> | خیابان، محلّه <br> | ||
<p>در شرق تبریز. باغ مظفریه از دورۀ آق‌قویونلو در این محله بود. در دورۀ قاجار یک کدخدا آن را اداره می‌کرد. در دورۀ انقلاب مشروطیت و جنگ‌های داخلی آذربایجان از کانون‌های آزادی‌خواهی و محل نبرد سربازان روسی و استبدادطلبان با مجاهدان بود. انجمن ایالتی آذربایجان در عمارت بسیار زیبای ظفرالسلطنه در این محله تأسیس شده بود که در ۱۳۳۹ق به دست روس‌ها ویران و غارت شد. خانه و پایگاه فرماندهی | <p>در شرق [[تبریز، شهر|تبریز]]. باغ مظفریه از دورۀ [[آق قویونلوها|آق‌قویونلو]] در این محله بود. در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] یک کدخدا آن را اداره می‌کرد. در دورۀ [[مشروطیت، انقلاب|انقلاب مشروطیت]] و جنگ‌های داخلی آذربایجان از کانون‌های آزادی‌خواهی و محل نبرد سربازان روسی و استبدادطلبان با مجاهدان بود. انجمن ایالتی آذربایجان در عمارت بسیار زیبای ظفرالسلطنه در این محله تأسیس شده بود که در ۱۳۳۹ق به دست روس‌ها ویران و غارت شد. خانه و پایگاه فرماندهی [[باقرخان]]، سالار ملی، در کوی قره‌باغی‌های محله خیابان قرار داشت؛ [[خیابانی، محمد (خامنه ۱۲۵۸ـ تبریز ۱۲۹۹ش)|شیخ محمد خیابانی]] نیز ساکن این محله و پیش‌نماز یکی از مسجدهای آن بود. از بخش‌های معروف آن، کوی دمشقیه از قرن ۸ق که نام آن از باغ و عمارت دمشق خواجه گرفته شده است، و کلانتر کوچه و عمارت وزیر نظام است.</p> | ||
<br><!--19113900--> | <br><!--19113900--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:آذربایجان شرقی]] | [[رده:آذربایجان شرقی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۷
خیابان، محلّه
در شرق تبریز. باغ مظفریه از دورۀ آق‌قویونلو در این محله بود. در دورۀ قاجار یک کدخدا آن را اداره می‌کرد. در دورۀ انقلاب مشروطیت و جنگ‌های داخلی آذربایجان از کانون‌های آزادی‌خواهی و محل نبرد سربازان روسی و استبدادطلبان با مجاهدان بود. انجمن ایالتی آذربایجان در عمارت بسیار زیبای ظفرالسلطنه در این محله تأسیس شده بود که در ۱۳۳۹ق به دست روس‌ها ویران و غارت شد. خانه و پایگاه فرماندهی باقرخان، سالار ملی، در کوی قره‌باغی‌های محله خیابان قرار داشت؛ شیخ محمد خیابانی نیز ساکن این محله و پیش‌نماز یکی از مسجدهای آن بود. از بخش‌های معروف آن، کوی دمشقیه از قرن ۸ق که نام آن از باغ و عمارت دمشق خواجه گرفته شده است، و کلانتر کوچه و عمارت وزیر نظام است.