مادرنا، برونو (۱۹۲۰ـ۱۹۷۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=برونو مادِرنا|نام=Bruno Maderna|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ونیز۱۹۲۰م|تاریخ مرگ=۱۹۷۳م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=دیورتیمِنتو، نکتورن، کنتینوئو|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=در ۱۹۵۴ با همکاری بریو، رادیو استودیو دی فونولوجیا موزیکالۀ میلان را بنیاد گذاشت|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}مادِرنا، برونو (۱۹۲۰ـ۱۹۷۳) | |||
[[ | (Maderna, Bruno) | ||
[[پرونده:Maderna, Bruno.jpg|بندانگشتی|برونو مادرنا]] | |||
آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ایتالیایی. در ۱۹۵۴ با همکاری لوچانو بِریو<ref>Luciano Berio | آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ایتالیایی. در ۱۹۵۴ با همکاری [[بریو، لوچانو (۱۹۲۵- ۲۰۰۳م)|لوچانو بِریو]]<ref>Luciano Berio | ||
</ref> یک استودیوی الکترونیک در [[میلان، شهر|میلان]] راه‌اندازی کرد. ساخته‌های او ترکیبی از تکنیک‌های شانسی و گرافیکی و (← [[موسیقی_تصادفی]]؛ [[نت_نویسی_گرافیکی|نت‌نویسی گرافیکی]]) صدایی عالی است. این ساخته‌ها عبارت‌اند از اثر پیش‌گامانه برای فلوت زنده و ضبط‌شده، ''موسیقی بر اساس دو بُعد''<ref>''Musica su due dimensioni'' | |||
</ref> یک استودیوی الکترونیک در میلان راه‌اندازی کرد. ساخته‌های او ترکیبی از تکنیک‌های شانسی و گرافیکی و (← [[ | |||
</ref> (۱۹۵۲)، کنسرتوهای متعدد، و ''هوپریون''<ref>''Hyperion'' | </ref> (۱۹۵۲)، کنسرتوهای متعدد، و ''هوپریون''<ref>''Hyperion'' | ||
</ref> (۱۹۶۴)، یک «اپرای متحرک»، که این اپرا از تعدادی صحنه‌های موزیکال تشکیل می‌شود که به‌شیوه‌های مختلف می‌توانند ترکیب شوند. مادرنا در ونیز به‌دنیا آمد. | </ref> (۱۹۶۴)، یک «اپرای متحرک»، که این اپرا از تعدادی صحنه‌های موزیکال تشکیل می‌شود که به‌شیوه‌های مختلف می‌توانند ترکیب شوند. مادرنا در [[ونیز]] به‌دنیا آمد. [[ویولن]]، [[پیانو]]، و آهنگ‌سازی را از آلِسّاندرو بوستینی<ref>Alessandro Bustini </ref> در آکادمی سانتا سسیلیا<ref>Academy of Santa Cecilia </ref> در رم فراگرفت، و سپس درس‌هایی در آهنگ‌سازی و رهبری از [[مالیپیرو، جان فرانچسکو (۱۸۸۲ـ۱۹۷۳)|مالیپیِرو]]<ref>Malipiero </ref> و شِرشِن<ref>Scherchen</ref> دریافت کرد. در اروپا به رهبری ارکستر پرداخت و متخصص اجرای موسیقی مدرن بود. در ۱۹۵۴ با همکاری بریو<ref> Berio </ref>، رادیو استودیو دی فونولوجیا موزیکالۀ میلان<ref>Milan Radio Studio di Fonologia Musicale</ref> را بنیاد گذاشت و با آثاری همچون ''دیورتیمِنتو''<ref>''Divertimento''</ref>، ''نکتورن''<ref>''Notturno'' </ref>، ''کنتینوئو''<ref>''Continuo'' </ref>، پیش‌گام موسیقی الکترونیک ایتالیایی شد. در ۱۹۶۵ به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] رفت و ''اینتولِرانتسا''<ref>''Intolleranza'' </ref> اثر [[نونو، لوییجی (۱۹۲۴ـ۱۹۹۰)|نونو]]<ref>Nono</ref> را در [[بوستون]] و کنسرت‌هایی را در [[نیویورک]] و [[شیکاگو]] رهبری کرد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۷
| برونو مادِرنا Bruno Maderna | |
|---|---|
| زادروز |
ونیز۱۹۲۰م |
| درگذشت | ۱۹۷۳م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر |
| آثار | دیورتیمِنتو، نکتورن، کنتینوئو |
| گروه مقاله | موسیقی |
مادِرنا، برونو (۱۹۲۰ـ۱۹۷۳)
(Maderna, Bruno)
آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ایتالیایی. در ۱۹۵۴ با همکاری لوچانو بِریو[۱] یک استودیوی الکترونیک در میلان راه‌اندازی کرد. ساخته‌های او ترکیبی از تکنیک‌های شانسی و گرافیکی و (← موسیقی_تصادفی؛ نت‌نویسی گرافیکی) صدایی عالی است. این ساخته‌ها عبارت‌اند از اثر پیش‌گامانه برای فلوت زنده و ضبط‌شده، موسیقی بر اساس دو بُعد[۲] (۱۹۵۲)، کنسرتوهای متعدد، و هوپریون[۳] (۱۹۶۴)، یک «اپرای متحرک»، که این اپرا از تعدادی صحنه‌های موزیکال تشکیل می‌شود که به‌شیوه‌های مختلف می‌توانند ترکیب شوند. مادرنا در ونیز به‌دنیا آمد. ویولن، پیانو، و آهنگ‌سازی را از آلِسّاندرو بوستینی[۴] در آکادمی سانتا سسیلیا[۵] در رم فراگرفت، و سپس درس‌هایی در آهنگ‌سازی و رهبری از مالیپیِرو[۶] و شِرشِن[۷] دریافت کرد. در اروپا به رهبری ارکستر پرداخت و متخصص اجرای موسیقی مدرن بود. در ۱۹۵۴ با همکاری بریو[۸]، رادیو استودیو دی فونولوجیا موزیکالۀ میلان[۹] را بنیاد گذاشت و با آثاری همچون دیورتیمِنتو[۱۰]، نکتورن[۱۱]، کنتینوئو[۱۲]، پیش‌گام موسیقی الکترونیک ایتالیایی شد. در ۱۹۶۵ به امریکا رفت و اینتولِرانتسا[۱۳] اثر نونو[۱۴] را در بوستون و کنسرت‌هایی را در نیویورک و شیکاگو رهبری کرد.