پناهی، جعفر (میانه ۱۳۳۹ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:13166600- 2.jpg|جایگزین=جعفر پناهی|بندانگشتی|جعفر پناهی]]<p>کارگردان سینمای ایران. فیلمهایش در اواخر دهۀ ۱۳۷۰ و اوایل دهۀ ۱۳۸۰ توجه داوران جشنوارههای بینالمللی را جلب کرد. ویژگی فیلمهای او پرهیز از داستانپردازی و روایتگری بهشیوۀ معمول و دنبالکردن آدمهایی است که ظاهراً خلقالساعه جلو دوربین او قرار میگیرند. جعفر پناهی فارغالتحصیل دانشکدۀ صدا و سیما (۱۳۶۷) است، و فعالیت هنریاش را با ساختن فیلمهای کوتاه (۱۳۶۵) آغاز کرد. مدتی دستیار کامبوزیا پرتوی و عباس کیارستمی بود. نخستین فیلمش ''بادکنک سفید'' (۱۳۷۳) توجه جشنوارههای خارجی را جلب کرد. ''آینه'' (۱۳۷۵)، ''دایره'' (۱۳۷۸)، ''طلای سرخ'' (۱۳۸۱)، و ''آفساید'' (۱۳۸۴) فیلمهای بعدی اوست، که همگی جوایزی بینالمللی برای وی بهارمغان آوردهاند.</p><p>مهمترین دستاوردهای هنری پناهی تاکنون دریافت جایزۀ بهترین فیلمنامه از جشنواره فیلم کن سال 2018 برای فیلم سهرخ و چند جایزه برای بهترین کارگردانی یا فیلمنامه یا فیلم از جشنوارههای ونیز، برلین و لوکارنو بوده است.</p> | }}[[پرونده:13166600- 2.jpg|جایگزین=جعفر پناهی|بندانگشتی|جعفر پناهی]]<p>کارگردان سینمای ایران. فیلمهایش در اواخر دهۀ ۱۳۷۰ و اوایل دهۀ ۱۳۸۰ توجه داوران جشنوارههای بینالمللی را جلب کرد. ویژگی فیلمهای او پرهیز از داستانپردازی و روایتگری بهشیوۀ معمول و دنبالکردن آدمهایی است که ظاهراً خلقالساعه جلو دوربین او قرار میگیرند. جعفر پناهی فارغالتحصیل [[دانشکده صدا و سیما|دانشکدۀ صدا و سیما]] (۱۳۶۷) است، و فعالیت هنریاش را با ساختن فیلمهای کوتاه (۱۳۶۵) آغاز کرد. مدتی دستیار [[کامبوزیا پرتوی|کامبوزیا پرتوی]] و [[کیارستمی ، عباس (تهران ۱۳۱۹)|عباس کیارستمی]] بود. نخستین فیلمش ''[[بادکنک سفید|بادکنک سفید]]'' (۱۳۷۳) توجه جشنوارههای خارجی را جلب کرد. ''آینه'' (۱۳۷۵)، ''دایره'' (۱۳۷۸)، ''طلای سرخ'' (۱۳۸۱)، و ''[[آفساید (فیلم)|آفساید]]'' (۱۳۸۴) فیلمهای بعدی اوست، که همگی جوایزی بینالمللی برای وی بهارمغان آوردهاند.</p><p>مهمترین دستاوردهای هنری پناهی تاکنون دریافت جایزۀ بهترین فیلمنامه از جشنواره فیلم کن سال 2018 برای فیلم سهرخ و چند جایزه برای بهترین کارگردانی یا فیلمنامه یا فیلم از جشنوارههای ونیز، برلین و لوکارنو بوده است.</p> | ||
<br><!--13166600--> | <br><!--13166600--> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۳
جعفر پناهی (میانه ۱۳۳۹ش- )
جعفر پناهی | |
---|---|
زادروز |
میانه ۱۳۳۹ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دانشکده صدا و سیما |
شغل و تخصص اصلی | کارگردان سینما |
آثار | آفساید |
گروه مقاله | سینما |
جوایز و افتخارات | جایزۀ بهترین فیلمنامه از جشنواره فیلم کن سال 2018 برای فیلم سهرخ و چند جایزه برای بهترین کارگردانی یا فیلمنامه یا فیلم از جشنوارههای ونیز، برلین و لوکارنو |
کارگردان سینمای ایران. فیلمهایش در اواخر دهۀ ۱۳۷۰ و اوایل دهۀ ۱۳۸۰ توجه داوران جشنوارههای بینالمللی را جلب کرد. ویژگی فیلمهای او پرهیز از داستانپردازی و روایتگری بهشیوۀ معمول و دنبالکردن آدمهایی است که ظاهراً خلقالساعه جلو دوربین او قرار میگیرند. جعفر پناهی فارغالتحصیل دانشکدۀ صدا و سیما (۱۳۶۷) است، و فعالیت هنریاش را با ساختن فیلمهای کوتاه (۱۳۶۵) آغاز کرد. مدتی دستیار کامبوزیا پرتوی و عباس کیارستمی بود. نخستین فیلمش بادکنک سفید (۱۳۷۳) توجه جشنوارههای خارجی را جلب کرد. آینه (۱۳۷۵)، دایره (۱۳۷۸)، طلای سرخ (۱۳۸۱)، و آفساید (۱۳۸۴) فیلمهای بعدی اوست، که همگی جوایزی بینالمللی برای وی بهارمغان آوردهاند.
مهمترین دستاوردهای هنری پناهی تاکنون دریافت جایزۀ بهترین فیلمنامه از جشنواره فیلم کن سال 2018 برای فیلم سهرخ و چند جایزه برای بهترین کارگردانی یا فیلمنامه یا فیلم از جشنوارههای ونیز، برلین و لوکارنو بوده است.