سایات نووا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


سایات نووا (تفلیس ۱۷۱۲ـ ۱۷۹۵)(Sayat Nova)<br>
سایات نووا (تفلیس ۱۷۱۲ـ ۱۷۹۵)(Sayat Nova)<br>
[[پرونده: 25070600.jpg | بندانگشتی|سايات نووا]]<p>(یا: صیاد نوا) خنیاگر، روحانی و شاعر ارمنی‌تبار گرجستانی. پدرش از مردم حلب بود و از آن‌جا به قفقاز کوچید. سایات نووا چندی بافندگی پیشه کرد. در ۲۰سالگی عاشیق (خنیاگر) شد. چندی در دربار ایراکلی دوم، شاه گرجستان (  ـ۱۷۹۸) به نوازندگی پرداخت. در ۱۷۸۸ جامۀ روحانی پوشید و به خدمت کلیسا درآمد. گویند در ۱۲۱۰ق، که آقا محمدخان قاجار به گرجستان تاخت، سایات نووا کشته شد. به فارسی، ارمنی، گرجی و ترکی شعر می‌سرود. ادوارد میرزاییان اشعار ارمنی او را به فارسی ترجمه کرده است. اشعار غنایی او در کتابی با نام ''لیریکه'' به‌چاپ رسیده است (مسکو، ۱۹۶۲).</p>
[[پرونده: 25070600.jpg | بندانگشتی|سايات نووا]]<p>(یا: صیاد نوا) [[خنیاگر]]، روحانی و شاعر ارمنی‌تبار گرجستانی. پدرش از مردم حلب بود و از آن‌جا به قفقاز کوچید. سایات نووا چندی بافندگی پیشه کرد. در ۲۰سالگی عاشیق (خنیاگر) شد. چندی در دربار ایراکلی دوم، شاه [[گرجستان]] (  ـ۱۷۹۸) به نوازندگی پرداخت. در ۱۷۸۸ جامۀ روحانی پوشید و به خدمت کلیسا درآمد. گویند در ۱۲۱۰ق، که [[آقا محمدخان قاجار]] به گرجستان تاخت، سایات نووا کشته شد. به فارسی، ارمنی، گرجی و ترکی شعر می‌سرود. ادوارد میرزاییان اشعار ارمنی او را به فارسی ترجمه کرده است. اشعار غنایی او در کتابی با نام ''لیریکه'' به‌چاپ رسیده است (مسکو، ۱۹۶۲).</p>
<br><!--25070600-->
<br><!--25070600-->
[[رده:ادبیات سایر کشورها]]
[[رده:ادبیات سایر کشورها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۱

سایات نووا (تفلیس ۱۷۱۲ـ ۱۷۹۵)(Sayat Nova)

سايات نووا

(یا: صیاد نوا) خنیاگر، روحانی و شاعر ارمنی‌تبار گرجستانی. پدرش از مردم حلب بود و از آن‌جا به قفقاز کوچید. سایات نووا چندی بافندگی پیشه کرد. در ۲۰سالگی عاشیق (خنیاگر) شد. چندی در دربار ایراکلی دوم، شاه گرجستان ( ـ۱۷۹۸) به نوازندگی پرداخت. در ۱۷۸۸ جامۀ روحانی پوشید و به خدمت کلیسا درآمد. گویند در ۱۲۱۰ق، که آقا محمدخان قاجار به گرجستان تاخت، سایات نووا کشته شد. به فارسی، ارمنی، گرجی و ترکی شعر می‌سرود. ادوارد میرزاییان اشعار ارمنی او را به فارسی ترجمه کرده است. اشعار غنایی او در کتابی با نام لیریکه به‌چاپ رسیده است (مسکو، ۱۹۶۲).