بریمور، خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


بَریمور، خانوادۀ (Barrymore)<br/> [[File:12247700.jpg|thumb|بَريمور، خانواده]]خانواده‌ای از بازیگران آنگلو ـ امریکایی<ref>Anglo-American </ref>. '''موریس بریمور'''<ref>Maurice Barrymore </ref> (۱۸۴۷ـ۱۹۰۵) با نام اصلی هربرت بلایت<ref>Herbert Blythe </ref>. نخستین بازیگر این خانواده، در شهر آگرا<ref>Agra </ref>ی هند به‌دنیا آمد. از دانشگاه کیمبریج در رشتۀ حقوق فارغ‌التحصیل شد، ولی بعد حقوق را برای کار صحنه رها کرد. پس از هنرنمایی در ولایت‌های مختلف انگلستان به امریکا رفت (۱۸۷۵) و به گروه نمایشی اوگوستین دالی<ref>Augustin Daly </ref> پیوست، و نخستین‌بار در ملودرام دالی، ''زیر چراغ گاز''<ref>Under the Gaslight </ref>، نقش‌آفرینی کرد. چون بازیگر خوش‌قیافه‌ای بود، در کنار بسیاری از بازیگران زن مشهور آن دوران در نقش اصلی ظاهر شد.
بریمور، خانوادۀ (Barrymore)<br /> [[File:12247700.jpg|thumb|بَريمور، خانواده]]خانواده‌ای از بازیگران آنگلو ـ امریکایی<ref>Anglo-American </ref>. '''موریس بریمور'''<ref>Maurice Barrymore </ref> (۱۸۴۷ـ۱۹۰۵) با نام اصلی هربرت بلایت<ref>Herbert Blythe </ref>. نخستین بازیگر این خانواده، در شهر [[آگرا]]<ref>Agra </ref>ی [[هند]] به‌دنیا آمد. از [[دانشگاه کیمبریج]] در رشتۀ حقوق فارغ‌التحصیل شد، ولی بعد حقوق را برای کار صحنه رها کرد. پس از هنرنمایی در ولایت‌های مختلف انگلستان به امریکا رفت (۱۸۷۵) و به گروه نمایشی اوگوستین دالی<ref>Augustin Daly </ref> پیوست، و نخستین‌بار در ملودرام دالی، ''زیر چراغ گاز''<ref>Under the Gaslight </ref>، نقش‌آفرینی کرد. چون بازیگر خوش‌قیافه‌ای بود، در کنار بسیاری از بازیگران زن مشهور آن دوران در نقش اصلی ظاهر شد.


'''جورجیانا درو بریمور''' '''(۱۸۵۶ـ۱۸۹۳)'''. همسر موریس بریمور، زادۀ فیلادلفیا. فعالیت حرفه‌ای خود را در گروه نمایشی والدینش، جان و لوئیزا لِین درو<ref>John and Louisa Lane Drew </ref>، آغاز کرد. سپس در نیویورک در گروه نمایشی دیلی<ref>Daly’s Company </ref> به هنرنمایی پرداخت، و پس از ازدواج با موریس بریمور در کنار او به بازی در گروه نمایشی مادام موجِسکا<ref>Mme Modjeska </ref> پرداخت. جورجيانا درو بريمور<ref>Georgiana Drew Barrymore</ref>&nbsp;که از بزرگ‌ترین کمدین‌های روزگار خود به‌شمار می‌رفت، تحت سرپرستی فرومَن‌ها<ref>The Frohmans </ref>&nbsp;کار می‌کرد و همراه با لارنس بارت<ref>Lawrence Barrett </ref> و ادوین بوت<ref>Edwin Booth </ref> به نقش‌آفرینی پرداخت.
'''جورجیانا درو بریمور''' '''(۱۸۵۶ـ۱۸۹۳)'''. همسر موریس بریمور، زادۀ فیلادلفیا. فعالیت حرفه‌ای خود را در گروه نمایشی والدینش، جان و لوئیزا لِین درو<ref>John and Louisa Lane Drew </ref>، آغاز کرد. سپس در نیویورک در گروه نمایشی دیلی<ref>Daly’s Company </ref> به هنرنمایی پرداخت، و پس از ازدواج با موریس بریمور در کنار او به بازی در گروه نمایشی مادام موجسکا<ref>Mme Modjeska </ref> پرداخت. جورجيانا درو بريمور<ref>Georgiana Drew Barrymore</ref>&nbsp;که از بزرگ‌ترین کمدین‌های روزگار خود به‌شمار می‌رفت، تحت سرپرستی فرومن‌ها<ref>The Frohmans </ref>&nbsp;کار می‌کرد و همراه با لارنس بارت<ref>Lawrence Barrett </ref> و [[بوت، ادوین (۱۸۳۳ـ۱۸۹۳)|ادوین بوت]]<ref>Edwin Booth </ref> به نقش‌آفرینی پرداخت.


'''لاینل بریمور<ref>Lionel Barrymore</ref>''' '''(۱۸۷۸ـ۱۹۵۴)'''. پسر بزرگ خانوادۀ بریمور، زادۀ فیلادلفیا. ابتدا در گروه نمایشی مادربزرگش، لوئیزا لِین درو، و جان درو<ref>John Drew </ref>، دایی‌اش، نقش‌هایی فرعی را برعهده می‌گرفت. این بازیگر تیپ‌های بسیار محبوب، ماندگارترین نقش‌های خود را در فیلم‌هایی همچون ''شام ساعت هشت''<ref>Dinner at Eight </ref> (۱۹۳۳)،''این را نمی‌توانی با خودت ببری''<ref>You Can’t take It With You </ref> (۱۹۳۸)، و پانزده فیلم دکتر کیل‌دِیر<ref>Dr. Kildare </ref> بازی کرد. در ۱۹۳۱ برای بازی در فیلم ''روح آزاد''<ref>A Free Soul </ref> جایزۀ اُسکار<ref>Academy Award </ref> گرفت. ایفای نقش شخصیت اسکروج<ref>Scrooge </ref> در اجرای رادیویی سرود کریسمس<ref>Christmas Carol </ref> اثر دیکنز<ref>Dickens </ref>، از ۱۹۳۶ طیف گسترده‌ای از شنوندگان را جذب کرد. در سالمندی با وجود فلج‌بودن و وابستگی به صندلی چرخ‌دار، به ایفای نقش‌های مختلف در رادیو پرداخت. او که به هنر و موسیقی بیش از تئاتر عشق می‌ورزید، بیش از صد قطعۀ موسیقی منتشرنشده ساخت و عضو انجمن قلم به‌دستان امریکا<ref>American Society of Etchers</ref> بود. لاینل بریمور رمانی هم به نام ''آقای کانتون‌واین: یک حکایت اخلاقی''<ref> Mr. Cantonwine: a Moral Tale</ref> (۱۹۵۳) نوشت.
'''لاینل بریمور<ref>Lionel Barrymore</ref>''' '''(۱۸۷۸ـ۱۹۵۴)'''. پسر بزرگ خانوادۀ بریمور، زادۀ فیلادلفیا. ابتدا در گروه نمایشی مادربزرگش، لوئیزا لین درو، و جان درو<ref>John Drew </ref>، دایی‌اش، نقش‌هایی فرعی را برعهده می‌گرفت. این بازیگر تیپ‌های بسیار محبوب، ماندگارترین نقش‌های خود را در فیلم‌هایی همچون ''شام ساعت هشت''<ref>Dinner at Eight </ref> (۱۹۳۳)، ''این را نمی‌توانی با خودت ببری''<ref>You Can’t take It With You </ref> (۱۹۳۸)، و پانزده فیلم دکتر کیل‌دیر<ref>Dr. Kildare </ref> بازی کرد. در ۱۹۳۱ برای بازی در فیلم ''روح آزاد''<ref>A Free Soul </ref> جایزۀ اُسکار<ref>Academy Award </ref> گرفت. ایفای نقش شخصیت اسکروج<ref>Scrooge </ref> در اجرای رادیویی سرود کریسمس<ref>Christmas Carol </ref> اثر [[دیکنز، چارلز (۱۸۱۲ـ۱۸۷۰)|دیکنز]]<ref>Dickens </ref>، از ۱۹۳۶ طیف گسترده‌ای از شنوندگان را جذب کرد. در سالمندی با وجود فلج‌بودن و وابستگی به صندلی چرخ‌دار، به ایفای نقش‌های مختلف در رادیو پرداخت. او که به هنر و موسیقی بیش از تئاتر عشق می‌ورزید، بیش از صد قطعۀ موسیقی منتشرنشده ساخت و عضو انجمن قلم به‌دستان امریکا<ref>American Society of Etchers</ref> بود. لاینل بریمور رمانی هم به نام ''آقای کانتون‌واین: یک حکایت اخلاقی''<ref> Mr. Cantonwine: a Moral Tale</ref> (۱۹۵۳) نوشت.


'''اِتِل بریمور''' '''(۱۸۷۹ـ۱۹۵۹)'''. خواهر لاینل، زادۀ فیلادلفیا. فعالیت حرفه‌ای خود را زیر نظر خانواده‌اش آغاز کرد. اتل بريمور<ref>Ethel Barrymore</ref>&nbsp;پس از نامزدی با هنری اروینگ<ref> Henry Irving </ref> در لندن، به نیویورک بازگشت و تحت سرپرستی فرومَن‌ها در نمایش ''ناخدا جینکز اهل هورس مارینز''<ref>Captain Jinks of the Horse Marines</ref>&nbsp;(۱۹۰۱) اثر کلاید فیچ<ref>Clyde Fitch </ref> بازی کرد و موفقیتی زود هنگام به‌دست آورد. با این‌که در ابتدا آرزو داشت تکنواز پیانو شود، در تئاتر ماندگار شد و به‌مثابۀ بازیگری متین و خونگرم شهرتی به‌دست آورد. او محبوب‌ترین نقش خود را در ''ذرت سبز است''<ref>The Corn is Green </ref> (۱۹۴۰ـ۱۹۴۲) ایفا کرد. کارش در عالم سینما محدود بود، هرچند در ۱۹۴۴ جایزۀ اسکار نقش دوم زن را برای فیلم ''تنها قلب بی‌کس (فقط دل‌‌تنگ)''<ref>None But the Lonely Heart </ref> به‌دست آورد. در ۱۹۲۸ تماشاخانه‌ای به نام او در نیویورک گشایش یافت.
'''اِتِل بریمور''' '''(۱۸۷۹ـ۱۹۵۹)'''. خواهر لاینل، زادۀ فیلادلفیا. فعالیت حرفه‌ای خود را زیر نظر خانواده‌اش آغاز کرد. اتل بريمور<ref>Ethel Barrymore</ref>&nbsp;پس از نامزدی با [[اروینگ، هنری (۱۸۳۸ـ۱۹۰۵)|هنری اروینگ]]<ref> Henry Irving </ref> در [[لندن (انگلستان)|لندن]]، به نیویورک بازگشت و تحت سرپرستی فرومَن‌ها در نمایش ''ناخدا جینکز اهل هورس مارینز''<ref>Captain Jinks of the Horse Marines</ref>&nbsp;(۱۹۰۱) اثر [[فیچ، کلاید (۱۸۶۵ـ۱۹۰۹)|کلاید فیچ]]<ref>Clyde Fitch </ref> بازی کرد و موفقیتی زود هنگام به‌دست آورد. با این‌که در ابتدا آرزو داشت تکنواز پیانو شود، در تئاتر ماندگار شد و به‌مثابۀ بازیگری متین و خونگرم شهرتی به‌دست آورد. او محبوب‌ترین نقش خود را در ''ذرت سبز است''<ref>The Corn is Green </ref> (۱۹۴۰ـ۱۹۴۲) ایفا کرد. کارش در عالم سینما محدود بود، هرچند در ۱۹۴۴ جایزۀ اسکار نقش دوم زن را برای فیلم ''تنها قلب بی‌کس (فقط دل‌‌تنگ)''<ref>None But the Lonely Heart </ref> به‌دست آورد. در ۱۹۲۸ تماشاخانه‌ای به نام او در نیویورک گشایش یافت.


'''جان بَریمور''' '''(۱۸۸۲ـ۱۹۴۲)'''. برادر کوچک‌تر لاینل و اِتِل، زادۀ فیلادلفیا. پیش از رو آوردن به صحنه، در نقاشی و کاریکاتور دستی آزمود. پس از آغاز فعالیت حرفه‌ای در ۱۹۰۳ به‌سبب چهرۀ جذاب و رفتار سرزنده و بی‌پروای خود به بت میلیون‌ها تماشاگر فیلم و نمایش تبدیل شد. بازی او در نقش هملت<ref>Hamlet </ref> در ۱۹۲۲ مردم را مبهوت کرد. پس از ۱۹۱۲ بیشتر کار او به سینما و رادیو اختصاص یافت؛ آخرین حضور وی بر روی صحنه در ۱۹۳۹ و در نمایش ''فرزندان عزیز من''<ref>My Dear Children </ref> بود، مضحکه‌ای دردناک دربارۀ زندگی خصوصی پرفرازونشیب خودش. چهار بار ازدواج کرد؛ شخصیت وسوسه‌انگیز او به دو تا از فرزندانش، دایانا و جان جونیور (جان درو بَریمور<ref>John Drew Barrymore </ref>)، منتقل شد، که آن‌ها نیز کار بازیگری را دنبال کردند. دایانا در ۳۸سالگی، اندکی پس از انتشار زندگی‌نامۀ خودنوشتش به‌نام ''خیلی زیاد خیلی زود''<ref>Too Much Too Soon </ref> (۱۹۵۸)، درگذشت. لاینل و جان بَریمور در کنار هم نمایش‌های ''پیتر ایبتسون''<ref>Peter Ibbetson </ref>&nbsp;''و ژِست''<ref>The Jest </ref> را بازی کردند. سه فرزند خانوادۀ بریمور، لاینل و اِتل و جان، فقط یک‌بار در فیلم ''راسپوتین و امپراتریس''<ref>Rasputin and the Empress </ref> (۱۹۳۲) باهم ظاهر شدند. نمایش ''خانوادۀ سلطنتی''<ref>Royal Family </ref> (۱۹۳۴) اثر اِدنا فِربِر<ref>Edna Ferber </ref> و جورج اس کافمن<ref>George S Kaufman </ref> تا حدی برمبنای سرگذشت خانوادۀ بریمور نوشته شده است.
'''جان بَریمور''' '''(۱۸۸۲ـ۱۹۴۲)'''. برادر کوچک‌تر لاینل و اِتِل، زادۀ [[فیلادلفیا]]. پیش از رو آوردن به صحنه، در نقاشی و کاریکاتور دستی آزمود. پس از آغاز فعالیت حرفه‌ای در ۱۹۰۳ به‌سبب چهرۀ جذاب و رفتار سرزنده و بی‌پروای خود به بت میلیون‌ها تماشاگر فیلم و نمایش تبدیل شد. بازی او در نقش هملت<ref>Hamlet </ref> در ۱۹۲۲ مردم را مبهوت کرد. پس از ۱۹۱۲ بیشتر کار او به سینما و رادیو اختصاص یافت؛ آخرین حضور وی بر روی صحنه در ۱۹۳۹ و در نمایش ''فرزندان عزیز من''<ref>My Dear Children </ref> بود، مضحکه‌ای دردناک دربارۀ زندگی خصوصی پرفرازونشیب خودش. چهار بار ازدواج کرد؛ شخصیت وسوسه‌انگیز او به دو تا از فرزندانش، دایانا و جان جونیور (جان درو بَریمور<ref>John Drew Barrymore </ref>)، منتقل شد، که آن‌ها نیز کار بازیگری را دنبال کردند. دایانا در ۳۸سالگی، اندکی پس از انتشار زندگی‌نامۀ خودنوشتش به‌نام ''خیلی زیاد خیلی زود''<ref>Too Much Too Soon </ref> (۱۹۵۸)، درگذشت. لاینل و جان بَریمور در کنار هم نمایش‌های ''پیتر ایبتسون''<ref>Peter Ibbetson </ref>&nbsp;''و ژست''<ref>The Jest </ref> را بازی کردند. سه فرزند خانوادۀ بریمور، لاینل و اِتل و جان، فقط یک‌بار در فیلم ''راسپوتین و امپراتریس''<ref>Rasputin and the Empress </ref> (۱۹۳۲) باهم ظاهر شدند. نمایش ''خانوادۀ سلطنتی''<ref>Royal Family </ref> (۱۹۳۴) اثر [[فربر، ادنا (۱۸۸۷ـ ۱۹۶۸)|ادنا فربر]]<ref>Edna Ferber </ref> و جورج اس کافمن<ref>George S Kaufman </ref> تا حدی برمبنای سرگذشت خانوادۀ بریمور نوشته شده است.


'''درو بریمور (۱۹۷۵ـ )'''. دختر جان بریمور پسر، بازیگر مشهور سینما و تئاتر امریکا. لاینل و اتل بریمور عمو و عمه بزرگش بودند. نخستین نقشش را در یازده‌ماهگی ایفا کرد. در هفت‌سالگی در فیلم محبوب ''ای ‌تی، موجود فرازمینی''<ref>E T The Extra-Terrestrial</ref> ایفای نقش کرد. ازجمله فیلم‌های اوست: ''اختلافات حل‌نشدنی'' (۱۹۸۴)، ''بتمن برای همیشه''<ref> Batman Forever </ref> (۱۹۹۵)، ''فرشتگان چارلی''<ref>Charlie’s Angles
'''درو بریمور (۱۹۷۵ـ )'''. دختر جان بریمور پسر، بازیگر مشهور سینما و تئاتر امریکا. لاینل و اتل بریمور عمو و عمه بزرگش بودند. نخستین نقشش را در یازده‌ماهگی ایفا کرد. در هفت‌سالگی در فیلم محبوب ''ای ‌تی، موجود فرازمینی''<ref>E T The Extra-Terrestrial</ref> ایفای نقش کرد. ازجمله فیلم‌های اوست: ''اختلافات حل‌نشدنی'' (۱۹۸۴)، ''بتمن برای همیشه''<ref> Batman Forever </ref> (۱۹۹۵)، ''فرشتگان چارلی''<ref>Charlie’s Angles
 
</ref> (۲۰۰۰).<br /> &nbsp;
</ref> (۲۰۰۰).<br/> &nbsp;


----
----


[[Category:تئاتر]] [[Category:جهان - اشخاص و گروه ها]] [[Category:سینما]] [[Category:جهان - اشخاص]]
[[Category:تئاتر]]  
[[Category:جهان - اشخاص و گروه ها]]  
[[Category:سینما]]  
[[Category:جهان - اشخاص]]
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۰

بریمور، خانوادۀ (Barrymore)

بَريمور، خانواده

خانواده‌ای از بازیگران آنگلو ـ امریکایی[۱]. موریس بریمور[۲] (۱۸۴۷ـ۱۹۰۵) با نام اصلی هربرت بلایت[۳]. نخستین بازیگر این خانواده، در شهر آگرا[۴]ی هند به‌دنیا آمد. از دانشگاه کیمبریج در رشتۀ حقوق فارغ‌التحصیل شد، ولی بعد حقوق را برای کار صحنه رها کرد. پس از هنرنمایی در ولایت‌های مختلف انگلستان به امریکا رفت (۱۸۷۵) و به گروه نمایشی اوگوستین دالی[۵] پیوست، و نخستین‌بار در ملودرام دالی، زیر چراغ گاز[۶]، نقش‌آفرینی کرد. چون بازیگر خوش‌قیافه‌ای بود، در کنار بسیاری از بازیگران زن مشهور آن دوران در نقش اصلی ظاهر شد.

جورجیانا درو بریمور (۱۸۵۶ـ۱۸۹۳). همسر موریس بریمور، زادۀ فیلادلفیا. فعالیت حرفه‌ای خود را در گروه نمایشی والدینش، جان و لوئیزا لِین درو[۷]، آغاز کرد. سپس در نیویورک در گروه نمایشی دیلی[۸] به هنرنمایی پرداخت، و پس از ازدواج با موریس بریمور در کنار او به بازی در گروه نمایشی مادام موجسکا[۹] پرداخت. جورجيانا درو بريمور[۱۰] که از بزرگ‌ترین کمدین‌های روزگار خود به‌شمار می‌رفت، تحت سرپرستی فرومن‌ها[۱۱] کار می‌کرد و همراه با لارنس بارت[۱۲] و ادوین بوت[۱۳] به نقش‌آفرینی پرداخت.

لاینل بریمور[۱۴] (۱۸۷۸ـ۱۹۵۴). پسر بزرگ خانوادۀ بریمور، زادۀ فیلادلفیا. ابتدا در گروه نمایشی مادربزرگش، لوئیزا لین درو، و جان درو[۱۵]، دایی‌اش، نقش‌هایی فرعی را برعهده می‌گرفت. این بازیگر تیپ‌های بسیار محبوب، ماندگارترین نقش‌های خود را در فیلم‌هایی همچون شام ساعت هشت[۱۶] (۱۹۳۳)، این را نمی‌توانی با خودت ببری[۱۷] (۱۹۳۸)، و پانزده فیلم دکتر کیل‌دیر[۱۸] بازی کرد. در ۱۹۳۱ برای بازی در فیلم روح آزاد[۱۹] جایزۀ اُسکار[۲۰] گرفت. ایفای نقش شخصیت اسکروج[۲۱] در اجرای رادیویی سرود کریسمس[۲۲] اثر دیکنز[۲۳]، از ۱۹۳۶ طیف گسترده‌ای از شنوندگان را جذب کرد. در سالمندی با وجود فلج‌بودن و وابستگی به صندلی چرخ‌دار، به ایفای نقش‌های مختلف در رادیو پرداخت. او که به هنر و موسیقی بیش از تئاتر عشق می‌ورزید، بیش از صد قطعۀ موسیقی منتشرنشده ساخت و عضو انجمن قلم به‌دستان امریکا[۲۴] بود. لاینل بریمور رمانی هم به نام آقای کانتون‌واین: یک حکایت اخلاقی[۲۵] (۱۹۵۳) نوشت.

اِتِل بریمور (۱۸۷۹ـ۱۹۵۹). خواهر لاینل، زادۀ فیلادلفیا. فعالیت حرفه‌ای خود را زیر نظر خانواده‌اش آغاز کرد. اتل بريمور[۲۶] پس از نامزدی با هنری اروینگ[۲۷] در لندن، به نیویورک بازگشت و تحت سرپرستی فرومَن‌ها در نمایش ناخدا جینکز اهل هورس مارینز[۲۸] (۱۹۰۱) اثر کلاید فیچ[۲۹] بازی کرد و موفقیتی زود هنگام به‌دست آورد. با این‌که در ابتدا آرزو داشت تکنواز پیانو شود، در تئاتر ماندگار شد و به‌مثابۀ بازیگری متین و خونگرم شهرتی به‌دست آورد. او محبوب‌ترین نقش خود را در ذرت سبز است[۳۰] (۱۹۴۰ـ۱۹۴۲) ایفا کرد. کارش در عالم سینما محدود بود، هرچند در ۱۹۴۴ جایزۀ اسکار نقش دوم زن را برای فیلم تنها قلب بی‌کس (فقط دل‌‌تنگ)[۳۱] به‌دست آورد. در ۱۹۲۸ تماشاخانه‌ای به نام او در نیویورک گشایش یافت.

جان بَریمور (۱۸۸۲ـ۱۹۴۲). برادر کوچک‌تر لاینل و اِتِل، زادۀ فیلادلفیا. پیش از رو آوردن به صحنه، در نقاشی و کاریکاتور دستی آزمود. پس از آغاز فعالیت حرفه‌ای در ۱۹۰۳ به‌سبب چهرۀ جذاب و رفتار سرزنده و بی‌پروای خود به بت میلیون‌ها تماشاگر فیلم و نمایش تبدیل شد. بازی او در نقش هملت[۳۲] در ۱۹۲۲ مردم را مبهوت کرد. پس از ۱۹۱۲ بیشتر کار او به سینما و رادیو اختصاص یافت؛ آخرین حضور وی بر روی صحنه در ۱۹۳۹ و در نمایش فرزندان عزیز من[۳۳] بود، مضحکه‌ای دردناک دربارۀ زندگی خصوصی پرفرازونشیب خودش. چهار بار ازدواج کرد؛ شخصیت وسوسه‌انگیز او به دو تا از فرزندانش، دایانا و جان جونیور (جان درو بَریمور[۳۴])، منتقل شد، که آن‌ها نیز کار بازیگری را دنبال کردند. دایانا در ۳۸سالگی، اندکی پس از انتشار زندگی‌نامۀ خودنوشتش به‌نام خیلی زیاد خیلی زود[۳۵] (۱۹۵۸)، درگذشت. لاینل و جان بَریمور در کنار هم نمایش‌های پیتر ایبتسون[۳۶] و ژست[۳۷] را بازی کردند. سه فرزند خانوادۀ بریمور، لاینل و اِتل و جان، فقط یک‌بار در فیلم راسپوتین و امپراتریس[۳۸] (۱۹۳۲) باهم ظاهر شدند. نمایش خانوادۀ سلطنتی[۳۹] (۱۹۳۴) اثر ادنا فربر[۴۰] و جورج اس کافمن[۴۱] تا حدی برمبنای سرگذشت خانوادۀ بریمور نوشته شده است.

درو بریمور (۱۹۷۵ـ ). دختر جان بریمور پسر، بازیگر مشهور سینما و تئاتر امریکا. لاینل و اتل بریمور عمو و عمه بزرگش بودند. نخستین نقشش را در یازده‌ماهگی ایفا کرد. در هفت‌سالگی در فیلم محبوب ای ‌تی، موجود فرازمینی[۴۲] ایفای نقش کرد. ازجمله فیلم‌های اوست: اختلافات حل‌نشدنی (۱۹۸۴)، بتمن برای همیشه[۴۳] (۱۹۹۵)، فرشتگان چارلی[۴۴] (۲۰۰۰).
 

  1. ↑ Anglo-American
  2. ↑ Maurice Barrymore
  3. ↑ Herbert Blythe
  4. ↑ Agra
  5. ↑ Augustin Daly
  6. ↑ Under the Gaslight
  7. ↑ John and Louisa Lane Drew
  8. ↑ Daly’s Company
  9. ↑ Mme Modjeska
  10. ↑ Georgiana Drew Barrymore
  11. ↑ The Frohmans
  12. ↑ Lawrence Barrett
  13. ↑ Edwin Booth
  14. ↑ Lionel Barrymore
  15. ↑ John Drew
  16. ↑ Dinner at Eight
  17. ↑ You Can’t take It With You
  18. ↑ Dr. Kildare
  19. ↑ A Free Soul
  20. ↑ Academy Award
  21. ↑ Scrooge
  22. ↑ Christmas Carol
  23. ↑ Dickens
  24. ↑ American Society of Etchers
  25. ↑ Mr. Cantonwine: a Moral Tale
  26. ↑ Ethel Barrymore
  27. ↑ Henry Irving
  28. ↑ Captain Jinks of the Horse Marines
  29. ↑ Clyde Fitch
  30. ↑ The Corn is Green
  31. ↑ None But the Lonely Heart
  32. ↑ Hamlet
  33. ↑ My Dear Children
  34. ↑ John Drew Barrymore
  35. ↑ Too Much Too Soon
  36. ↑ Peter Ibbetson
  37. ↑ The Jest
  38. ↑ Rasputin and the Empress
  39. ↑ Royal Family
  40. ↑ Edna Ferber
  41. ↑ George S Kaufman
  42. ↑ E T The Extra-Terrestrial
  43. ↑ Batman Forever
  44. ↑ Charlie’s Angles
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=بریمور،_خانواده&oldid=2010137483»