کیج، جان (۱۹۱۲ـ۱۹۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=جان کیج|نام=John Cage|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۱۲م|تاریخ مرگ=۱۹۹۲م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=منظرۀ خیالی چهار، ۴ دقیقه و ۳۳ ثانیه|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}کیج، جان (۱۹۱۲ـ۱۹۹۲)(Cage, John) | |||
[[پرونده:Cage, John.jpg|بندانگشتی|جان کیج]] | |||
[[ | [[پرونده:Cage, John1.jpg|بندانگشتی|جان کیج]] | ||
آهنگ‌ساز امریکایی. علاقۀ او به موسیقی کلاسیک هندی او را به این دیدگاه رهنمون شد که منظور از موسیقی دگرگون‌کردن شیوۀ گوش‌دادن افراد است. از ۱۹۴۸ سازها، شکل‌های گرافیکی، و شیوه‌های گوناگون گزینش نوبتی را تجربه کرد تا موسیقی‌ای یکسره تصادفی خلق کند؛ همچون در ''منظرۀ خیالی چهار''<ref>''Imaginary Landscape IV'' | آهنگ‌ساز امریکایی. علاقۀ او به موسیقی کلاسیک هندی او را به این دیدگاه رهنمون شد که منظور از موسیقی دگرگون‌کردن شیوۀ گوش‌دادن افراد است. از ۱۹۴۸ سازها، شکل‌های گرافیکی، و شیوه‌های گوناگون گزینش نوبتی را تجربه کرد تا موسیقی‌ای یکسره تصادفی خلق کند؛ همچون در ''منظرۀ خیالی چهار''<ref>''Imaginary Landscape IV'' | ||
</ref> (۱۹۵۱)، ۲۴ رادیو را به‌کار گرفت که تصادفی هر یک روی شبکه‌ای تنظیم می‌شدند. عقاید او تأثیر عمیقی بر زیباشناسی اواخر قرن۲۰ گذاشت. کِیج مدتی از [[شونبرگ، آرنولد (۱۸۷۴ـ۱۹۵۱)|آرنولد شونبرگ]]<ref>Arnold Schoenberg </ref>، تعلیم گرفت و در واکنش برضد سنت موسیقی اروپایی به‌نفع زبانی آزادانه‌تر که از حالت‌های غیرغربی استقبال کند، به دیگر نوآوران پیوست. او مخترع پیانوی آماده<ref>prepared piano</ref> بود، که در آن اشیای گوناگونی بین سیم‌ها نصب شده بودند، و آوا و صدای تولیدشده را تغییر می‌دادند؛ کیج مهم‌ترین پیشگام و متخصص مفاهیمی «تجربی» همچون نامعیّنی، شانس (موسیقی تصادفی<ref> aleatory music</ref>)، و سکوت بود، و عقاید او تأثیر بسیاری در موسیقی اروپا و [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] گذاشت. تلاش می‌کرد تا از سلطۀ آهنگ‌ساز بر موسیقی کم کند، عنصر تصادف و تعیین‌ناشدگی را وارد کار کند و به صداها اجازه دهد تا «خودشان باشند». با تأثیر پذیرفتن از اندیشه‌های شرقی، می‌کوشید برتری آهنگ‌ساز را تنزل دهد. در یکی از آثار اخیرش، ''۴ دقیقه و ۳۳ ثانیه''<ref> ''4 Minutes and 33 Seconds''</ref>''''، نوازندۀ [[پیانو]] پشت ساز می‌نشیند و در همان مدت تعیین‌شده [[پارتیتور]] را می‌خواند اما نمی‌نوازد. کیج کاشف موسیقی الکترونیک نیز بود. | |||
</ref> (۱۹۵۱)، ۲۴ رادیو را به‌کار گرفت که تصادفی هر یک روی شبکه‌ای تنظیم می‌شدند. عقاید او تأثیر عمیقی بر زیباشناسی اواخر قرن۲۰ گذاشت. کِیج مدتی از آرنولد شونبرگ<ref>Arnold Schoenberg </ref>، تعلیم گرفت و در واکنش برضد سنت موسیقی اروپایی به‌نفع زبانی آزادانه‌تر که از حالت‌های غیرغربی استقبال کند، به دیگر نوآوران پیوست. او مخترع پیانوی آماده<ref>prepared piano</ref> بود، که در آن اشیای گوناگونی بین سیم‌ها نصب شده بودند، و آوا و صدای تولیدشده را تغییر می‌دادند؛ کیج مهم‌ترین پیشگام و متخصص مفاهیمی «تجربی» همچون نامعیّنی، شانس (موسیقی تصادفی<ref> aleatory music</ref>)، و سکوت بود، و عقاید او تأثیر بسیاری در موسیقی اروپا و امریکا گذاشت. تلاش می‌کرد تا از سلطۀ آهنگ‌ساز بر موسیقی کم کند، عنصر تصادف و تعیین‌ناشدگی را وارد کار کند و به صداها اجازه دهد تا «خودشان باشند». با تأثیر پذیرفتن از اندیشه‌های شرقی، می‌کوشید برتری آهنگ‌ساز را تنزل دهد. در یکی از آثار اخیرش، ''۴ دقیقه و ۳۳ ثانیه''<ref> ''4 Minutes and 33 Seconds''</ref>''''، نوازندۀ پیانو پشت ساز می‌نشیند و در همان مدت تعیین‌شده پارتیتور را می‌خواند اما نمی‌نوازد. کیج کاشف موسیقی الکترونیک نیز بود. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۱
| جان کیج John Cage | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۲م |
| درگذشت | ۱۹۹۲م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز |
| آثار | منظرۀ خیالی چهار، ۴ دقیقه و ۳۳ ثانیه |
| گروه مقاله | موسیقی |
کیج، جان (۱۹۱۲ـ۱۹۹۲)(Cage, John)
آهنگ‌ساز امریکایی. علاقۀ او به موسیقی کلاسیک هندی او را به این دیدگاه رهنمون شد که منظور از موسیقی دگرگون‌کردن شیوۀ گوش‌دادن افراد است. از ۱۹۴۸ سازها، شکل‌های گرافیکی، و شیوه‌های گوناگون گزینش نوبتی را تجربه کرد تا موسیقی‌ای یکسره تصادفی خلق کند؛ همچون در منظرۀ خیالی چهار[۱] (۱۹۵۱)، ۲۴ رادیو را به‌کار گرفت که تصادفی هر یک روی شبکه‌ای تنظیم می‌شدند. عقاید او تأثیر عمیقی بر زیباشناسی اواخر قرن۲۰ گذاشت. کِیج مدتی از آرنولد شونبرگ[۲]، تعلیم گرفت و در واکنش برضد سنت موسیقی اروپایی به‌نفع زبانی آزادانه‌تر که از حالت‌های غیرغربی استقبال کند، به دیگر نوآوران پیوست. او مخترع پیانوی آماده[۳] بود، که در آن اشیای گوناگونی بین سیم‌ها نصب شده بودند، و آوا و صدای تولیدشده را تغییر می‌دادند؛ کیج مهم‌ترین پیشگام و متخصص مفاهیمی «تجربی» همچون نامعیّنی، شانس (موسیقی تصادفی[۴])، و سکوت بود، و عقاید او تأثیر بسیاری در موسیقی اروپا و امریکا گذاشت. تلاش می‌کرد تا از سلطۀ آهنگ‌ساز بر موسیقی کم کند، عنصر تصادف و تعیین‌ناشدگی را وارد کار کند و به صداها اجازه دهد تا «خودشان باشند». با تأثیر پذیرفتن از اندیشه‌های شرقی، می‌کوشید برتری آهنگ‌ساز را تنزل دهد. در یکی از آثار اخیرش، ۴ دقیقه و ۳۳ ثانیه[۵]، نوازندۀ پیانو پشت ساز می‌نشیند و در همان مدت تعیین‌شده پارتیتور را می‌خواند اما نمی‌نوازد. کیج کاشف موسیقی الکترونیک نیز بود.