بائو دایی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =بائو دایی | ||
|نام =Bao dai | |نام =Bao dai | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=۱۹۱۳م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۹۹۷م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=ویتنامی | |ملیت=ویتنامی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} بائو دائی ( | }} بائو دائی (۱۹۱۳ـ۱۹۹۷م)(Bao dai)<br/> [[File:12122600.jpg|thumb|بائو دائی]] | ||
(نام اصلی: نگوین وین توی<ref>Neguyen Vinh Thuy | (نام اصلی: نگوین وین توی<ref>Neguyen Vinh Thuy | ||
</ref>) امپراتور آنام<ref>Annam</ref> (حک: | </ref>) امپراتور آنام<ref>Annam</ref> (حک: ۱۹۲۶ـ۱۹۴۵م) و آخرین امپراتور ویتنام (حک: ۱۹۴۹ـ۱۹۵۵م). فرزندِ امپراتور خای دین<ref> Khai Dinh </ref>. در فرانسه تحصیل کرد و بیشتر دورۀ جوانی خود را در این کشور گذراند. او خواهان اصلاحات و نوسازی ویتنام بود، اما نتوانست همکاری فرانسه را جلب کند. درخلال جنگ جهانی دوم، زیر نفوذ فرانسویان بود و از مارس ۱۹۴۵م، با سیطَرِۀ ارتش ژاپن بر سراسر هندوچین<ref>Indochina </ref>، به‌منزلۀ زمامداری بی‌اختیار زیر نظر ژاپنی‌ها حکومت کرد. هوشی‌مین<ref>Ho Chi Minh</ref>، رهبر انقلاب و استقلال ویتنام پس از انقلاب اوت ۱۹۴۵م، از او خواست تا از مقام خود کناره‌گیری کند و به‌عنوان شهروند در دولت جدید، سِمَت مشاور را برعهده بگیرد. بائو دائی به هنگ‌کنگ گریخت. در ۱۹۴۹م فرانسوی‌ها اصل استقلال ویتنام را پذیرفتند و بائو دائی در مه ۱۹۴۹م به ویتنام بازگشت''.'' در ۱۹۵۵م همه‌پرسی تبدیل ویتنام به جمهوری برگزار شد و درپی آن بائو دائی از کار کناره گرفت و برای ادامۀ زندگی به فرانسه بازگشت. شیوۀ زندگی بائو دائی سبب شد که او را «امپراتور عیاش» لقب دهند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۱
| بائو دایی Bao dai | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۳م |
| درگذشت | ۱۹۹۷م |
| ملیت | ویتنامی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در فرانسه |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
بائو دائی (۱۹۱۳ـ۱۹۹۷م)(Bao dai)
(نام اصلی: نگوین وین توی[۱]) امپراتور آنام[۲] (حک: ۱۹۲۶ـ۱۹۴۵م) و آخرین امپراتور ویتنام (حک: ۱۹۴۹ـ۱۹۵۵م). فرزندِ امپراتور خای دین[۳]. در فرانسه تحصیل کرد و بیشتر دورۀ جوانی خود را در این کشور گذراند. او خواهان اصلاحات و نوسازی ویتنام بود، اما نتوانست همکاری فرانسه را جلب کند. درخلال جنگ جهانی دوم، زیر نفوذ فرانسویان بود و از مارس ۱۹۴۵م، با سیطَرِۀ ارتش ژاپن بر سراسر هندوچین[۴]، به‌منزلۀ زمامداری بی‌اختیار زیر نظر ژاپنی‌ها حکومت کرد. هوشی‌مین[۵]، رهبر انقلاب و استقلال ویتنام پس از انقلاب اوت ۱۹۴۵م، از او خواست تا از مقام خود کناره‌گیری کند و به‌عنوان شهروند در دولت جدید، سِمَت مشاور را برعهده بگیرد. بائو دائی به هنگ‌کنگ گریخت. در ۱۹۴۹م فرانسوی‌ها اصل استقلال ویتنام را پذیرفتند و بائو دائی در مه ۱۹۴۹م به ویتنام بازگشت. در ۱۹۵۵م همه‌پرسی تبدیل ویتنام به جمهوری برگزار شد و درپی آن بائو دائی از کار کناره گرفت و برای ادامۀ زندگی به فرانسه بازگشت. شیوۀ زندگی بائو دائی سبب شد که او را «امپراتور عیاش» لقب دهند.