شوبرت ، فرانتس (۱۷۹۷ـ ۱۸۲۸): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=فرانتس شوبرت|نام=Fran Schubert|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=وین۱۷۹۷م|تاریخ مرگ=۱۸۲۸م|دوره زندگی=|ملیت=اتریشی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=سمفونی «ناتمام» (شمارۀ هشت) در سی مینور و سمفونی «بزرگ» در دو ماژور شمارۀ نُه، کوینتت ماهی قزل‌آلا، کاخ لذت شیطان (۱۸۱۴)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[File:26136400 | شوبرت، فرانتس (۱۷۹۷ـ ۱۸۲۸)(Schubert, Fran)[[File:26136400.jpg|thumb|فرانتس شوبرت]]آهنگ‌ساز اتریشی. در میان ده سمفونی او آثاری همچون سمفونی «ناتمام» (شمارۀ هشت) در سی مینور و سمفونی «بزرگ» در دو ماژور شمارۀ نُه یافت می‌شوند. آثار مجلسی و موسیقی برای [[پیانو]] نیز داشت، ازجمله «کوینتت ماهی قزل‌آلا<ref>Trout Quintet</ref>»، و بیش از ۶۰۰ لید (ترانه) که ترکیبی از بیان رُمانتیک عواطف و ملودی ناب بودند. این لیدها عبارت‌اند از دوره‌های ترانۀ ''دختر زیبای آسیابان''<ref>''Die Schöne Müllerin/The Beautiful Maid of the Mill''</ref> (۱۸۲۳) و ''سفر زمستانی''<ref>''Die Winterreise/The Winter Journey''</ref> (۱۸۲۷). شوبرت در [[وین]]<ref>Vienna</ref> به‌دنیا آمد، و موسیقی را از پدرش آموخت که مدیر مدرسه بود. از خردسالی آموختن پیانو و [[ویولن]] را آغاز کرد. در ۱۸۰۸ وارد مدرسۀ کُر نمازخانۀ سلطنتی<ref>Imperial Chapel</ref> شد، در ارکستر آن ویولن می‌نواخت و گاهی رهبر جانشین ارکستر نیز بود. در ۱۳سالگی یک فانتزی برای دوئت پیانو ساخت و چند اثر دیگر نیز طرح‌ریزی کرد. در ۱۸۱۱ نخستین لید و در ۱۸۱۳ نخستین سمفونی‌اش را ساخت و تحصیلات خود را زیرنظر [[سالیری ، آنتونیو (۱۷۵۰ـ۱۸۲۵)|سالیِری]]<ref>Salieri</ref> ادامه داد. در ۱۷سالگی مس سل ماژور، سمفونی‌های دوم و سوم و چند اثر نمایشی را خلق کرد. نخستین اپرایش، ''کاخ لذت شیطان''<ref>''Des Teufels Lustschloss''</ref>، را در ۱۸۱۴ ساخت. نخستین ترانۀ بزرگ وی، «مارگارتِ کوچک (گرِتشِن) پشت چرخ نخ‌ریسی<ref>Gretchen am Spinnrade | ||
</ref>»، نیز در همین هنگام ساخته شد. در ۱۸۱۷ با میشائل فوگِل، خواننده، آشنا شد، که علاقۀ زیادی به ترانه‌هایش داشت و در اجرای نمایش همراه با موسیقی او، ''برادران دوقلو''<ref>''Die Zwillingsbrüder/The Twin Brothers''</ref> در ۱۸۲۰ شرکت کرد. تا پیش از ۱۸۱۲ که دوستانش بیست ترانه از او را به هزینۀ خود منتشر کردند، هیچ ناشری او را نمی‌شناخت. (بااین‌حال بیشترآثار بزرگ وی تا پایان عمرش منتشر نشدند). استادی او در گونه‌های مختلف موسیقیِ سازی در سمفونی «ناتمام<ref>Unfinished</ref>» و فانتزی «آواره<ref>Wanderer</ref>» برای پیانو (۱۸۲۲) آشکار است؛ سه کوآرتت زهی آخر، لا مینور، رِ مینور، «مرگ و دوشیزه<ref>Death and the Maiden</ref>»، و سل، در ۱۸۲۴ و ۱۸۲۶ خلق شدند. سمفونی نهم (۱۸۲۵) وی پرداخت دقیقی دارد و در نوع خود اثری بسیار الهام‌بخش است. | </ref>»، نیز در همین هنگام ساخته شد. در ۱۸۱۷ با میشائل فوگِل، خواننده، آشنا شد، که علاقۀ زیادی به ترانه‌هایش داشت و در اجرای نمایش همراه با موسیقی او، ''برادران دوقلو''<ref>''Die Zwillingsbrüder/The Twin Brothers''</ref> در ۱۸۲۰ شرکت کرد. تا پیش از ۱۸۱۲ که دوستانش بیست ترانه از او را به هزینۀ خود منتشر کردند، هیچ ناشری او را نمی‌شناخت. (بااین‌حال بیشترآثار بزرگ وی تا پایان عمرش منتشر نشدند). استادی او در گونه‌های مختلف موسیقیِ سازی در سمفونی «ناتمام<ref>Unfinished</ref>» و فانتزی «آواره<ref>Wanderer</ref>» برای پیانو (۱۸۲۲) آشکار است؛ سه کوآرتت زهی آخر، لا مینور، رِ مینور، «مرگ و دوشیزه<ref>Death and the Maiden</ref>»، و سل، در ۱۸۲۴ و ۱۸۲۶ خلق شدند. سمفونی نهم (۱۸۲۵) وی پرداخت دقیقی دارد و در نوع خود اثری بسیار الهام‌بخش است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۲
| فرانتس شوبرت Fran Schubert | |
|---|---|
| زادروز |
وین۱۷۹۷م |
| درگذشت | ۱۸۲۸م |
| ملیت | اتریشی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز |
| آثار | سمفونی «ناتمام» (شمارۀ هشت) در سی مینور و سمفونی «بزرگ» در دو ماژور شمارۀ نُه، کوینتت ماهی قزل‌آلا، کاخ لذت شیطان (۱۸۱۴) |
| گروه مقاله | موسیقی |
شوبرت، فرانتس (۱۷۹۷ـ ۱۸۲۸)(Schubert, Fran)
آهنگ‌ساز اتریشی. در میان ده سمفونی او آثاری همچون سمفونی «ناتمام» (شمارۀ هشت) در سی مینور و سمفونی «بزرگ» در دو ماژور شمارۀ نُه یافت می‌شوند. آثار مجلسی و موسیقی برای پیانو نیز داشت، ازجمله «کوینتت ماهی قزل‌آلا[۱]»، و بیش از ۶۰۰ لید (ترانه) که ترکیبی از بیان رُمانتیک عواطف و ملودی ناب بودند. این لیدها عبارت‌اند از دوره‌های ترانۀ دختر زیبای آسیابان[۲] (۱۸۲۳) و سفر زمستانی[۳] (۱۸۲۷). شوبرت در وین[۴] به‌دنیا آمد، و موسیقی را از پدرش آموخت که مدیر مدرسه بود. از خردسالی آموختن پیانو و ویولن را آغاز کرد. در ۱۸۰۸ وارد مدرسۀ کُر نمازخانۀ سلطنتی[۵] شد، در ارکستر آن ویولن می‌نواخت و گاهی رهبر جانشین ارکستر نیز بود. در ۱۳سالگی یک فانتزی برای دوئت پیانو ساخت و چند اثر دیگر نیز طرح‌ریزی کرد. در ۱۸۱۱ نخستین لید و در ۱۸۱۳ نخستین سمفونی‌اش را ساخت و تحصیلات خود را زیرنظر سالیِری[۶] ادامه داد. در ۱۷سالگی مس سل ماژور، سمفونی‌های دوم و سوم و چند اثر نمایشی را خلق کرد. نخستین اپرایش، کاخ لذت شیطان[۷]، را در ۱۸۱۴ ساخت. نخستین ترانۀ بزرگ وی، «مارگارتِ کوچک (گرِتشِن) پشت چرخ نخ‌ریسی[۸]»، نیز در همین هنگام ساخته شد. در ۱۸۱۷ با میشائل فوگِل، خواننده، آشنا شد، که علاقۀ زیادی به ترانه‌هایش داشت و در اجرای نمایش همراه با موسیقی او، برادران دوقلو[۹] در ۱۸۲۰ شرکت کرد. تا پیش از ۱۸۱۲ که دوستانش بیست ترانه از او را به هزینۀ خود منتشر کردند، هیچ ناشری او را نمی‌شناخت. (بااین‌حال بیشترآثار بزرگ وی تا پایان عمرش منتشر نشدند). استادی او در گونه‌های مختلف موسیقیِ سازی در سمفونی «ناتمام[۱۰]» و فانتزی «آواره[۱۱]» برای پیانو (۱۸۲۲) آشکار است؛ سه کوآرتت زهی آخر، لا مینور، رِ مینور، «مرگ و دوشیزه[۱۲]»، و سل، در ۱۸۲۴ و ۱۸۲۶ خلق شدند. سمفونی نهم (۱۸۲۵) وی پرداخت دقیقی دارد و در نوع خود اثری بسیار الهام‌بخش است.