کامکار، بیژن (سنندج 1328): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =جان جان (۱۳۵۵- نوازندگی تنبک در کنار محمدرضا لطفی)؛ چهره به چهره (1356- نوازندگی دف در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، سپیده (۱۳۵۸- نوازندگی رباب در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، بهاران | |آثار =جان جان (۱۳۵۵- نوازندگی تنبک در کنار محمدرضا لطفی)؛ چهره به چهره (1356- نوازندگی دف در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، سپیده (۱۳۵۸- نوازندگی رباب در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، بهاران آبیدر (۱۳۶۴- به همراهی گروه کامکارها و شهرام ناظری، کردی)، نوا (۱۳۶۵- نوازندگی دف در کنار پرویز مشکاتیان و محمدرضا شجریان) | ||
|خویشاوندان سرشناس =خانوادهی کامکارها | |خویشاوندان سرشناس =خانوادهی کامکارها | ||
|گروه مقاله =موسیقی | |گروه مقاله =موسیقی | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:بيژن كامكار.jpg|بندانگشتی|بيژن کامکار]] | |||
<br /> | |||
بيژن کامکار (سنندج ۱۳۲۸ش- ) | |||
خواننده و نوازندهی ایرانی سازهای تنبک، [[دف]] و [[رباب (موسیقی)|رباب]]. از اعضای اصلی و اولیهی [[کامکار، خانواده|گروه کامکارها]]. مقدمات موسیقى را از خردسالی نزد پدرش، [[حسن کامکار]]، فراگرفت و از 6 سالگى در برنامهی کودک رادیو سنندج به اجرا پرداخت. او طی این سالها تا سال 1353 با ارکسترهای رادیو سنندج و فرهنگ و هنر آن شهر همکاری داشته است. در این سال بعد از مسافرت به تهران و تحصیل در رشتهی موسیقی دانشکدهی هنرهاى زیبا با گروه شیدا (به سرپرستى [[محمدرضا لطفی|محمدرضا لطفى]]) شروع به همکاری کرد. او بعد از انقلاب اسلامی ضمن پیوستن به گروه عارف (به سرپرستی [[پرویز مشکاتیان]]) به عنوان نوازندهی رباب در تولید کاستهاى «چاووش» و در شرکت «روحافزا»، به عنوان خواننده، فعالیت گستردهای داشته است. | |||
ساز اصلى بیژن کامکار تار بوده، ولى در گروههاى شیدا و عارف (که خود از مؤسسان این دو گروه بوده) رباب و در بسیارى از آثار دیگر تنبک و دف را برگزیده است. | |||
گزیدهی آلبومها: ''چاووش 2 تا 10'' (نوازندگی دف و تنبک- همراهی با محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان، پرویز مشکاتیان، هوشنگ | از او در زمینهی خوانندگى، آثارى از [[هوشنگ کامکار]] (مثل ''کجایید اى شهیدان خدایی'': 1361 و ''بیا حافظ'': 1368)، قطعهی ''حصار'' (ساختهی [[حسین علیزاده]])، ''زردى خزان'' (ساختهی ''[[ارسلان کامکار]]'') و چند کاست و آلبوم دیگر منتشر شده است. بیژن کامکار در سالهاى بعد از انقلاب کنسرتهاى بسیارى را در ایران و کشورهایی چون [[آلمان]]، [[سوییس|سوئیس]] و [[بلژیک]] با خوانندگانی چون [[محمدرضا شجریان]] و [[شهرام ناظری|شهرام ناظرى]] برگزار کرده است. از اساتید تار و موسیقی کامکار، جز پدرش، باید [[داریوش صفوت]] و محمدرضا لطفی را نام برد. از تأثیرات مهم او در کنسرتهای موسیقی سنتی، وارد کردن ساز دف به اجراها بوده است. | ||
گزیدهی آلبومها: ''چاووش 2 تا 10'' (نوازندگی دف و تنبک-همراهی با محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان، پرویز مشکاتیان، [[هوشنگ کامکار]]، حسین علیزاده، [[ناظری، شهرام (کرمانشاه ۱۳۲۹ش)|شهرام ناظری]]، سیما بینا و گروههای عارف و شیدا-انتشار آلبومها طی سالهای 1357 و 1358)، ''جان جان'' (۱۳۵۵- نوازندگی تنبک در کنار محمدرضا لطفی)؛ ''چهره به چهره'' (1356- نوازندگی دف در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، ''سپیده'' (۱۳۵۸- نوازندگی رباب در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، ''بهاران آبیدر'' (۱۳۶۴- به همراهی گروه کامکارها و شهرام ناظری، کردی)، ''نوا'' (۱۳۶۵- نوازندگی دف در کنار پرویز مشکاتیان و محمدرضا شجریان)، ''افشاری مرکب'' (۱۳۶۸- نوازندگی دف و رباب در کنار پرویز مشکاتیان و ''[[بسطامی، ایرج (کرمان ۱۳۳۶ـ بم ۱۳۸۲ش)|ایرج بسطامی]]'')، ''ایرانزمین'' (۱۳۷۵- گروه کامکارها)، ''شب سکوت کویر'' (۱۳۷۷- نوازندگی دف و دایره در کنار [[کیهان کلهر (تهران ۱۳۴۲ش)|کیهان کلهر]] و محمدرضا شجریان)، ''جمجمک برگ خزون'' (آهنگساز- ۱۳۸۷)، ''سیوی سور'' (خواننده- کردی)، ''دف و رباب'' (1380- آهنگسازی و اجرا) و آلبوم ''آموزش دف'' (1391). | |||
<br /><!--42165200--> | <br /><!--42165200--> |