طالع همدانی، عبدالله (همدان ۱۲۹۳ـ تهران ۱۳۸۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=عبدالله طالع همدانی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=همدان ۱۲۹۳ش|تاریخ مرگ=تهران ۱۳۸۲ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر، ترانه‌سرا|شغل و تخصص های دیگر=خواننده، نوازنده ویولن|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:عبدالله طالع همدانی.jpg|بندانگشتی|295x295پیکسل|عبدالله طالع همدانی]] | |||
طالع همدانی، عبدالله (همدان ۱۲۹۳ـ تهران ۱۳۸۲ش)<br> | طالع همدانی، عبدالله (همدان ۱۲۹۳ـ تهران ۱۳۸۲ش)<br> | ||
شاعر ایرانی، ترانه‌سرا، خواننده، و نوازندۀ ویولن. در موسیقی از تقی شایگان، مرتضی | شاعر ایرانی، ترانه‌سرا، خواننده، و نوازندۀ ویولن. در موسیقی از تقی شایگان، [[نی داوود، مرتضی (تهران ۱۲۸۰ـ امریکا ۱۳۶۹ش)|مرتضی نی‌داوود]]، و [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] و در شعر و ادب از [[غمام همدانی|غَمام همدانی]] درس آموخت. دوستی او با برادران نی‌داوود و [[قمرالملوک وزیری]]، سبب شد که آثار متعددی از سرودهای او اجرا شود. او در سنین ۲۷ الی ۳۰سالگی فعالیت حرفه‌ای موسیقی و شعر را رها کرد ولی همیشه در میان جامعه هنرمندان در مقام مشاور و راهنمای آوازخوانی و اجرای تصنیف‌های قدیمی، شناخته شده بود. مجموعه آثار ادبی و موسیقایی او جمع‌آوری و تدوین شده است. | ||
<br><!--29004700--> | <br><!--29004700--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۲
| عبدالله طالع همدانی | |
|---|---|
| زادروز |
همدان ۱۲۹۳ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۸۲ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر، ترانه‌سرا |
| شغل و تخصص های دیگر | خواننده، نوازنده ویولن |
| گروه مقاله | موسیقی |
طالع همدانی، عبدالله (همدان ۱۲۹۳ـ تهران ۱۳۸۲ش)
شاعر ایرانی، ترانه‌سرا، خواننده، و نوازندۀ ویولن. در موسیقی از تقی شایگان، مرتضی نی‌داوود، و ابوالحسن صبا و در شعر و ادب از غَمام همدانی درس آموخت. دوستی او با برادران نی‌داوود و قمرالملوک وزیری، سبب شد که آثار متعددی از سرودهای او اجرا شود. او در سنین ۲۷ الی ۳۰سالگی فعالیت حرفه‌ای موسیقی و شعر را رها کرد ولی همیشه در میان جامعه هنرمندان در مقام مشاور و راهنمای آوازخوانی و اجرای تصنیف‌های قدیمی، شناخته شده بود. مجموعه آثار ادبی و موسیقایی او جمع‌آوری و تدوین شده است.