کفلاویک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور = ایسلند | |||
| نام فارسی = | |||
|نام لاتین = Keflavik | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = واقع در ساحل جنوبی خلیج فاکسا، به فاصلۀ ۳۵کیلومتری جنوب غربی ریکیاویک | |||
| جمعیت = ۱۵،۹۰۰ نفر (۲۰۱۸) | |||
| مساحت = | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = | |||
| تولیدات و صنایع مهم = | |||
| برخی بناهای مهم = | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
[[پرونده:KEF AIRPORT FROM TF-FIV (26110131918).jpg|بندانگشتی|فرودگاه بین‌المللی کفلاویک]] | |||
کِفْلاویک (Keflavik) | کِفْلاویک (Keflavik) | ||
شهر و بندر ماهیگیری در | شهر و بندر ماهیگیری در [[ایسلند]]<ref>Iceland</ref>، واقع در ساحل<ref>coast | ||
</ref> جنوبی خلیج فاکسا<ref>Faxa Bay </ref>، به فاصلۀ ۳۵کیلومتری جنوب غربی ریکیاویک<ref>Reykjavik </ref>. | </ref> جنوبی خلیج فاکسا<ref>Faxa Bay </ref>، به فاصلۀ ۳۵کیلومتری جنوب غربی [[ریکیاویک]]<ref>Reykjavik </ref>. ۱۵،۹۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۱۸). فرودگاه بین‌المللی آن در ایسلند از بزرگ‌‌ترین فرودگاه‌های جهان به‌شمار می‌رود؛ نیروهای امریکایی درخلال [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref> این فرودگاه را ساختند و آن را میکس فیلد<ref>Meeks Field </ref> نامیدند. کفلاویک در ۱۹۵۱ پایگاه [[ناتو]]<ref>NATO</ref> شد. از آب‌هایی که با دمای زمین گرم می‌شوند، برای تولید برق استفاده می‌شود و حوضچه‌های آب گرم آن از جاذبه‌های توریستی است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۴
| کفلاویک | |
|---|---|
| کشور | ایسلند |
| نام لاتین | Keflavik |
| جمعیت | ۱۵،۹۰۰ نفر (۲۰۱۸) |
| موقعیت | واقع در ساحل جنوبی خلیج فاکسا، به فاصلۀ ۳۵کیلومتری جنوب غربی ریکیاویک |
.jpg)
کِفْلاویک (Keflavik)
شهر و بندر ماهیگیری در ایسلند[۱]، واقع در ساحل[۲] جنوبی خلیج فاکسا[۳]، به فاصلۀ ۳۵کیلومتری جنوب غربی ریکیاویک[۴]. ۱۵،۹۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۱۸). فرودگاه بین‌المللی آن در ایسلند از بزرگ‌‌ترین فرودگاه‌های جهان به‌شمار می‌رود؛ نیروهای امریکایی درخلال جنگ جهانی دوم[۵] این فرودگاه را ساختند و آن را میکس فیلد[۶] نامیدند. کفلاویک در ۱۹۵۱ پایگاه ناتو[۷] شد. از آب‌هایی که با دمای زمین گرم می‌شوند، برای تولید برق استفاده می‌شود و حوضچه‌های آب گرم آن از جاذبه‌های توریستی است.