کریستی پویو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:2042161327.jpg|بندانگشتی|کریستی پویو]] | [[پرونده:2042161327.jpg|بندانگشتی|کریستی پویو]] | ||
Cristi Puiu (1967) | کریستی پویو Cristi Puiu (1967) | ||
کارگردان و فیلمنامه‌نویس رومانیایی. در بخارست به دنیا آمد. در کودکی به نقاشی علاقه‌مند بود و به همین خاطر، پدر و مادرش او را به مدرسه‌ی عالی هنرهای تجسمی<ref>''École Supérieure d'Arts Visuels''</ref> در ژنو فرستادند. یک سال بعد، او در همان مدرسه به سینما تغییر رشته داد و پس از فارغ‌التحصیلی به رومانی بازگشت. کار در سینما را با فیلمی جاده‌ای به نام ''مواد و خمیر''<ref>''Stuff and Dough'' </ref> آغاز کرد. این فیلم کم‌هزینه و خلاقانه، به عقیده‌ی برخی منتقدان شروعی بود بر موج نوی سینمای رومانی. پویو در قدم بعدی به سراغ ساخت فیلم کوتاهی با نام ''سیگارها و قهوه''<ref>''Cigarettes and Coffee''</ref> رفت که خرس طلایی جشنواره‌ی فیلم برلین را برای او به ارمغان آورد. دومین فیلم بلند وی، ''مرگ آقای لازاراسکو''<ref>''The Death of Mr. Lăzărescu''</ref>، داستان پیرمردی بیمار است که در تمام طول شب، در یک آمبولانس به بیمارستان‌های مختلف می‌رود اما آن‌ها از پذیرش او سرباز می‌زنند. این فیلم که با ستایش منتقدان روبه‌رو شد، جایزه‌ی بخش «نوعی نگاه» از جشنواره‌ی کن را نصیب پویو کرد. علاوه بر این، تا یک سال بعد از اکران فیلم، 46 جایزه‌ی بین‌المللی دیگر نیز به کارنامه‌ی پویو افزوده شد. | کارگردان و فیلمنامه‌نویس رومانیایی. در بخارست به دنیا آمد. در کودکی به نقاشی علاقه‌مند بود و به همین خاطر، پدر و مادرش او را به مدرسه‌ی عالی هنرهای تجسمی<ref>''École Supérieure d'Arts Visuels''</ref> در ژنو فرستادند. یک سال بعد، او در همان مدرسه به سینما تغییر رشته داد و پس از فارغ‌التحصیلی به رومانی بازگشت. کار در سینما را با فیلمی جاده‌ای به نام ''مواد و خمیر''<ref>''Stuff and Dough'' </ref> آغاز کرد. این فیلم کم‌هزینه و خلاقانه، به عقیده‌ی برخی منتقدان شروعی بود بر موج نوی سینمای رومانی. پویو در قدم بعدی به سراغ ساخت فیلم کوتاهی با نام ''سیگارها و قهوه''<ref>''Cigarettes and Coffee''</ref> رفت که خرس طلایی جشنواره‌ی فیلم برلین را برای او به ارمغان آورد. دومین فیلم بلند وی، ''مرگ آقای لازاراسکو''<ref>''The Death of Mr. Lăzărescu''</ref>، داستان پیرمردی بیمار است که در تمام طول شب، در یک آمبولانس به بیمارستان‌های مختلف می‌رود اما آن‌ها از پذیرش او سرباز می‌زنند. این فیلم که با ستایش منتقدان روبه‌رو شد، جایزه‌ی بخش «نوعی نگاه» از جشنواره‌ی کن را نصیب پویو کرد. علاوه بر این، تا یک سال بعد از اکران فیلم، 46 جایزه‌ی بین‌المللی دیگر نیز به کارنامه‌ی پویو افزوده شد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۲۸
| کریستی پویو Cristi Puiu | |
|---|---|
| زادروز |
1967 |
| ملیت | رومانیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل سینما در مدرسه‌ی عالی هنرهای تجسمی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
| شغل و تخصص های دیگر | فیلمنامه‌نویس |
| آثار | مرگ آقای لازاراسکو، ،رورا، سیرانوادا، مالمکروگ |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | خرس طلایی جشنواره‌ی فیلم برلین، جایزه‌ی بخش «نوعی نگاه» از جشنواره‌ی کن |
کریستی پویو Cristi Puiu (1967)
کارگردان و فیلمنامه‌نویس رومانیایی. در بخارست به دنیا آمد. در کودکی به نقاشی علاقه‌مند بود و به همین خاطر، پدر و مادرش او را به مدرسه‌ی عالی هنرهای تجسمی[۱] در ژنو فرستادند. یک سال بعد، او در همان مدرسه به سینما تغییر رشته داد و پس از فارغ‌التحصیلی به رومانی بازگشت. کار در سینما را با فیلمی جاده‌ای به نام مواد و خمیر[۲] آغاز کرد. این فیلم کم‌هزینه و خلاقانه، به عقیده‌ی برخی منتقدان شروعی بود بر موج نوی سینمای رومانی. پویو در قدم بعدی به سراغ ساخت فیلم کوتاهی با نام سیگارها و قهوه[۳] رفت که خرس طلایی جشنواره‌ی فیلم برلین را برای او به ارمغان آورد. دومین فیلم بلند وی، مرگ آقای لازاراسکو[۴]، داستان پیرمردی بیمار است که در تمام طول شب، در یک آمبولانس به بیمارستان‌های مختلف می‌رود اما آن‌ها از پذیرش او سرباز می‌زنند. این فیلم که با ستایش منتقدان روبه‌رو شد، جایزه‌ی بخش «نوعی نگاه» از جشنواره‌ی کن را نصیب پویو کرد. علاوه بر این، تا یک سال بعد از اکران فیلم، 46 جایزه‌ی بین‌المللی دیگر نیز به کارنامه‌ی پویو افزوده شد.
پویو خود عنوان کرده که قصد دارد مجموعه‌ای را با عنوان شش قصه از حاشیه‌ی بخارست[۵] تکمیل کند. این مجموعه که با الهام از شش قصه‌ی اخلاقی از اریک رومر طراحی شده است، به جنبه‌های مختلف عشق، مانند عشق بین زن و مرد، عشق به بچه، عشق به موفقیت، عشق بین دوستان و عشق حیوانی می‌پردازد. از این مجموعه، پویو تا کنون آرورا[۶] و سیرانوادا[۷] را ساخته. در آرورا، مردی که به تازگی طلاق گرفته (با بازی خود کریستی پویو) در کنترل عواقب طلاق ناموفق است. فیلم برنامه‌ریزی او برای قتل، فرآیند کشتن و تسلیم شدنش را روایت می‌کند و به این ترتیب، داستانی جنایی را از شیوه‌ای غیرمعمول به تصویر می‌کشد. آخرین اثر او، مالمکروگ[۸] یا ملک اربابی، فیلمی 200 دقیقه‌ای است که به مکالمات فلسفی بین پنج نفر از اشراف‌زادگان روسیه در آستانه‌ی ورود به قرن بیستم می‌پردازد. در این اثر که با اقتباس از کتابی نوشته‌ی ولادیمیر سولویوف، فیلسوف روس، ساخته شده، مباحثاتی داغ حول نفی خشونت، مسیحیت، هدف زندگی و... بین شخصیت‌های داستان درمی‌گیرد.