مدرسۀ دنی شاون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042153932.jpg|جایگزین=مدرسه دنی شاون|بندانگشتی|مدرسه دنی شاون]] | [[پرونده:2042153932.jpg|جایگزین=مدرسه دنی شاون|بندانگشتی|مدرسه دنی شاون]] | ||
[[پرونده:Denishawn School.jpg|بندانگشتی|مدرسه دنی شاون]] | |||
مدرسۀ دنی شاون Denishawn School | مدرسۀ دنی شاون Denishawn School | ||
کمپانی و مدرسۀ رقص و هنرهای وابسته<ref>School of Dancing and Related Arts</ref> مدرن امریکا که راث سن دنی<ref>Ruth St Denis</ref> (1879ـ1968) و تد شاون<ref>Ted Shawn</ref> (1891ـ1972) آن را در لس‌آنجلس تأسیس کردند. هدف از تأسیس این مدرسه پرورش بدن، ذهن، و روح بود و زمینۀ پرورشی را برای بسیاری از نمایندگان رقص مدرن باز کرد که از‌جملۀ آنان عبارت‌اند از مارتا گراهام<ref>Martha Graham</ref>، دوریس هامفری<ref>Doris Humphrey</ref> و چارلز وایدمن<ref>Charles Weidman</ref> (1901ـ1975). کمپانی دنی شاون تا 1931 گشت‌های گسترده برگزار می‌کرد. مدرسۀ دنی شاون تأثیرات دو تن از بنیادگذاران توانای خود را منعکس می‌ساخت؛ تأویل‌های جذاب راث سن دنی از رقص‌های هندی، مصری، و آسیایی ـ همچون رقص‌های کبرا<ref>Cobras</ref>، دود عود<ref>Incense</ref>، و راد (رادها)<ref>Radha</ref> همگی مربوط به 1906 ـ در امریکا و نیز در اروپا هواداران بسیار داشتند. راث سن دنی رقص‌های بابلی فیلم ''تعصب''<ref>''Intolerance''</ref> (1916) اثر دیوید وارک گریفیث<ref>D W Griffith</ref> را تنظیم کرد و در آن‌‌ها از حرکات موجی بدن و پرده‌ها استفاده کرد. شاون برای طراحی رقص‌هایش از رقص بومیان سرخ‌پوستان امریکا<ref>American Indians</ref> الهام می‌گرفت، و در سال‌های دهۀ 1930 همراه تد شاون و رقصندگان مرد گروهش در نقاط مختلف به اجرای برنامه می‌پرداخت. تلاش‌هایش برای ارتقای نقش مرد در رقص، راه را برای ستاره‌های بعدی، همچون نوره‌یف<ref>Nureyev</ref>، هموار کرد. | کمپانی و مدرسۀ رقص و هنرهای وابسته<ref>School of Dancing and Related Arts</ref> مدرن [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] که راث سن دنی<ref>Ruth St Denis</ref> (1879ـ1968) و تد شاون<ref>Ted Shawn</ref> (1891ـ1972) آن را در [[لوس آنجلس|لس‌آنجلس]] تأسیس کردند. هدف از تأسیس این مدرسه پرورش بدن، ذهن، و روح بود و زمینۀ پرورشی را برای بسیاری از نمایندگان رقص مدرن باز کرد که از‌جملۀ آنان عبارت‌اند از [[گراهام، مارتا|مارتا گراهام]]<ref>Martha Graham</ref>، دوریس هامفری<ref>Doris Humphrey</ref> و چارلز وایدمن<ref>Charles Weidman</ref> (1901ـ1975). کمپانی دنی شاون تا 1931 گشت‌های گسترده برگزار می‌کرد. مدرسۀ دنی شاون تأثیرات دو تن از بنیادگذاران توانای خود را منعکس می‌ساخت؛ تأویل‌های جذاب راث سن دنی از رقص‌های هندی، مصری، و آسیایی ـ همچون رقص‌های کبرا<ref>Cobras</ref>، دود عود<ref>Incense</ref>، و راد (رادها)<ref>Radha</ref> همگی مربوط به 1906 ـ در امریکا و نیز در اروپا هواداران بسیار داشتند. راث سن دنی رقص‌های بابلی فیلم ''تعصب''<ref>''Intolerance''</ref> (1916) اثر [[گریفیث، دیوید وارک (۱۸۷۵ـ ۱۹۴۸)|دیوید وارک گریفیث]]<ref>D W Griffith</ref> را تنظیم کرد و در آن‌‌ها از حرکات موجی بدن و پرده‌ها استفاده کرد. شاون برای طراحی رقص‌هایش از رقص بومیان سرخ‌پوستان امریکا<ref>American Indians</ref> الهام می‌گرفت، و در سال‌های دهۀ 1930 همراه تد شاون و رقصندگان مرد گروهش در نقاط مختلف به اجرای برنامه می‌پرداخت. تلاش‌هایش برای ارتقای نقش مرد در رقص، راه را برای ستاره‌های بعدی، همچون نوره‌یف<ref>Nureyev</ref>، هموار کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۱۵
مدرسۀ دنی شاون Denishawn School
کمپانی و مدرسۀ رقص و هنرهای وابسته[۱] مدرن امریکا که راث سن دنی[۲] (1879ـ1968) و تد شاون[۳] (1891ـ1972) آن را در لس‌آنجلس تأسیس کردند. هدف از تأسیس این مدرسه پرورش بدن، ذهن، و روح بود و زمینۀ پرورشی را برای بسیاری از نمایندگان رقص مدرن باز کرد که از‌جملۀ آنان عبارت‌اند از مارتا گراهام[۴]، دوریس هامفری[۵] و چارلز وایدمن[۶] (1901ـ1975). کمپانی دنی شاون تا 1931 گشت‌های گسترده برگزار می‌کرد. مدرسۀ دنی شاون تأثیرات دو تن از بنیادگذاران توانای خود را منعکس می‌ساخت؛ تأویل‌های جذاب راث سن دنی از رقص‌های هندی، مصری، و آسیایی ـ همچون رقص‌های کبرا[۷]، دود عود[۸]، و راد (رادها)[۹] همگی مربوط به 1906 ـ در امریکا و نیز در اروپا هواداران بسیار داشتند. راث سن دنی رقص‌های بابلی فیلم تعصب[۱۰] (1916) اثر دیوید وارک گریفیث[۱۱] را تنظیم کرد و در آن‌‌ها از حرکات موجی بدن و پرده‌ها استفاده کرد. شاون برای طراحی رقص‌هایش از رقص بومیان سرخ‌پوستان امریکا[۱۲] الهام می‌گرفت، و در سال‌های دهۀ 1930 همراه تد شاون و رقصندگان مرد گروهش در نقاط مختلف به اجرای برنامه می‌پرداخت. تلاش‌هایش برای ارتقای نقش مرد در رقص، راه را برای ستاره‌های بعدی، همچون نوره‌یف[۱۳]، هموار کرد.