کلاین، ایوز (۱۹۲۸ـ۱۹۶۲): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کِلایْن، ایْوز (۱۹۲۸ـ۱۹۶۲)(Klein, Yves) | کِلایْن، ایْوز (۱۹۲۸ـ۱۹۶۲)(Klein, Yves) | ||
[[پرونده:35252100-2.jpg|بندانگشتی|ایوز کلاین]] | |||
[[ | |||
نقاش فرانسوی. از سرآمدان جنبش نئودادا<ref>Neo-Dada | نقاش فرانسوی. از سرآمدان جنبش نئودادا<ref>Neo-Dada | ||
</ref> بود. همراه پیِر رِستانیِ<ref>Pierre Restany </ref> منتقد، و ژان تنگلی<ref> Jean Tinguely</ref> هنرمند، و دیگران جنبش رئالیسم نو<ref> (Nouveau Réalisme (new realism</ref> را بنیاد نهاد؛ هنرمندان این جنبش، عناصر واقعی موجود در زندگی روزمره را، همچون قراضه‌های فلزی و زباله‌هایی که تصادفی انتخاب می‌شدند، به آثاری هنری مبدّل می‌کردند. کلن استاد جاز<ref> jazz </ref>، جودو<ref>judo </ref> و زبان نیز بود. کلاین در نیس<ref>Nice </ref> به‌دنیا آمد، ولی بیشتر در پاریس فعالیت داشت. کارهای آ''''''غازینش تک‌فام‌ها، بوم‌هایی پوشیده از لایۀ تخت و نازکِ رنگ، بودند. نخست در تک‌فام‌هایش رنگ‌های مختلف را به‌کار می‌بُرد، لیکن در میانۀ دهۀ ۱۹۵۰ نقاشی‌هایش را به رنگ آبی محدود کرد. با تک‌فام‌ها، می‌خواست هنر را از قید خط، فرم و جنبه‌های مادّی رها سازد. | |||
در ۱۹۵۸ در پاریس «نمایشگاهی» با دیوارهای خالیِ سفید برپا کرد، که بسیار مورد تحقیر و تحسین سه‌هزار نفری قرار گرفت که از آن دیدن کردند. در اواخر دهۀ ۱۹۵۰، نمایش مجموعۀ «قلم‌های جاندار<ref>Living Brush </ref>» را درپیش گرفت. نمایشی عمومی، که در آن مدل‌های برهنه را واداشت تا با بدن‌های آغشته به رنگ آبی بر روی بوم‌هایی که روی زمین قرار داده بود، نقش‌هایی ایجاد کنند. کلاین نقاشی‌های «قلم‌های جاندار» را تن‌سنجی‌ها<ref>Anthropométries</ref> نام نهاد. | |||
[[پرونده:35252100-3.jpg|بندانگشتی|اثری از کلاین]] | |||
| |||
[[File:35252100.jpg|thumb|مردم در حال پرواز]] | |||
---- | ---- | ||
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] | ||
[[Category:قرن 20 - اشخاص]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۹
کِلایْن، ایْوز (۱۹۲۸ـ۱۹۶۲)(Klein, Yves)
نقاش فرانسوی. از سرآمدان جنبش نئودادا[۱] بود. همراه پیِر رِستانیِ[۲] منتقد، و ژان تنگلی[۳] هنرمند، و دیگران جنبش رئالیسم نو[۴] را بنیاد نهاد؛ هنرمندان این جنبش، عناصر واقعی موجود در زندگی روزمره را، همچون قراضه‌های فلزی و زباله‌هایی که تصادفی انتخاب می‌شدند، به آثاری هنری مبدّل می‌کردند. کلن استاد جاز[۵]، جودو[۶] و زبان نیز بود. کلاین در نیس[۷] به‌دنیا آمد، ولی بیشتر در پاریس فعالیت داشت. کارهای آغازینش تک‌فام‌ها، بوم‌هایی پوشیده از لایۀ تخت و نازکِ رنگ، بودند. نخست در تک‌فام‌هایش رنگ‌های مختلف را به‌کار می‌بُرد، لیکن در میانۀ دهۀ ۱۹۵۰ نقاشی‌هایش را به رنگ آبی محدود کرد. با تک‌فام‌ها، می‌خواست هنر را از قید خط، فرم و جنبه‌های مادّی رها سازد.
در ۱۹۵۸ در پاریس «نمایشگاهی» با دیوارهای خالیِ سفید برپا کرد، که بسیار مورد تحقیر و تحسین سه‌هزار نفری قرار گرفت که از آن دیدن کردند. در اواخر دهۀ ۱۹۵۰، نمایش مجموعۀ «قلم‌های جاندار[۸]» را درپیش گرفت. نمایشی عمومی، که در آن مدل‌های برهنه را واداشت تا با بدن‌های آغشته به رنگ آبی بر روی بوم‌هایی که روی زمین قرار داده بود، نقش‌هایی ایجاد کنند. کلاین نقاشی‌های «قلم‌های جاندار» را تن‌سنجی‌ها[۹] نام نهاد.
