بیژن حکمتی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
نوازنده‌ی ایرانی ویولن و سنتور. از دوره‌ی کودکى به نواختن ساز سنتور علاقه‌مند شد و برای یادگیری این ساز به صورت حرفه‌ای دوره دید. در دوران تحصیلات متوسطه، در اردوى هنرى مسابقات رامسر شرکت کرد و مقام اول کشوری را در نواختن این ساز به دست آورد. پس از مدتی نزد [[ابوالحسن صبا]] به فراگیری ساز ویولن پرداخت. حکمتی در این دوره که با درگذشت صبا به پایان رسید، ردیفهاى یک و دو ویولن را یاد گرفت و بعد از آن نزد [[تجویدی، علی (تهران ۱۲۹۸ـ۱۳۸۴ش)|على تجویدى]] ادامه داد. او پس از مدتی در ارکستر خانه‌ی جوانان مشغول همکارى با تلویزیون شد و در ارکستر شماره‌ی 3 این سازمان با [[روح بخش، عزت (۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۷ش)|روحبخش]] همراهی کرد. "بزم آدینه" و "احساس و اندیشه" از جمله برنامه‌های تلویزیونی او در این دوره است. | |||
حکمتی در سال 1345 موفق به دریافت لیسانس نساجى از دانشکده‌ی پلی‌تکنیک شده است. در سال 1350 پس از دوره‌ی سربازی و سه سال فعالیت‌های صنعتی، وارد [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکده‌ی هنرهاى زیبا دانشگاه تهران]] شد و در آن‌جا موسیقی سنتی ایرانی و غرب را نزد اساتیدی چون [[نورعلی برومند|نورعلى برومند]]، [[داریوش صفوت]]، [[ثمین باغچه بان|ثمین باغچهبان]] و [[برکشلی، پری (تهران ۱۳۲۴ش )|پری برکشلى]] به صورت علمی یاد گرفت. از جمله استادان بزرگ او می‌توان به [[ملیک اصلانیان، امانویل (تبریز ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۸۲ش)|ملیک اصلانیان]] (نوازنده‌ی پیانو) نیز اشاره کرد. | |||
حکمتى در سال 1365 به دلایل شغلی به مشهد رفت و در کنار فعالیتهاى مهندسى در جهاد دانشگاهى، در دانشگاه مشهد نیز به تدریس موسیقى پرداخت. او در سال 1371 به عضویت شوراى شعر و موسیقى صدا و سیماى جمهورى اسلامى ایران، مرکز مشهد، درآمد. حکمتی جز ویولن و سنتور با نواختن سازهاى سهتار، تار و پیانو هم آشنایى کامل دارد. او در سال 1372 به تهران مراجعت کرد و هم‌اکنون به تدریس و پژوهش در زمینه‌ی موسیقی مشغول است. | |||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||