استیمه، دومارسه (۱۹۰۰ـ۱۹۵۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =دومارسه استیمه | |عنوان =دومارسه استیمه | ||
| خط ۱۲: | خط ۹: | ||
|تاریخ مرگ=۱۹۵۳م | |تاریخ مرگ=۱۹۵۳م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=اهل | |ملیت=اهل هائیتی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۶: | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =رییس جمهور | |سمت =رییس جمهور هائیتی (۱۹۴۶ـ۱۹۵۰) | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}سیاستمدار و رئیس‌جمهور هائیتی (۱۹۴۶ـ۱۹۵۰). پس از سرنگونی دیکتاتوری الی‌لسکو<ref>Elie Lescot</ref> در کودتای نظامی، مجمع ملی او را به ریاست جمهوری برگزید، و برنامۀ ملی ـ مردمی‌ای را | }} | ||
</ref> سرنگون شد؛ چون در کشور حکومت نظامی اعلام کرده بود و تلاشش مبنی‌بر لغو ممنوعیت انتخاب دوبارۀ رؤسای جمهوری بود، او به امریکا گریخت و همان‌جا در تبعید درگذشت. انتخاب او پس از ۳۱ سال سلطۀ نخبگان دورگۀ سیاه و سفید، نشانۀ بازگشت قدرت به نخبگان سیاسی سیاه‌پوست کشور بود. در دهۀ ۱۹۶۰، فرانسوا دووالیه<ref>François Duvalier | [[پرونده:11284300.png|بندانگشتی|دومارسه استیمه]] | ||
</ref>، که بیوه و پسر استیمه در خدمت حکومت او بودند، او را قهرمان ملی نامید. استیمه در جوانی یتیم شد و عمویش که عضو سنای هائیتی بود، او را بزرگ کرد. معلم ریاضی شد و به دووالیه درس داد. او در ۱۹۳۰ عضو مجلس نمایندگان شد و در مقام وزیر آموزش دولت استنیو ونسان<ref>Sténio Vincent</ref> با انجام اصلاحات در آموزش عالی شهرتی | اِستیمِه، دومارسِه (۱۹۰۰ـ۱۹۵۳)(Estime, Dumarsais) | ||
سیاستمدار و رئیس‌جمهور [[هاییتی|هائیتی]] (۱۹۴۶ـ۱۹۵۰). پس از سرنگونی دیکتاتوری الی‌لسکو<ref>Elie Lescot</ref> در کودتای نظامی، مجمع ملی او را به ریاست جمهوری برگزید، و برنامۀ ملی ـ مردمی‌ای را به اجرا گذاشت که شامل ممنوعیت مالکیت خارجی زمین، ارتقای سطح آموزش، قانونی‌کردن اتحادیه‌های کارگری، آزادی مطبوعات، حمایت از جهانگردی، و ترویج آیین وودو بود. در ۱۹۵۰ با کودتای سرگرد پل اوژن مالوار<ref>Paul Eugene Magloire | |||
</ref> سرنگون شد؛ چون در کشور حکومت نظامی اعلام کرده بود و تلاشش مبنی‌بر لغو ممنوعیت انتخاب دوبارۀ رؤسای جمهوری بود، او به امریکا گریخت و همان‌جا در تبعید درگذشت. انتخاب او پس از ۳۱ سال سلطۀ نخبگان دورگۀ سیاه و سفید، نشانۀ بازگشت قدرت به نخبگان سیاسی سیاه‌پوست کشور بود. در دهۀ ۱۹۶۰، [[دووالیه، فرانسوا (۱۹۰۷ـ۱۹۷۱)|فرانسوا دووالیه]]<ref>François Duvalier | |||
</ref>، که بیوه و پسر استیمه در خدمت حکومت او بودند، او را قهرمان ملی نامید. استیمه در جوانی یتیم شد و عمویش که عضو سنای هائیتی بود، او را بزرگ کرد. معلم ریاضی شد و به دووالیه درس داد. او در ۱۹۳۰ عضو مجلس نمایندگان شد و در مقام وزیر آموزش دولت [[ونسان، استنیو (۱۸۷۴ـ۱۹۵۹)|استنیو ونسان]]<ref>Sténio Vincent</ref> با انجام اصلاحات در آموزش عالی شهرتی به دست آورد. | |||
| | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های آمریکایی]] | [[Category:تاریخ جهان]] | ||
[[Category:سایر کشورها و حکومت های آمریکایی]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۲
| دومارسه استیمه Dumarsais Estime | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۰۰م |
| درگذشت | ۱۹۵۳م |
| ملیت | اهل هائیتی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
اِستیمِه، دومارسِه (۱۹۰۰ـ۱۹۵۳)(Estime, Dumarsais)
سیاستمدار و رئیس‌جمهور هائیتی (۱۹۴۶ـ۱۹۵۰). پس از سرنگونی دیکتاتوری الی‌لسکو[۱] در کودتای نظامی، مجمع ملی او را به ریاست جمهوری برگزید، و برنامۀ ملی ـ مردمی‌ای را به اجرا گذاشت که شامل ممنوعیت مالکیت خارجی زمین، ارتقای سطح آموزش، قانونی‌کردن اتحادیه‌های کارگری، آزادی مطبوعات، حمایت از جهانگردی، و ترویج آیین وودو بود. در ۱۹۵۰ با کودتای سرگرد پل اوژن مالوار[۲] سرنگون شد؛ چون در کشور حکومت نظامی اعلام کرده بود و تلاشش مبنی‌بر لغو ممنوعیت انتخاب دوبارۀ رؤسای جمهوری بود، او به امریکا گریخت و همان‌جا در تبعید درگذشت. انتخاب او پس از ۳۱ سال سلطۀ نخبگان دورگۀ سیاه و سفید، نشانۀ بازگشت قدرت به نخبگان سیاسی سیاه‌پوست کشور بود. در دهۀ ۱۹۶۰، فرانسوا دووالیه[۳]، که بیوه و پسر استیمه در خدمت حکومت او بودند، او را قهرمان ملی نامید. استیمه در جوانی یتیم شد و عمویش که عضو سنای هائیتی بود، او را بزرگ کرد. معلم ریاضی شد و به دووالیه درس داد. او در ۱۹۳۰ عضو مجلس نمایندگان شد و در مقام وزیر آموزش دولت استنیو ونسان[۴] با انجام اصلاحات در آموزش عالی شهرتی به دست آورد.