آفورکی، ایسایاس (۱۹۴۵): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ایسایاس آفورکی|نام=Issaias Afwerki|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۴۵م|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=اریتره‌ای|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=نظامی|سبک=|مکتب=|سمت=معاون دبیرکل دولت اریتره (۱۹۸۷م) - دبیرکل دولت اریتره (۱۹۹۱م) - رئیس‌جمهور اریتره (از ۱۹۹۳م)|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:10146400-1.jpg|بندانگشتی|ایسایاس آفورکی]] | |||
آفْوِرْکْی، ایسایاس (۱۹۴۵م - )(Afwerki, Issaias)<br /> | |||
نظامی و سیاستمدار [[اریتره|اریتره]]<nowiki/>ای، از ۱۹۹۳م رئیس‌جمهور آن کشور. در ۱۹۹۱م، درپی سرنگونی [[منگیستو، هایله ماریام (۱۹۳۷)|منگیستو]]<ref>Mengistu</ref>، رئیس‌جمهور [[اتیوپی]]، به ریاست دولت موقت اریتره رسید و با استقلالِ اریتره در ۱۹۹۳م، با رأی مجلس ملی به ریاست جمهوری انتخاب شد. او بلافاصله دولتی فوق‌العاده متمرکز، با نظارت بر همۀ امور و تأکید بر انضباط و ایثارگری‌های دورۀ جنگ، ایجاد کرد. از آغاز ریاست جمهوری او، اریتره با [[سودان]] و [[یمن]] درگیر جنگ شده، و این درگیری‌ها پس از آن نیز با اتیوپی، در ۱۹۹۸م، و حتی با کوچک‌ترین همسایۀ خود، [[جیبوتی]]<ref>Djibouti</ref>، هم ادامه یافت. از سرگیری منازعات با اتیوپی در سال ۲۰۰۰م، به‌سبب انحراف افکار و انتقادات مردم از مشکلات داخلی، برای ایسایاس مغتنم بود، اما بروز هرچه بیشتر مشکلات داخلی، نبود مردم‌سالاری، کمبود [[مواد غذایی]] و توسعۀ محدود، و نیز ناکارآمد بودنِ شعار سیاست خودکفایی ایسایاس، به موج انتقادات مردم اریتره دامن زد. ایسایاس، که به رئیس‌جمهوری خودمانی و قابل دسترس معروف است، غالباً در قهوه‌خانه‌ای نزدیک مقر ریاست جمهوری در [[اسمره]]<ref>Asmara</ref> مشغول گفت‌وگو با مشتریان بوده است. با این‌حال، خود را تجلی غرور مردم اریتره دانسته و از [[سازمان وحدت افریقا]]<ref>Organization of African Unity</ref>، [[ملل متحد، سازمان|سازمان ملل متحد]]، و [[امریکا، ایالات متحده|ایالات متحده امریکا]]، به‌سبب ناتوانی در ایجاد تفاهم با اریتره، انتقاد کرده است. او که کارآموزِ رشتۀ مهندسی بود، در ۱۹۶۶م به جبهۀ آزادی‌بخش اریتره<ref>(Eritrean Liberation Front (ELF</ref> پیوست و در همان سال در [[چین]] آموزش نظامی دید. در م۱۹۶۸، به رهبری منطقۀ چهارم جبهۀ آزادی‌بخش اریتره رسید و در سال بعد به درجۀ فرماندهی کل ارتقا یافت. در ۱۹۷۷م، با گروهی دیگر جبهۀ آزادی‌بخش خلق اریتره<ref>(Eritrean People’s Liberation Front (EPLF</ref> را بنیاد نهاد، که بعدها نام آن به جبهۀ خلق برای دموکراسی و عدالت<ref>(People’s Front for Democracy and Justice (PFDJ</ref> تغییر یافت. در ۱۹۸۷م، به معاونت دبیرکلی و در ۱۹۹۱م به دبیرکلی دولت موقت اریتره منصوب شد از آن پس عملاً قدرت را به‌دست گرفت.<br/> | |||
---- | ---- | ||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های افریقایی]] | [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های افریقایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۰
| ایسایاس آفورکی Issaias Afwerki | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۵م |
| ملیت | اریتره‌ای |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | نظامی |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
آفْوِرْکْی، ایسایاس (۱۹۴۵م - )(Afwerki, Issaias)
نظامی و سیاستمدار اریتره‌ای، از ۱۹۹۳م رئیس‌جمهور آن کشور. در ۱۹۹۱م، درپی سرنگونی منگیستو[۱]، رئیس‌جمهور اتیوپی، به ریاست دولت موقت اریتره رسید و با استقلالِ اریتره در ۱۹۹۳م، با رأی مجلس ملی به ریاست جمهوری انتخاب شد. او بلافاصله دولتی فوق‌العاده متمرکز، با نظارت بر همۀ امور و تأکید بر انضباط و ایثارگری‌های دورۀ جنگ، ایجاد کرد. از آغاز ریاست جمهوری او، اریتره با سودان و یمن درگیر جنگ شده، و این درگیری‌ها پس از آن نیز با اتیوپی، در ۱۹۹۸م، و حتی با کوچک‌ترین همسایۀ خود، جیبوتی[۲]، هم ادامه یافت. از سرگیری منازعات با اتیوپی در سال ۲۰۰۰م، به‌سبب انحراف افکار و انتقادات مردم از مشکلات داخلی، برای ایسایاس مغتنم بود، اما بروز هرچه بیشتر مشکلات داخلی، نبود مردم‌سالاری، کمبود مواد غذایی و توسعۀ محدود، و نیز ناکارآمد بودنِ شعار سیاست خودکفایی ایسایاس، به موج انتقادات مردم اریتره دامن زد. ایسایاس، که به رئیس‌جمهوری خودمانی و قابل دسترس معروف است، غالباً در قهوه‌خانه‌ای نزدیک مقر ریاست جمهوری در اسمره[۳] مشغول گفت‌وگو با مشتریان بوده است. با این‌حال، خود را تجلی غرور مردم اریتره دانسته و از سازمان وحدت افریقا[۴]، سازمان ملل متحد، و ایالات متحده امریکا، به‌سبب ناتوانی در ایجاد تفاهم با اریتره، انتقاد کرده است. او که کارآموزِ رشتۀ مهندسی بود، در ۱۹۶۶م به جبهۀ آزادی‌بخش اریتره[۵] پیوست و در همان سال در چین آموزش نظامی دید. در م۱۹۶۸، به رهبری منطقۀ چهارم جبهۀ آزادی‌بخش اریتره رسید و در سال بعد به درجۀ فرماندهی کل ارتقا یافت. در ۱۹۷۷م، با گروهی دیگر جبهۀ آزادی‌بخش خلق اریتره[۶] را بنیاد نهاد، که بعدها نام آن به جبهۀ خلق برای دموکراسی و عدالت[۷] تغییر یافت. در ۱۹۸۷م، به معاونت دبیرکلی و در ۱۹۹۱م به دبیرکلی دولت موقت اریتره منصوب شد از آن پس عملاً قدرت را به‌دست گرفت.