آرمسترانگ، ویلیام (۱۸۱۰ـ۱۹۰۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ویلیام آرمسترانگ|نام=William Armstrong|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=بارون (۱۸۸۷م)|زادروز=نیوکاسل ـ اَپان ـ تاین ۱۸۱۰م|تاریخ مرگ=۱۹۰۰م|دوره زندگی=|ملیت=انگلیسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=حقوق، لندن|شغل و تخصص اصلی=مهندس و مخترع|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=فناوری و صنایع|دوره=|فعالیت های مهم=ساخت چرخ آبی فرازرانده (۱۸۳۹م) - ساخت جرثقیل آبی - اختراع انبارۀ فشار آبی (۱۸۵۰م) - طراحی مین زیردریایی (۱۸۵۴م) - ساخت نوعی توپ جنگی|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[File:10097000.jpg|thumb|آرمِسْتِرانگ، ويليام]]آرمِسْتِرانگ، ویلیام (۱۸۱۰ـ۱۹۰۰)(Armstrong, William)<br /> | |||
(بارونِ کراگ‌ساید<ref>Cragside</ref>) مهندس انگلیسی. دستگاه‌هایی هیدرولیکی، و روشی کاملاً جدید برای ساخت لولۀ توپ کولاس‌دار ابداع کرد (۱۸۵۵م). توپ کولاس‌دار از ته پّر می‌شد و لوله‌ای از جنس [[فولاد]] و [[آهن|آهن]] ورزیده<ref>Wrought iron</ref> داشت. توپ‌های قبلی سرپُر بودند و لوله‌ای از جنس [[برنز|برنز]] ریختگی داشتند. در ۱۸۸۰، توپ ۱۵۰میلی‌متری آرمسترانگ توپ سازمانی ارتش [[بریتانیا]] شد. در ۱۸۸۷م، لقب [[بارون]] گرفت. ویلیام آرمسترانگ در نیوکاسل ـ اَپان ـ تاین<ref>Newcastle-upon-Tyne</ref> زاده شد و در [[لندن (انگلستان)|لندن]] حقوق خواند. در ۱۸۳۹م، چرخ آبی فرازرانده<ref>overshot water wheel</ref> را ساخت و پس از آن، اقدام به ساخت جرثقیل آبی کرد. این [[جرثقیل]] براثر فشار آبی کار می‌کرد که مستقیماً بر پیستونی، واقع در یک سیلندر، وارد می‌شد. حرکت [[پیستون]] از طریق مجموعه‌ای از چرخ‌دنده‌های مناسب به حرکت موردنظر تبدیل می‌شد. نخستین نمونۀ این جرثقیل در [[بارانداز]] [[نیوکاسل (انگلستان)|نیوکاسل]] نصب شد (۱۸۴۶م) و فشار لازم آن را شبکۀ لوله‌کشی آب شهر تأمین می‌کرد. در ۱۸۴۷م، کارهای حقوقی را رها کرد و در الزویک<ref>Elswick</ref>، کارگاهی صنعتی برای ساخت جرثقیل هیدرولیکی<ref>hydraulic crane</ref> تأسیس کرد. در ۱۸۵۰م، انبارۀ فشار آبی<ref>hydraulic pressure accumulator</ref> را اختراع کرد. این انباره از استوانه‌ای بزرگ، حاوی یک پیستون قابل بارگذاری با فشار دلخواه تشکیل می‌شد. برای تلمبه‌کردن آب به زیر پیستون، از نیروی محرکی مانند [[ماشین بخار]] استفاده می‌کردند. این وسیله نصب دستگاه‌های آبی را، تقریباً در همه‌‌جا، ممکن ساخت و جابه‌جاکردن توپ‌های سنگین در ناوهای جنگی از کاربردهای ویژۀ آن بود. دستگاه‌های نظامی<ref>Military equipment</ref> در ۱۸۵۴م، مین [[زیردریایی]] را برای استفاده در [[جنگ کریمه]]<ref>Crimean War</ref> طراحی کرد. سال بعد، توپی طراحی کرد که لولۀ آن تسمه‌ای از جنس آهن ورزیده بود که دور لولۀ داخلی فولادی پیچیده می‌شد. لولۀ این توپ خان‌کشی<ref>rifled</ref> شده بود و گلوله‌های آن شکلی کشیده داشتند. ارتش بریتانیا ابتدا توپ آرمسترانگ را به‌کار گرفت (۱۸۵۹م)، اما برای مدت کوتاهی، بار دیگر از توپ‌های سرپُر استفاده می‌کرد. در ۱۸۸۰م، آرمسترانگ طرح توپی با لولۀ دولایه را کامل کرد که همۀ توپ‌های بعدی براساس آن ساخته شدند. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۴
| ویلیام آرمسترانگ William Armstrong | |
|---|---|
| زادروز |
نیوکاسل ـ اَپان ـ تاین ۱۸۱۰م |
| درگذشت | ۱۹۰۰م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | حقوق، لندن |
| شغل و تخصص اصلی | مهندس و مخترع |
| لقب | بارون (۱۸۸۷م) |
| گروه مقاله | فناوری و صنایع |
آرمِسْتِرانگ، ویلیام (۱۸۱۰ـ۱۹۰۰)(Armstrong, William)
(بارونِ کراگ‌ساید[۱]) مهندس انگلیسی. دستگاه‌هایی هیدرولیکی، و روشی کاملاً جدید برای ساخت لولۀ توپ کولاس‌دار ابداع کرد (۱۸۵۵م). توپ کولاس‌دار از ته پّر می‌شد و لوله‌ای از جنس فولاد و آهن ورزیده[۲] داشت. توپ‌های قبلی سرپُر بودند و لوله‌ای از جنس برنز ریختگی داشتند. در ۱۸۸۰، توپ ۱۵۰میلی‌متری آرمسترانگ توپ سازمانی ارتش بریتانیا شد. در ۱۸۸۷م، لقب بارون گرفت. ویلیام آرمسترانگ در نیوکاسل ـ اَپان ـ تاین[۳] زاده شد و در لندن حقوق خواند. در ۱۸۳۹م، چرخ آبی فرازرانده[۴] را ساخت و پس از آن، اقدام به ساخت جرثقیل آبی کرد. این جرثقیل براثر فشار آبی کار می‌کرد که مستقیماً بر پیستونی، واقع در یک سیلندر، وارد می‌شد. حرکت پیستون از طریق مجموعه‌ای از چرخ‌دنده‌های مناسب به حرکت موردنظر تبدیل می‌شد. نخستین نمونۀ این جرثقیل در بارانداز نیوکاسل نصب شد (۱۸۴۶م) و فشار لازم آن را شبکۀ لوله‌کشی آب شهر تأمین می‌کرد. در ۱۸۴۷م، کارهای حقوقی را رها کرد و در الزویک[۵]، کارگاهی صنعتی برای ساخت جرثقیل هیدرولیکی[۶] تأسیس کرد. در ۱۸۵۰م، انبارۀ فشار آبی[۷] را اختراع کرد. این انباره از استوانه‌ای بزرگ، حاوی یک پیستون قابل بارگذاری با فشار دلخواه تشکیل می‌شد. برای تلمبه‌کردن آب به زیر پیستون، از نیروی محرکی مانند ماشین بخار استفاده می‌کردند. این وسیله نصب دستگاه‌های آبی را، تقریباً در همه‌‌جا، ممکن ساخت و جابه‌جاکردن توپ‌های سنگین در ناوهای جنگی از کاربردهای ویژۀ آن بود. دستگاه‌های نظامی[۸] در ۱۸۵۴م، مین زیردریایی را برای استفاده در جنگ کریمه[۹] طراحی کرد. سال بعد، توپی طراحی کرد که لولۀ آن تسمه‌ای از جنس آهن ورزیده بود که دور لولۀ داخلی فولادی پیچیده می‌شد. لولۀ این توپ خان‌کشی[۱۰] شده بود و گلوله‌های آن شکلی کشیده داشتند. ارتش بریتانیا ابتدا توپ آرمسترانگ را به‌کار گرفت (۱۸۵۹م)، اما برای مدت کوتاهی، بار دیگر از توپ‌های سرپُر استفاده می‌کرد. در ۱۸۸۰م، آرمسترانگ طرح توپی با لولۀ دولایه را کامل کرد که همۀ توپ‌های بعدی براساس آن ساخته شدند.