پشته میان اقیانوسی: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پُشتۀ میان‌اقیانوسی (mid-ocean ridge)<br/> رشته‌کوه زیردریایی<ref>submarine mountain range </ref> طویلی در میانۀ بستر اقیانوس<ref>ocean floor </ref>، با طول تقریبی ۶۰هزار کیلومتر. سامانۀ پشتۀ میان‌اقیانوسی در اصل آتشفشانی سپری<ref>shield volcano </ref>، خطی، و قطعه‌قطعه شده است. برخی از پشته‌های اصلی عبارت‌اند از پشتۀ میان‌اقیانوس اطلسی<ref>mid-Atlantic ridge </ref> در مرکز این اقیانوس، خیز<ref>rise</ref> شرق اقیانوس اطلس در امتداد جنوب شرقی، و پشتۀ جنوب شرقی اقیانوس هند. اکنون مشخص شده است که این ستیغ‌ها مراکز گسترش<ref> spreading centeres</ref> بستر اقیانوس‌ها یا همان حواشی واگرا<ref> divergent margins</ref>یند که صفحات سنگ‌سپهر اقیانوسی در این نقاط از یکدیگر دور می‌شوند (← [[زمین_ساخت_صفحه_ای|زمین‌ساخت صفحه‌ای]]<ref> plate tectonics</ref>). پشته‌های اقیانوسی معمولاً در امتداد ستیغ<ref> crest </ref> خود درّه‌های کافتی<ref>rift valley </ref> دارند که حاکی از دورشدن دامنه<ref>flank</ref>ها از یکدیگر براثر رشد صفحات زیرین سنگ‌سپهر است. ستیغ‌ها عموماً فاقد رسوب‌اند، | پُشتۀ میان‌اقیانوسی (mid-ocean ridge)<br/> رشته‌کوه زیردریایی<ref>submarine mountain range </ref> طویلی در میانۀ بستر اقیانوس<ref>ocean floor </ref>، با طول تقریبی ۶۰هزار کیلومتر. سامانۀ پشتۀ میان‌اقیانوسی در اصل آتشفشانی سپری<ref>shield volcano </ref>، خطی، و قطعه‌قطعه شده است. برخی از پشته‌های اصلی عبارت‌اند از پشتۀ میان‌اقیانوس اطلسی<ref>mid-Atlantic ridge </ref> در مرکز این اقیانوس، خیز<ref>rise</ref> شرق اقیانوس اطلس در امتداد جنوب شرقی، و پشتۀ جنوب شرقی اقیانوس هند. اکنون مشخص شده است که این ستیغ‌ها مراکز گسترش<ref> spreading centeres</ref> بستر اقیانوس‌ها یا همان حواشی واگرا<ref> divergent margins</ref>یند که صفحات سنگ‌سپهر اقیانوسی در این نقاط از یکدیگر دور می‌شوند (← [[زمین_ساخت_صفحه_ای|زمین‌ساخت صفحه‌ای]]<ref> plate tectonics</ref>). پشته‌های اقیانوسی معمولاً در امتداد ستیغ<ref> crest </ref> خود درّه‌های کافتی<ref>rift valley </ref> دارند که حاکی از دورشدن دامنه<ref>flank</ref>ها از یکدیگر براثر رشد صفحات زیرین سنگ‌سپهر است. ستیغ‌ها عموماً فاقد رسوب‌اند، اما در پایین‌دست دامنه، ضخامت رسوبات بیشتر است. | ||
<br/> <!--13139200--> | <br/> <!--13139200--> | ||
[[Category:جغرافیای عمومی]] [[Category:(جغرافیای عمومی)جهان]] | [[Category:جغرافیای عمومی]] [[Category:(جغرافیای عمومی)جهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۷
پُشتۀ میان‌اقیانوسی (mid-ocean ridge)
رشته‌کوه زیردریایی[۱] طویلی در میانۀ بستر اقیانوس[۲]، با طول تقریبی ۶۰هزار کیلومتر. سامانۀ پشتۀ میان‌اقیانوسی در اصل آتشفشانی سپری[۳]، خطی، و قطعه‌قطعه شده است. برخی از پشته‌های اصلی عبارت‌اند از پشتۀ میان‌اقیانوس اطلسی[۴] در مرکز این اقیانوس، خیز[۵] شرق اقیانوس اطلس در امتداد جنوب شرقی، و پشتۀ جنوب شرقی اقیانوس هند. اکنون مشخص شده است که این ستیغ‌ها مراکز گسترش[۶] بستر اقیانوس‌ها یا همان حواشی واگرا[۷]یند که صفحات سنگ‌سپهر اقیانوسی در این نقاط از یکدیگر دور می‌شوند (← زمین‌ساخت صفحه‌ای[۸]). پشته‌های اقیانوسی معمولاً در امتداد ستیغ[۹] خود درّه‌های کافتی[۱۰] دارند که حاکی از دورشدن دامنه[۱۱]ها از یکدیگر براثر رشد صفحات زیرین سنگ‌سپهر است. ستیغ‌ها عموماً فاقد رسوب‌اند، اما در پایین‌دست دامنه، ضخامت رسوبات بیشتر است.