دالبکو، رناتو: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =رناتو دالبکو | |عنوان =رناتو دالبکو | ||
| خط ۱۰: | خط ۷: | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۹۱۴م | |زادروز=۱۹۱۴م | ||
|تاریخ مرگ= ۲۰۱۲م | |تاریخ مرگ= لا هویا، کالیفرنیا ۲۰۱۲م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=ایتالیایی | |ملیت=ایتالیایی | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[File:20028800.jpg|thumb|دالْبِکو، رِناتو]] | ||
دالْبِکو، رِناتو (۱۹۱۴- ۲۰۱۲م)(Dulbecco, Renato)<br/> | |||
زیستشناس ایتالیایی. در ۱۹۷۵، با دیوید بالتیمور<ref>David Baltimore</ref> و هوارد تمین<ref>Howard Temin</ref> به سبب تحقیق دربارۀ آثار متقابل ویروسهای تومورزا<ref>tumour-inducing virus </ref> و مادۀ وراثتی<ref>genetic material</ref> یاختهها به جایزۀ نوبل پزشکی دست یافت. تحقیقات آنان براساس خواص سرطانزایی ژنهای پاپوواویروس<ref>papovavirus</ref>ها صورت گرفت. پاپوواویروس نوعی ویروس با دی اِن اِی حلقوی<ref>circular DNA</ref> است که وارد دی ان اِیِ یاختۀ میزبان میشود و دودمانی از یاختههای ویروسدار ایجاد میکند. دالبکو اساس مولکولی سرطانزایی بعضی از ویروسها، یعنی پاپوواویروسها، و مخصوصاً پولیوما<ref>polyoma</ref> و اِسوی ۴۰<ref>SV40</ref> را توصیف کرد. پاپوواویروسها در بعضی از کشتهای یاختهای باعث حالتی شبهسرطانی، با نام دگرگونی<ref>transformation</ref> یاختهای، میشوند. علت اصلی ایجاد دگرگونی پادگن تی<ref>T-antigen</ref> است که باعث ایجاد تغییر در بیان ژنها در دودمان یاختههای دگرگون یافته میشود. چنانچه ویروسها تکثیر شوند، و سلول را در محیط کشتِ خود ازبین ببرند، نمیتوانند دی ان ای خود را در سلول ادغام کنند. دالبکو در کاتانزارو<ref>Catanzaro </ref> زاده شد. در تورینو<ref>Turin</ref> پزشکی خواند و در جنگ دوم جهانی به جنبش مقاومت پیوست. در ۱۹۴۷، به امریکا مهاجرت کرد و پس از عهدهداری چند منصب دانشگاهی در این کشور، برای عهدهدارشدن سمت معاونت آزمایشگاههای صندوق سلطنتیِ تحقیق در زمینۀ سرطان<ref>Imperial Cancer Research Fund Laboratories</ref> به انگلستان رفت. سرانجام، در ۱۹۷۷، برای کار در مؤسسۀ سالک<ref>Salk Institue</ref> در کالیفرنیا<ref>California</ref> ساکن شد. | زیستشناس ایتالیایی. در ۱۹۷۵، با دیوید بالتیمور<ref>David Baltimore</ref> و هوارد تمین<ref>Howard Temin</ref> به سبب تحقیق دربارۀ آثار متقابل ویروسهای تومورزا<ref>tumour-inducing virus </ref> و مادۀ وراثتی<ref>genetic material</ref> یاختهها به جایزۀ نوبل پزشکی دست یافت. تحقیقات آنان براساس خواص سرطانزایی ژنهای پاپوواویروس<ref>papovavirus</ref>ها صورت گرفت. پاپوواویروس نوعی ویروس با دی اِن اِی حلقوی<ref>circular DNA</ref> است که وارد دی ان اِیِ یاختۀ میزبان میشود و دودمانی از یاختههای ویروسدار ایجاد میکند. دالبکو اساس مولکولی سرطانزایی بعضی از ویروسها، یعنی پاپوواویروسها، و مخصوصاً پولیوما<ref>polyoma</ref> و اِسوی ۴۰<ref>SV40</ref> را توصیف کرد. پاپوواویروسها در بعضی از کشتهای یاختهای باعث حالتی شبهسرطانی، با نام دگرگونی<ref>transformation</ref> یاختهای، میشوند. علت اصلی ایجاد دگرگونی پادگن تی<ref>T-antigen</ref> است که باعث ایجاد تغییر در بیان ژنها در دودمان یاختههای دگرگون یافته میشود. چنانچه ویروسها تکثیر شوند، و سلول را در محیط کشتِ خود ازبین ببرند، نمیتوانند دی ان ای خود را در سلول ادغام کنند. دالبکو در کاتانزارو<ref>Catanzaro </ref> زاده شد. در تورینو<ref>Turin</ref> پزشکی خواند و در جنگ دوم جهانی به جنبش مقاومت پیوست. در ۱۹۴۷، به امریکا مهاجرت کرد و پس از عهدهداری چند منصب دانشگاهی در این کشور، برای عهدهدارشدن سمت معاونت آزمایشگاههای صندوق سلطنتیِ تحقیق در زمینۀ سرطان<ref>Imperial Cancer Research Fund Laboratories</ref> به انگلستان رفت. سرانجام، در ۱۹۷۷، برای کار در مؤسسۀ سالک<ref>Salk Institue</ref> در کالیفرنیا<ref>California</ref> ساکن شد. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۳: | ||
| | ||
رناتو دالبکو، ۱۹ فوریه ۲۰۱۲م در ۹۷ سالگی در لا هویا، کالیفرنیا درگذشت. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۲۱
دالْبِکو، رِناتو (۱۹۱۴- ۲۰۱۲م)(Dulbecco, Renato)
| رناتو دالبکو Renato Dulbecco | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۴م |
| درگذشت | لا هویا، کالیفرنیا ۲۰۱۲م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | پزشکی در تورینو |
| شغل و تخصص اصلی | زیست شناس |
| گروه مقاله | پزشکی، زیست شناسی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل پزشکی (مشترک با با دیوید بالتیمور و هوارد تمین) |
زیستشناس ایتالیایی. در ۱۹۷۵، با دیوید بالتیمور[۱] و هوارد تمین[۲] به سبب تحقیق دربارۀ آثار متقابل ویروسهای تومورزا[۳] و مادۀ وراثتی[۴] یاختهها به جایزۀ نوبل پزشکی دست یافت. تحقیقات آنان براساس خواص سرطانزایی ژنهای پاپوواویروس[۵]ها صورت گرفت. پاپوواویروس نوعی ویروس با دی اِن اِی حلقوی[۶] است که وارد دی ان اِیِ یاختۀ میزبان میشود و دودمانی از یاختههای ویروسدار ایجاد میکند. دالبکو اساس مولکولی سرطانزایی بعضی از ویروسها، یعنی پاپوواویروسها، و مخصوصاً پولیوما[۷] و اِسوی ۴۰[۸] را توصیف کرد. پاپوواویروسها در بعضی از کشتهای یاختهای باعث حالتی شبهسرطانی، با نام دگرگونی[۹] یاختهای، میشوند. علت اصلی ایجاد دگرگونی پادگن تی[۱۰] است که باعث ایجاد تغییر در بیان ژنها در دودمان یاختههای دگرگون یافته میشود. چنانچه ویروسها تکثیر شوند، و سلول را در محیط کشتِ خود ازبین ببرند، نمیتوانند دی ان ای خود را در سلول ادغام کنند. دالبکو در کاتانزارو[۱۱] زاده شد. در تورینو[۱۲] پزشکی خواند و در جنگ دوم جهانی به جنبش مقاومت پیوست. در ۱۹۴۷، به امریکا مهاجرت کرد و پس از عهدهداری چند منصب دانشگاهی در این کشور، برای عهدهدارشدن سمت معاونت آزمایشگاههای صندوق سلطنتیِ تحقیق در زمینۀ سرطان[۱۳] به انگلستان رفت. سرانجام، در ۱۹۷۷، برای کار در مؤسسۀ سالک[۱۴] در کالیفرنیا[۱۵] ساکن شد.
رناتو دالبکو، ۱۹ فوریه ۲۰۱۲م در ۹۷ سالگی در لا هویا، کالیفرنیا درگذشت.