هرتسوگ، ورنر (۱۹۴۲): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =ورنر هرتسوگ | |||
|نام =Werner Herzog | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی=ورنر اشتیپ‌تیک | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=۱۹۴۲م | |||
|تاریخ مرگ= | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=آلمانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر | |||
|شغل و تخصص های دیگر=کارگردان اپرا | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =هراکلس، آگیره خشم پروردگار (۱۹۷۲)، نوسفراتوی شبح شب (۱۹۷۹)، و فیتزکارالدو (۱۹۸۲) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت‌های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
[[پرونده:41063300-1.jpg|بندانگشتی|ورنر هرتسوگ]] | |||
هرتسوگ، ورنر (۱۹۴۲)(Herzog, Werner) | |||
[[پرونده:41063300-2.jpg|بندانگشتی|ورنر هرتسوگ]] | [[پرونده:41063300-2.jpg|بندانگشتی|ورنر هرتسوگ]] | ||
(نام اصلی: ورنر اشتیپ‌تیک<ref>Werner Stipetic | (نام اصلی: ورنر اشتیپ‌تیک<ref>Werner Stipetic | ||
</ref>) کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر و کارگردان اپرا، اهل آلمان. از مهم‌ترین چهره‌های سینمای آلمان نو محسوب می‌شود، که جنبشی بود در حد فاصل دهه‌‌ی شصت تا هشتاد میلادی و با الهام از موج نو فرانسه، تولید آثاری با بودجه‌ی محدود و همراه با بداعت‌های فرمی را پیگیری می‌کرد. اولین فیلم خود، ''هراکلس''<ref>''Herakles''</ref>، را در نوزده سالگی ساخت و از آن زمان تا کنون، بیش از شصت فیلم بلند، مستند و فیلم کوتاه را کارگردانی کرده است. اغلب دوربین خود را برای فیلم‌برداری به مکان‌های دور و یا جاهایی که فیلم‌برداری در آن‌جا ممکن نبود، می‌برد. فیلم‌های او مبتکرانه و از لحاظ بصری باشکوه‌اند، همچون ''آگیره خشم پروردگار''<ref>''Aguirre der Zorn Gottes/Aguirre Wrath of God'' | </ref>) کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر و کارگردان اپرا، اهل آلمان. از مهم‌ترین چهره‌های سینمای آلمان نو محسوب می‌شود، که جنبشی بود در حد فاصل دهه‌‌ی شصت تا هشتاد میلادی و با الهام از موج نو فرانسه، تولید آثاری با بودجه‌ی محدود و همراه با بداعت‌های فرمی را پیگیری می‌کرد. اولین فیلم خود، ''هراکلس''<ref>''Herakles''</ref>، را در نوزده سالگی ساخت و از آن زمان تا کنون، بیش از شصت فیلم بلند، مستند و فیلم کوتاه را کارگردانی کرده است. اغلب دوربین خود را برای فیلم‌برداری به مکان‌های دور و یا جاهایی که فیلم‌برداری در آن‌جا ممکن نبود، می‌برد. فیلم‌های او مبتکرانه و از لحاظ بصری باشکوه‌اند، همچون ''آگیره خشم پروردگار''<ref>''Aguirre der Zorn Gottes/Aguirre Wrath of God'' | ||
</ref> (۱۹۷۲)، ''نوسفراتوی شبح شب''<ref>''Nosferatu Phantom der Nacht/Nosferatu Phantom of the Night'' </ref> (۱۹۷۹)، و ''فیتزکارالدو''<ref>''Fitzcarraldo'' </ref> (۱۹۸۲). او در سال ۲۰۰۰ کارگردانی فیلم مستندی به‌نام ''بهترین دوست من''<ref>''My Best Friend'' </ref> را به‌پایان رساند، که شرح همکاری آشکارا پرتشنج او و کلاوس کینسکی<ref>Klaus Kinski</ref> بازیگر اصلی فیلم‌هایش است. هرتسوگ معمولاً از استوری‌بورد استفاه نمی‌کند و در بسیاری از سکانس‌ها با بداهه‌پردازی پیش می‌رود. او ضمناً چندین کتاب شعر منتشر کرده و چند اپرا را به روی صحنه برده است. [[تروفو، فرانسوا (۱۹۳۲ـ۱۹۸۴)|فرانسوا تروفو]]، کارگردان شهیر فرانسوی، هرتسوگ را مهم‌ترین کارگردان زنده معرفی کرده و نشریه‌ی [[تایم]] در سال 2009 او را یکی از صد چهره‌ی تاثیرگذار دنیا معرفی کرده است. | </ref> (۱۹۷۲)، ''نوسفراتوی شبح شب''<ref>''Nosferatu Phantom der Nacht/Nosferatu Phantom of the Night'' </ref> (۱۹۷۹)، و ''فیتزکارالدو''<ref>''Fitzcarraldo'' </ref> (۱۹۸۲). او در سال ۲۰۰۰ کارگردانی فیلم مستندی به‌نام ''بهترین دوست من''<ref>''My Best Friend'' </ref> را به‌پایان رساند، که شرح همکاری آشکارا پرتشنج او و [[کینسکی، کلاوس (۱۹۲۶ـ۱۹۹۱)|کلاوس کینسکی]]<ref>Klaus Kinski</ref> بازیگر اصلی فیلم‌هایش است. هرتسوگ معمولاً از استوری‌بورد استفاه نمی‌کند و در بسیاری از سکانس‌ها با بداهه‌پردازی پیش می‌رود. او ضمناً چندین کتاب شعر منتشر کرده و چند اپرا را به روی صحنه برده است. [[تروفو، فرانسوا (۱۹۳۲ـ۱۹۸۴)|فرانسوا تروفو]]، کارگردان شهیر فرانسوی، هرتسوگ را مهم‌ترین کارگردان زنده معرفی کرده و نشریه‌ی [[تایم]] در سال 2009 او را یکی از صد چهره‌ی تاثیرگذار دنیا معرفی کرده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۱
| ورنر هرتسوگ Werner Herzog | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۲م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر |
| شغل و تخصص های دیگر | کارگردان اپرا |
| آثار | هراکلس، آگیره خشم پروردگار (۱۹۷۲)، نوسفراتوی شبح شب (۱۹۷۹)، و فیتزکارالدو (۱۹۸۲) |
| گروه مقاله | سینما |
هرتسوگ، ورنر (۱۹۴۲)(Herzog, Werner)
(نام اصلی: ورنر اشتیپ‌تیک[۱]) کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر و کارگردان اپرا، اهل آلمان. از مهم‌ترین چهره‌های سینمای آلمان نو محسوب می‌شود، که جنبشی بود در حد فاصل دهه‌‌ی شصت تا هشتاد میلادی و با الهام از موج نو فرانسه، تولید آثاری با بودجه‌ی محدود و همراه با بداعت‌های فرمی را پیگیری می‌کرد. اولین فیلم خود، هراکلس[۲]، را در نوزده سالگی ساخت و از آن زمان تا کنون، بیش از شصت فیلم بلند، مستند و فیلم کوتاه را کارگردانی کرده است. اغلب دوربین خود را برای فیلم‌برداری به مکان‌های دور و یا جاهایی که فیلم‌برداری در آن‌جا ممکن نبود، می‌برد. فیلم‌های او مبتکرانه و از لحاظ بصری باشکوه‌اند، همچون آگیره خشم پروردگار[۳] (۱۹۷۲)، نوسفراتوی شبح شب[۴] (۱۹۷۹)، و فیتزکارالدو[۵] (۱۹۸۲). او در سال ۲۰۰۰ کارگردانی فیلم مستندی به‌نام بهترین دوست من[۶] را به‌پایان رساند، که شرح همکاری آشکارا پرتشنج او و کلاوس کینسکی[۷] بازیگر اصلی فیلم‌هایش است. هرتسوگ معمولاً از استوری‌بورد استفاه نمی‌کند و در بسیاری از سکانس‌ها با بداهه‌پردازی پیش می‌رود. او ضمناً چندین کتاب شعر منتشر کرده و چند اپرا را به روی صحنه برده است. فرانسوا تروفو، کارگردان شهیر فرانسوی، هرتسوگ را مهم‌ترین کارگردان زنده معرفی کرده و نشریه‌ی تایم در سال 2009 او را یکی از صد چهره‌ی تاثیرگذار دنیا معرفی کرده است.