آلفارو، الویی (۱۸۴۲ـ۱۹۱۲): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<p style="text-align: justify;">آلفارو، اِلویی ( | <p style="text-align: justify;">{{جعبه زندگینامه|عنوان=الویی آلفارو|نام=Eloy Alfaro|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۴۲م|تاریخ مرگ=۱۹۱۲م|دوره زندگی=|ملیت=اهل اکوادور|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=نظامی|سبک=|مکتب=|سمت=رئیس‌جمهور اکوادور (۱۸۹۵ـ۱۹۰۱م؛ ۱۹۰۷ـ۱۹۱۱م)|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:10192400-1.jpg|بندانگشتی|الویی آلفارو]] | |||
<p style="text-align: justify;">آلفارو، اِلویی (۱۸۴۲ـ۱۹۱۲م)(Alfaro, Eloy)<br /> ژنرال، دولتمرد، و رئیس‌جمهور [[اکوادور]] (۱۸۹۵ـ۱۹۰۱م؛ ۱۹۰۷ـ۱۹۱۱م). در چندین شورش شرکت داشت تا سرانجام با کمک ارتش لوئیس کوردرو<ref>Luis Cordero</ref>، رئیس‌جمهور وقت را سرنگون کرد (۱۸۹۵م)، اما نتوانست از کشمکش‌های سیاسی اجتناب کند و حکومتی منظم را بنیان نهد. در ۲۲سالگی فرماندار [[مانابی]]<ref>Manabi</ref> را ربود و ۲۵ سال بعد رهبری انقلابی بود. او در اولین دورۀ ریاست جمهوری‌اش آزادی مذهبی را رواج داد. ازدواج مدنی را نهادینه کرد و از آموزش عمومی حمایت کرد. پس از دومین دورۀ ریاست جمهوری‌اش [[تبعید]] شد و سپس مخالفانش او را در [[کیتو]]<ref>Quito</ref> کشتند.<br/> </p> | |||
---- | ---- | ||
[[Category:انقلاب ها و انقلابیون]] [[Category:اشخاص و گروه ها]] [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های آمریکایی]] | [[Category:انقلاب ها و انقلابیون]] [[Category:اشخاص و گروه ها]] [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های آمریکایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۷
| الویی آلفارو Eloy Alfaro | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۲م |
| درگذشت | ۱۹۱۲م |
| ملیت | اهل اکوادور |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | نظامی |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
آلفارو، اِلویی (۱۸۴۲ـ۱۹۱۲م)(Alfaro, Eloy)
ژنرال، دولتمرد، و رئیس‌جمهور اکوادور (۱۸۹۵ـ۱۹۰۱م؛ ۱۹۰۷ـ۱۹۱۱م). در چندین شورش شرکت داشت تا سرانجام با کمک ارتش لوئیس کوردرو[۱]، رئیس‌جمهور وقت را سرنگون کرد (۱۸۹۵م)، اما نتوانست از کشمکش‌های سیاسی اجتناب کند و حکومتی منظم را بنیان نهد. در ۲۲سالگی فرماندار مانابی[۲] را ربود و ۲۵ سال بعد رهبری انقلابی بود. او در اولین دورۀ ریاست جمهوری‌اش آزادی مذهبی را رواج داد. ازدواج مدنی را نهادینه کرد و از آموزش عمومی حمایت کرد. پس از دومین دورۀ ریاست جمهوری‌اش تبعید شد و سپس مخالفانش او را در کیتو[۳] کشتند.