الساندرو باریکو: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042150467.jpg|بندانگشتی|الساندرو باریکو]] | [[پرونده:2042150467.jpg|بندانگشتی|الساندرو باریکو]] | ||
الساندرو باریکو (1958- ) Alessandro Baricco | |||
(1958) | |||
نویسنده، موسیقیدان و فیلمساز ایتالیایی. بیش از هر چیز به خاطر رمان کوتاه ''ابریشم''<ref>''Seta''</ref> شناخته میشود؛ رمانی شاعرانه و رمزآمیز که به بیشتر زبانهای زندهی دنیا از جمله فارسی ترجمه شده است. | نویسنده، موسیقیدان و فیلمساز ایتالیایی. بیش از هر چیز به خاطر رمان کوتاه ''ابریشم''<ref>''Seta''</ref> شناخته میشود؛ رمانی شاعرانه و رمزآمیز که به بیشتر زبانهای زندهی دنیا از جمله فارسی ترجمه شده است. |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۱۷
الساندرو باریکو (1958- ) Alessandro Baricco
نویسنده، موسیقیدان و فیلمساز ایتالیایی. بیش از هر چیز به خاطر رمان کوتاه ابریشم[۱] شناخته میشود؛ رمانی شاعرانه و رمزآمیز که به بیشتر زبانهای زندهی دنیا از جمله فارسی ترجمه شده است.
در تورین به دنیا آمد و موسیقی و فلسفه خواند. ابتدا نقدهایی در مجلات مختلف در زمینهی موسیقی نوشت که مجموعهی آنها به کتاب تبدیل گردید. ورود او به عرصهی نویسندگی با نگارش رمان سرزمینهای شیشهای آغاز شد. دو سال بعد در سال 1993 یک مدرسهی نویسندگی خلاق در تورین افتتاح کرد و با الهام از شخصیت اول رمان مشهور سلنیجر یعنی ناطوردشت[۲]، نام آن را مدرسهی هولدن گذاشت.
رمان بعدیاش اقیانوس دریا[۳] دربارهی گروهی از مردم است که در یک هتل دورافتادهی کنار دریا دور هم گردآمدهاند. اثر بعدیاش با عنوان نوچنتو: یک مونولوگ[۴] را برای تئاتر نوشت و با استقبال بسیار خوبی روبهرو شد. در سال 1998 فیلمی سینمایی با اقتباس از این اثر با عنوان افسانهی 1900[۵] به روی پرده آمد.
مهمترین اثر او یعنی ابریشم در سال 1996 به چاپ رسید. این رمان دربراهی یک تاجر فرانسوی کرم ابریشم در قرن نوزدهم است که به ژاپن سفر میکند تا محمولهای از کرم ابریشم را با خود برای تجارت به اروپا بیاورد. این سفر زمانی اتفاق میافتد که درهای ژاپن به طور معمول برای مسافران خارجی بسته است و این کشور در هالهای از رمز و راز پنهان شده است. در همین زمان رابطهای عاشقانه با همسر یکی از شاهزادگان ژاپنی به سفر او ابعاد جدیدی میبخشد. این اثر هم در سینما و هم در تئاتر مورد اقتباس قرار گرفته است.
باریکو علاوه بر اشتغال به داستاننویسی، فیلمی با عنوان لژیون 21[۶] دربارهی سمفونی نهم بتهوون و صحبت منتقدین دربارهی آن ساخته است. وی برندهی جوایز متعددی شده است. از جمله: جایزهی ویارجیو[۷] و پالاتزو آل باسکو[۸].