راول ، موریس (۱۸۷۵ـ۱۹۳۷): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی =آهنگ ساز | | شغل و تخصص اصلی =آهنگ ساز | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر=نوازنده پیانو | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:Ravel, Maurice1.jpg|بندانگشتی|موریس راول]] | |||
راول، موریس (۱۸۷۵ـ۱۹۳۷)(Ravel, Maurice)<br /> | |||
| | ||
آهنگ‌ساز و | آهنگ‌ساز و [[پیانو|پیانو]]<nowiki/>نواز فرانسوی. از مشخصه‌های آثارش، هوس‌انگیزی، هارمونیک‌های غریب، و جلوه‌های ارکستری گیج‌کننده را می‌توان برشمرد. اپرای''کودک و جادوگران''<ref>''L’Enfant et les Sortilèges'' | ||
</ref> (۱۹۲۴) او دربردارندۀ بیشتر سبک‌های گوناگونی است که در دوران‌های مختلف بر وی تأثیر گذاشتند. از دیگر آثار اوست: قطعه‌هایی برای پیانو مانند ''پاوان برای | </ref> (۱۹۲۴) او دربردارندۀ بیشتر سبک‌های گوناگونی است که در دوران‌های مختلف بر وی تأثیر گذاشتند. از دیگر آثار اوست: قطعه‌هایی برای پیانو مانند ''پاوان برای شاهزاده خانم فقید''<ref>''Pavane Pour une infante défunte/Pavane for a Dead Infanta''</ref> (۱۸۹۹)، ''فواره''<ref> ''Jeux d’eau/Waterfall''</ref> (۱۹۰۱)، و باله‌های ''دافنیس و کلوئه''<ref> ''Daphnis et Chloë''</ref> (۱۹۱۲) و ''بولِرو''<ref> ''Boléro''</ref> (۱۹۲۸). راول از پدری سوئیسی و مادری از تبار [[باسک]]<ref> Basque</ref> بود؛ آن دو همان سالی که راول به‌دنیا آمد به [[پاریس، شهر|پاریس]] نقل‌مکان کردند. پس از تعلیمِ مقدماتی در ۱۸۸۹، وارد کنسرواتوار شد. در ۱۸۹۹ اوورتور ''شهرزاد''<ref> ''Shéhérazade''</ref> (بی‌ارتباط با مجموعه ترانه‌‌ای که بعدها ساخت) و ''پاوان برای یک شاهزاده خانم فقید'' او در قالب روایت پیانویی توسط انجمن ملی موسیقی<ref> Société Nationale</ref> اجرا شد. دو قطعه از بهترین آثار راول، کوآرتت زهی (۱۹۰۳) و قطعه‌ای برای پیانوی ''آینه‌ها''<ref> ''Miroirs''</ref> (۱۹۰۵) درخور ذکرند. در این قطعه‌ها، و آثار دیگر، دِینْ راول به امپرسیونیست‌ها و نیز تمرکز بر جزئیات آشکار است. در ۱۹۰۸ با ''گاسپار شب''<ref> ''Gaspard de La Nuit''</ref>، معیار تازه‌ای برای ساخت موسیقی پیانو پدید آورد. نخستین موفقیت بزرگ فراگیرش در ۱۹۱۱ با اجرای ''ساعت اسپانیایی''<ref> ''L’heure Espangole''</ref> در اپرا کمیک<ref> Opéra-Comique</ref> حاصل شد و موفقیت دوم در ۱۹۱۲ به‌دست آمد که گروه بالۀ روس دیاگیلف<ref> Diaghilev</ref>، اثر ''دافنیس و کلوئه'' را اجرا کرد. پس از [[جنگ جهانی اول]]، آثاری بسیار موفق مانند ''لا والس''<ref> ''La valse'' </ref>، تجسم یک مجلس رقص وینی<ref>Viennese</ref> در روزگار زوال یک دورۀ تاریخی، قطعۀ نئوکلاسیک ''آرامگاه کوپرن''<ref> ''Le tombeau de Couperin''</ref>، و... را خلق کرد. دربارۀ اثرش بولرو با تحقیر می‌گفت: «حتی یک نت موسیقی در آن نیست»، اما از موفقیت گسترده آن خوشحال بود. از آخرین آثار بزرگ او، به کنسرتوی پیانو در سل و کنسرتوی پیانو برای دست چپ<ref> Concerto for piano left hand</ref> می‌توان اشاره کرد. در ۱۹۲۸ از [[دانشگاه آکسفورد]]<ref> Oxford University</ref> دکترای افتخاری گرفت. در ۱۹۳۳ پس از یک عمل جراحی مغز درگذشت. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۰
| موریس راول Maurice Ravel | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۵م |
| درگذشت | ۱۹۳۷م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| شغل و تخصص های دیگر | نوازنده پیانو |
| آثار | پاوان برای شاهزاده خانم فقید (۱۸۹۹)؛ فواره (۱۹۰۱)؛ اپرای کودک و جادوگران (۱۹۲۴) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه آکسفورد |
راول، موریس (۱۸۷۵ـ۱۹۳۷)(Ravel, Maurice)
آهنگ‌ساز و پیانونواز فرانسوی. از مشخصه‌های آثارش، هوس‌انگیزی، هارمونیک‌های غریب، و جلوه‌های ارکستری گیج‌کننده را می‌توان برشمرد. اپرایکودک و جادوگران[۱] (۱۹۲۴) او دربردارندۀ بیشتر سبک‌های گوناگونی است که در دوران‌های مختلف بر وی تأثیر گذاشتند. از دیگر آثار اوست: قطعه‌هایی برای پیانو مانند پاوان برای شاهزاده خانم فقید[۲] (۱۸۹۹)، فواره[۳] (۱۹۰۱)، و باله‌های دافنیس و کلوئه[۴] (۱۹۱۲) و بولِرو[۵] (۱۹۲۸). راول از پدری سوئیسی و مادری از تبار باسک[۶] بود؛ آن دو همان سالی که راول به‌دنیا آمد به پاریس نقل‌مکان کردند. پس از تعلیمِ مقدماتی در ۱۸۸۹، وارد کنسرواتوار شد. در ۱۸۹۹ اوورتور شهرزاد[۷] (بی‌ارتباط با مجموعه ترانه‌‌ای که بعدها ساخت) و پاوان برای یک شاهزاده خانم فقید او در قالب روایت پیانویی توسط انجمن ملی موسیقی[۸] اجرا شد. دو قطعه از بهترین آثار راول، کوآرتت زهی (۱۹۰۳) و قطعه‌ای برای پیانوی آینه‌ها[۹] (۱۹۰۵) درخور ذکرند. در این قطعه‌ها، و آثار دیگر، دِینْ راول به امپرسیونیست‌ها و نیز تمرکز بر جزئیات آشکار است. در ۱۹۰۸ با گاسپار شب[۱۰]، معیار تازه‌ای برای ساخت موسیقی پیانو پدید آورد. نخستین موفقیت بزرگ فراگیرش در ۱۹۱۱ با اجرای ساعت اسپانیایی[۱۱] در اپرا کمیک[۱۲] حاصل شد و موفقیت دوم در ۱۹۱۲ به‌دست آمد که گروه بالۀ روس دیاگیلف[۱۳]، اثر دافنیس و کلوئه را اجرا کرد. پس از جنگ جهانی اول، آثاری بسیار موفق مانند لا والس[۱۴]، تجسم یک مجلس رقص وینی[۱۵] در روزگار زوال یک دورۀ تاریخی، قطعۀ نئوکلاسیک آرامگاه کوپرن[۱۶]، و... را خلق کرد. دربارۀ اثرش بولرو با تحقیر می‌گفت: «حتی یک نت موسیقی در آن نیست»، اما از موفقیت گسترده آن خوشحال بود. از آخرین آثار بزرگ او، به کنسرتوی پیانو در سل و کنسرتوی پیانو برای دست چپ[۱۷] می‌توان اشاره کرد. در ۱۹۲۸ از دانشگاه آکسفورد[۱۸] دکترای افتخاری گرفت. در ۱۹۳۳ پس از یک عمل جراحی مغز درگذشت.
- ↑ L’Enfant et les Sortilèges
- ↑ Pavane Pour une infante défunte/Pavane for a Dead Infanta
- ↑ Jeux d’eau/Waterfall
- ↑ Daphnis et Chloë
- ↑ Boléro
- ↑ Basque
- ↑ Shéhérazade
- ↑ Société Nationale
- ↑ Miroirs
- ↑ Gaspard de La Nuit
- ↑ L’heure Espangole
- ↑ Opéra-Comique
- ↑ Diaghilev
- ↑ La valse
- ↑ Viennese
- ↑ Le tombeau de Couperin
- ↑ Concerto for piano left hand
- ↑ Oxford University