استنلی، وندل (۱۹۰۴ـ۱۹۷۱): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=جیمز سامنر|نام=James Sumner|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۸۷م|تاریخ مرگ=۱۹۵۵م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=متخصص بیوشیمی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=نوبل شیمی ۱۹۴۶ به‌همراه جان نورتروپ و وندل استنلی|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=شیمی و بیوشیمی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:11272800.jpg|بندانگشتی|وندل استنلی]] | |||
اِستَنلی، وِندِل (۱۹۰۴ـ۱۹۷۱)(Stanley, Wendell) | اِستَنلی، وِندِل (۱۹۰۴ـ۱۹۷۱)(Stanley, Wendell) | ||
متخصص امریکایی بیوشیمی. در ۱۹۳۵، ویروس موزائیک توتون تی‌اِم‌وی را متبلور و ثابت کرد که حتی در حالت بلوری ویروسی مسری باقی می‌ماند. با جان نورتروپ<ref>John Northrop | متخصص امریکایی بیوشیمی. در ۱۹۳۵، ویروس موزائیک توتون تی‌اِم‌وی را متبلور و ثابت کرد که حتی در حالت بلوری ویروسی مسری باقی می‌ماند. با [[نورتروپ، جان هوارد (۱۸۹۱ـ۱۹۸۷)|جان نورتروپ]]<ref>John Northrop | ||
</ref> و [[سامنر، جیمز (۱۸۸۷ـ۱۹۵۵)|جیمز سامنر]]<ref>James Sumner | |||
</ref> و جیمز سامنر<ref>James Sumner | |||
</ref>، جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۴۶ را به‌سبب تهیۀ آنزیم‌های خالص و پروتئین‌های ویروسی<ref> virus protein</ref> به‌دست آورد. | </ref>، جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۴۶ را به‌سبب تهیۀ آنزیم‌های خالص و پروتئین‌های ویروسی<ref> virus protein</ref> به‌دست آورد. | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۰: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]] | [[Category:شیمی و بیوشیمی]] | ||
[[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۸
| جیمز سامنر James Sumner | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۷م |
| درگذشت | ۱۹۵۵م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | متخصص بیوشیمی |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | نوبل شیمی ۱۹۴۶ به‌همراه جان نورتروپ و وندل استنلی |
اِستَنلی، وِندِل (۱۹۰۴ـ۱۹۷۱)(Stanley, Wendell)
متخصص امریکایی بیوشیمی. در ۱۹۳۵، ویروس موزائیک توتون تی‌اِم‌وی را متبلور و ثابت کرد که حتی در حالت بلوری ویروسی مسری باقی می‌ماند. با جان نورتروپ[۱] و جیمز سامنر[۲]، جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۴۶ را به‌سبب تهیۀ آنزیم‌های خالص و پروتئین‌های ویروسی[۳] به‌دست آورد.