پاکروان، امینه (پاریس ۱۲۷۲ـ تهران ۱۳۳۷ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}نویسنده و پژوهشگر ایرانی. با برگزاری کنفرانس‌های گوناگون دربارۀ مینیاتور ایرانی در کشورهای اروپایی نقشی تأثیرگذار در این زمینه داشت و از مروجان این هنر در اروپا بود. پس از طی دورۀ دانشگاهی راهی ایران شد و در دانشگاه تهران ادبیات فرانسه و تاریخ هنر تدریس کرد. اولین رمان تاریخی او، ''شاهزادۀ گمنام''، در ۱۹۴۴/۱۳۲۳ش با نام ''امیر بی‌تاریخ'' در پاریس به زبان فرانسه منتشر و با استقبال بسیار روبه‌رو شد و جایزۀ ریوارول را از آن خود کرد. این کتاب به فارسی ترجمه شده است. از دیگر آثارش: کتاب ''قزوین پایتخت'' ''ازیاد رفته''؛ ''مقدّرات ایرانی''؛ ''تهران قدیم''؛ ''عباس میرزا'' و ''فتح‌علی‌شاه''؛ ''آغا محمدخان قاجار'' (۱۳۶۸ش)؛ ''نبردهای سی‌سالۀ ایران و روس'' (۱۳۷۶ش). | }}نویسنده و پژوهشگر ایرانی. با برگزاری کنفرانس‌های گوناگون دربارۀ [[مینیاتور]] ایرانی در کشورهای اروپایی نقشی تأثیرگذار در این زمینه داشت و از مروجان این هنر در اروپا بود. پس از طی دورۀ دانشگاهی راهی ایران شد و در دانشگاه تهران ادبیات فرانسه و تاریخ هنر تدریس کرد. اولین رمان تاریخی او، ''شاهزادۀ گمنام''، در ۱۹۴۴/۱۳۲۳ش با نام ''امیر بی‌تاریخ'' در پاریس به زبان فرانسه منتشر و با استقبال بسیار روبه‌رو شد و جایزۀ ریوارول را از آن خود کرد. این کتاب به فارسی ترجمه شده است. از دیگر آثارش: کتاب ''قزوین پایتخت'' ''ازیاد رفته''؛ ''مقدّرات ایرانی''؛ ''تهران قدیم''؛ ''عباس میرزا'' و ''فتح‌علی‌شاه''؛ ''آغا محمدخان قاجار'' (۱۳۶۸ش)؛ ''نبردهای سی‌سالۀ ایران و روس'' (۱۳۷۶ش). | ||
<br><!--13039500--> | <br><!--13039500--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۸
پاکرَوان، اَمینه (پاریس ۱۲۷۲ـ تهران ۱۳۳۷ش)
| امینه پاکروان | |
|---|---|
| زادروز |
پاریس ۱۲۷۲ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۳۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فرانسه |
| شغل و تخصص اصلی | پژوهشگر |
| شغل و تخصص های دیگر | رمان نویس |
| آثار | نبردهای سی ساله ایران و روس (۱۳۷۶ش) |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
نویسنده و پژوهشگر ایرانی. با برگزاری کنفرانس‌های گوناگون دربارۀ مینیاتور ایرانی در کشورهای اروپایی نقشی تأثیرگذار در این زمینه داشت و از مروجان این هنر در اروپا بود. پس از طی دورۀ دانشگاهی راهی ایران شد و در دانشگاه تهران ادبیات فرانسه و تاریخ هنر تدریس کرد. اولین رمان تاریخی او، شاهزادۀ گمنام، در ۱۹۴۴/۱۳۲۳ش با نام امیر بی‌تاریخ در پاریس به زبان فرانسه منتشر و با استقبال بسیار روبه‌رو شد و جایزۀ ریوارول را از آن خود کرد. این کتاب به فارسی ترجمه شده است. از دیگر آثارش: کتاب قزوین پایتخت ازیاد رفته؛ مقدّرات ایرانی؛ تهران قدیم؛ عباس میرزا و فتح‌علی‌شاه؛ آغا محمدخان قاجار (۱۳۶۸ش)؛ نبردهای سی‌سالۀ ایران و روس (۱۳۷۶ش).