پرش به محتوا

دوناتلو: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}دوناتِلّو (ح ۱۳۸۶ـ۱۴۶۶م)(Donatello)<br/> [[File:20209100.jpg|thumb|دوناتِلّو]]
}}
[[پرونده:20209100-3.jpg|بندانگشتی|پیکره سوار بر اسب سردار گاتاملاتا اثر دوناتلو]]
دوناتِلّو (ح ۱۳۸۶ـ۱۴۶۶م)(Donatello)<br/>  
 




خط ۳۳: خط ۳۶:
(نام اصلی: دوناتو دی نیکولو باردی<ref>Donato di Niccolo Bardi
(نام اصلی: دوناتو دی نیکولو باردی<ref>Donato di Niccolo Bardi


</ref>). مجسمه‌ساز ایتالیایی در دورۀ رنسانس<ref>Renaissance</ref> آغازین. در احیای شیوۀ کلاسیک<ref> classical style</ref> یونان و روم باستان نقش داشت؛ چنان‌که در پیکرۀ مفرغی<ref> bronze </ref> متناسب و سرشار از جوانیِ ''داود''<ref>''David ''</ref> (ح ۱۴۳۳، بارجلّو<ref>Bargello </ref>، فلورانس<ref>Florence </ref>)، و همچنین پیکرۀ سوار بر اسب<ref>equestrian </ref> سردار ''گاتاملاتا''<ref>Gattamelata </ref> (۱۴۴۷ـ۱۴۵۰م، میدان سانتو<ref>Piazza del Santo </ref>، پادوا<ref>Padua </ref>) تجلّی یافته است. آثارش در هنر فلورانسی قرن ۱۵م تأثیر گذاشت. دوناتلّو در نقش‌برجسته<ref>relief sculpture </ref>هایش، ژرفانماییِ<ref>perspective </ref> درست و متوازنی را پدید آورد، که نمونۀ شاخص آن لوحۀ بزرگ ''سن ژرژ در حال کشتن اژدها''<ref>''St George Slaying the Dragon''</ref> (ح ۱۴۱۵ـ۱۴۱۷م) است. طی اقامتش در رم (۱۴۳۰ـ۱۴۳۲م)، از هنر کلاسیک تأثیر پذیرفت. نقل است که ''داودِ'' او، نخستین پیکرۀ برهنۀ<ref> nude</ref> بدون تکیه‌گاه<ref> free-standing</ref> و در اندازه طبیعی، از دوران باستان به بعد بوده است. در آخرین آثارش، ازجمله در کنده‌کاری‌های چوبی<ref> wood-carving</ref>از ''مریم مجدلیه''<ref> ''Mary Magdalene''</ref> در کهولت (ح ۱۴۵۶م)، کوشید تا با استفاده از شیوه‌ای پیکردار، کژتاب، و نحیف، به بیانی پرشور دست یابد.
</ref>). مجسمه‌ساز ایتالیایی در دورۀ [[رنسانس]]<ref>Renaissance</ref> آغازین. در احیای شیوۀ کلاسیک<ref> classical style</ref> [[یونان]] و روم باستان نقش داشت؛ چنان‌که در پیکرۀ مفرغی<ref> bronze </ref> متناسب و سرشار از جوانیِ ''داود''<ref>''David ''</ref> (ح ۱۴۳۳م، [[بارجلو|بارجلّو]]<ref>Bargello </ref>، [[فلورانس]]<ref>Florence </ref>)، و همچنین پیکرۀ سوار بر اسب<ref>equestrian </ref> سردار ''گاتاملاتا''<ref>Gattamelata </ref> (۱۴۴۷ـ۱۴۵۰م، میدان سانتو<ref>Piazza del Santo </ref>، [[پادوا، شهر|پادوا]]<ref>Padua </ref>) تجلّی یافته است. آثارش در هنر فلورانسی قرن ۱۵م تأثیر گذاشت. دوناتلّو در نقش‌برجسته<ref>relief sculpture </ref>هایش، ژرفانماییِ<ref>perspective </ref> درست و متوازنی را پدید آورد، که نمونۀ شاخص آن لوحۀ بزرگ ''سن ژرژ در حال کشتن اژدها''<ref>''St George Slaying the Dragon''</ref> (ح ۱۴۱۵ـ۱۴۱۷م) است. طی اقامتش در [[رم، شهر|رم]] (۱۴۳۰ـ۱۴۳۲م)، از هنر کلاسیک تأثیر پذیرفت. نقل است که ''داودِ'' او، نخستین پیکرۀ برهنۀ<ref> nude</ref> بدون تکیه‌گاه<ref> free-standing</ref> و در اندازه طبیعی، از دوران باستان به بعد بوده است. در آخرین آثارش، ازجمله در کنده‌کاری‌های چوبی<ref> wood-carving</ref>از ''مریم مجدلیه''<ref> ''Mary Magdalene''</ref> در کهولت (ح ۱۴۵۶م)، کوشید تا با استفاده از شیوه‌ای پیکردار، کژتاب، و نحیف، به بیانی پرشور دست یابد.


&nbsp;
&nbsp;
سرویراستار
۵۳٬۱۷۹

ویرایش